De een durft het niet aan haar vriendinnen te vertellen, de ander maakt zich zorgen over de ellende die het kan geven, de derde voelde zich genoodzaakt van kerk te wisselen. Drie moeders over het moment dat hun kind uit de kast kwam als homoseksueel of transgender. Dat mijn zoon nu een vrouw is, ik kan het niet bevatten.' 'Devin had net theaterles gehad, we zaten in de auto terug naar huis. Terwijl ik mijn handen aan het stuur had, vertelde hij tussen neus en lippen door dat hij op jongens viel. Ik reageerde niet ver baasd, maar ook niet enthousiast. Ik dacht alleen: oké, hij heeft het gezegd. Nu is het echt. En vervol gens dacht ik aan alle gevaren die hij in zijn leven tegen kan komen: dat hij uitgescholden wordt. Of erger: in elkaar geslagen. Mijn angst zorgde ervoor dat ik minder enthousiast reageerde dan ik had gewild. Daar voel ik me schuldig over, want ik houd van mijn kind en hij mag zijn wie hij wil zijn. Ik wou dat we dat moment over konden doen. Mijn ex-man Tjerk en ik adopteerden Devin uit China toen hij 1 jaar was. Hij was altijd al een jonge tje dat liever met meisjes speelde en met verkleed partijtjes prinsessenjurken droeg. Het was dus geen verrassing dat hij me dit op zijn 12de vertelde. Mijn ex-man reageerde heel erg enthousiast. Hij nam Devin mee uit eten om het te vieren. Ook mijn moeder stopte hem een centje toe om iets leuks te gaan doen, want dit was toch wel heel goed nieuws. En dat was het zeker. Dat hij nu echt zichzelf kon zijn, vond en vind ik heerlijk voor hem. Maar ik maak me ook zorgen. Laatst werd hij door jongeren uitgescholden op een station toen hij voor een Pride- tentoonstelling foto's maakte op zijn hakken. Ik zag dat hij ze aantrok en wist dat het ellende zou geven. Ik besloot er niets van te zeggen en hem zijn ding te laten doen, maar ik kreeg gelijk. Binnen vijf minuten had Devin de eerste scheldwoorden te pak ken. Ik vind het lastig dit soort dingen met hem te Ik wil zijn kinderlijke bespreken, want hij is pas 14. Laatst was er in het nieuws dat een homopaar in elkaar was geslagen. Dan zegt hij: "Dat overkomt mij niet mam, want dan ren ik een winkel in." Of: "Ik zorg dat ik altijd touw in mijn rugzak heb om ze daarmee vast te binden." onschuld niet afpakken. Een halQaar geleden heeft Devin ons verteld dat hij ook non-binair is. Ik wist niet wat dat was. Devin voelt zich geen jongen, maar ook geen meisje. Ik snapte er niets van. Opeens mocht ik niet meer 'mijn zoon' zeggen en veranderde hij zijn naam van Yens in Devin. Ik vond het zo lastig. We hadden hem die naam met zoveel liefde gegeven. Wilde ik naar boven roepen dat het eten klaar was, moest ik opeens Devin zeggen. In plaats daarvan riep ik: "Eten!" Mijn ex zegt dat ik het gewoon moet accep teren. Terwijl ik vragen stel als: "Hoe weet je nu of je non-binair bent?" En: "Blijf je dat dan je hele leven?" Veel te aanvallend natuurlijk. Het zorgde voor verwijdering. We hebben nu afgesproken dat ik er rustig aan mag wennen, ik heb tijd nodig. Het feit dat zijn vader er luchtiger mee omgaat zorgt gelukkig voor een goede balans. Ondertussen ben ik blij met alle tv-programma's die er de laatste tijd worden gemaakt rondom alle verschillende labels. Dat zorgt hopelijk voor meer acceptatie in de maat schappij. En voor wat minder zorgen van mij.' X CD O O co l O LU U_ I LO LU KIND UIT DE KAST 24 BRENDA SCHAAPER (52) uit Venhuizen en ex-man Tjerk de Vries (50) hebben een zoon, Devin (14). Hij kwam op zijn 12de uit de kast en is non-binair. Tjerk accepteerde het meteen, Brenda heeft er moeite mee.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2021 | | pagina 104