De een durft het niet aan haar vriendinnen te vertellen, de ander maakt
zich zorgen over de ellende die het kan geven, de derde voelde
zich genoodzaakt van kerk te wisselen. Drie moeders over het moment
dat hun kind uit de kast kwam als homoseksueel of transgender.
Dat mijn zoon nu een vrouw is, ik kan het niet bevatten.'
'Devin had net theaterles gehad, we zaten in
de auto terug naar huis. Terwijl ik mijn handen aan
het stuur had, vertelde hij tussen neus en lippen
door dat hij op jongens viel. Ik reageerde niet ver
baasd, maar ook niet enthousiast. Ik dacht alleen:
oké, hij heeft het gezegd. Nu is het echt. En vervol
gens dacht ik aan alle gevaren die hij in zijn leven
tegen kan komen: dat hij uitgescholden wordt. Of
erger: in elkaar geslagen. Mijn angst zorgde ervoor
dat ik minder enthousiast reageerde dan ik had
gewild. Daar voel ik me schuldig over, want ik houd
van mijn kind en hij mag zijn wie hij wil zijn.
Ik wou dat we dat moment over konden doen.
Mijn ex-man Tjerk en ik adopteerden Devin uit
China toen hij 1 jaar was. Hij was altijd al een jonge
tje dat liever met meisjes speelde en met verkleed
partijtjes prinsessenjurken droeg. Het was dus geen
verrassing dat hij me dit op zijn 12de vertelde.
Mijn ex-man reageerde heel erg enthousiast. Hij
nam Devin mee uit eten om het te vieren. Ook mijn
moeder stopte hem een centje toe om iets leuks te
gaan doen, want dit was toch wel heel goed nieuws.
En dat was het zeker. Dat hij nu echt zichzelf kon
zijn, vond en vind ik heerlijk voor hem. Maar ik
maak me ook zorgen. Laatst werd hij door jongeren
uitgescholden op een station toen hij voor een Pride-
tentoonstelling foto's maakte op zijn hakken. Ik
zag dat hij ze aantrok en wist dat het ellende zou
geven. Ik besloot er niets van te zeggen en hem zijn
ding te laten doen, maar ik kreeg gelijk. Binnen vijf
minuten had Devin de eerste scheldwoorden te pak
ken. Ik vind het lastig dit soort dingen met hem te
Ik wil zijn kinderlijke
bespreken, want hij is pas 14.
Laatst was er in het nieuws
dat een homopaar in elkaar
was geslagen. Dan zegt hij:
"Dat overkomt mij niet mam,
want dan ren ik een winkel
in." Of: "Ik zorg dat ik altijd
touw in mijn rugzak heb om
ze daarmee vast te binden."
onschuld niet afpakken.
Een halQaar geleden heeft Devin ons verteld dat
hij ook non-binair is. Ik wist niet wat dat was. Devin
voelt zich geen jongen, maar ook geen meisje. Ik
snapte er niets van. Opeens mocht ik niet meer
'mijn zoon' zeggen en veranderde hij zijn naam van
Yens in Devin. Ik vond het zo lastig. We hadden
hem die naam met zoveel liefde gegeven. Wilde ik
naar boven roepen dat het eten klaar was, moest
ik opeens Devin zeggen. In plaats daarvan riep ik:
"Eten!" Mijn ex zegt dat ik het gewoon moet accep
teren. Terwijl ik vragen stel als: "Hoe weet je nu of je
non-binair bent?" En: "Blijf je dat dan je hele leven?"
Veel te aanvallend natuurlijk. Het zorgde voor
verwijdering. We hebben nu afgesproken dat ik
er rustig aan mag wennen, ik heb tijd nodig. Het
feit dat zijn vader er luchtiger mee omgaat zorgt
gelukkig voor een goede balans. Ondertussen ben
ik blij met alle tv-programma's die er de laatste tijd
worden gemaakt rondom alle verschillende labels.
Dat zorgt hopelijk voor meer acceptatie in de maat
schappij. En voor wat minder zorgen van mij.'
X
CD
O
O
co
l
O
LU
U_
I
LO
LU
KIND UIT
DE KAST
24
BRENDA SCHAAPER
(52) uit Venhuizen
en ex-man Tjerk de
Vries (50) hebben
een zoon, Devin (14).
Hij kwam op zijn
12de uit de kast en
is non-binair. Tjerk
accepteerde het
meteen, Brenda
heeft er moeite mee.