In de Tuinen van Groede kan het
hele jaar door geoogst worden
O
O
O
MARGOT
ZEELAND 11
UMijn moeder is weliswaar
vergeetachtig, maar als het
over kleding gaat is ze bij de tijd
,,We hebben nu 81 deelnemers",
vertelt Peter Leguit. Hij begon
dit initiatief nadat hij op tv een
verhaal over een dergelijk project
had gezien. ,,Ik ben daar toen
gaan kijken en zelf vervolgens in
Groede begonnen. Eerst op 1800
m2, nu hebben we 1,1 ha. Dat is
wel de moeite", zegt hij trots.
„Natuurlijk was ik benieuwd of
er wel animo voor dit initiatief
zou zijn, maar mensen komen
nu vanuit de hele gemeente
Sluis hiernaartoe. Je merkt dat
mensen steeds meer geïnteres
seerd zijn in biologisch en ver
antwoord eten. Hier kan dat en
het hele jaar door kan er geoogst
worden. Ik werk drie dagen in de
Margot Verhaagen schrijft
op deze plaats elke week
over eten en drinken
in Zeeland
We hadden iets te vieren. Ik weet niet
meer precies wat, wellicht het simpele
feit dat we met z'n zessen als vanouds
om de tafel zaten alleen dan nu bij mijn ouders
nieuwe verblijf in de tuin. Die was gedekt met
een tafellaken van vroeger. Mijn moeder her
kende het natuurlijk meteen. Het weer zat mee
en ondertussen werd het eten gebracht. In ieder
geval verse frites - daar is mijn vader zo dol op -
en schaal- en schelpdieren. Mijn ouders genoten.
Mijn moeder was al dagen druk doende ge
weest met wat ze op deze dag aan zou trekken.
Voor zowel zichzelf als voor mijn vader, want al
les moest tiptop in orde zijn. Daar genoot ze altijd
al van; heerlijk bezig zijn met wat ze voor een ge
legenheid eens uit haar kledingkast zou trekken
of wat nog aangeschaft moest worden. Wij als
dochters hebben daar wel wat aan over gehou
den, want binnen de kortste keren gaat het stee
vast over wat we aanhebben, waar het is gekocht
en wat we nog wel zouden willen kopen. Mijn
moeder is weliswaar vergeetachtig, maar als het
over kleding gaat is ze bij de tijd. Het gekke is dat,
ondanks dat we van tevoren al weten wat we wil
len bespreken, zo'n bijeenkomst toch altijd een
eigen leven gaat leiden. Voor ons als kinderen
was het belangrijk om te horen dat mijn ouders
zo goed als gewend zijn aan hun nieuwe stek en
het weer samen wonen. Natuurlijk is er wel eens
wat, waar niet. Het fijne is wel dat ze beseffen dat
er veel en vaak bezoek komt en dat het vieren van
mijn vaders verjaardag over een maand weer iets
is om zich op te verheugen.
Het toetje was fruit van het seizoen. Koop bij
de groenteboer aalbessen, bramen, frambozen en
aardbeien. Alleen de aardbeien hoeven in schijf
jes gesneden te worden, de rest moet voorzichtig
gewassen. Meng alles in eerst een schaal met wat
citroensap, verdeel het over mooie bordjes en ser
veer met wat crème fraiche en wat verse munt.
week en doe dit ernaast, samen
met de jongste zoon van mijn
vriendin Yuma van de Wijer met
wie ik een maatschap vorm.
Mocht het ooit zo zijn dat ik mijn
baan er voor op kan geven, dan
zou ik dat best willen, maar tot
nu toe gaat het goed zo."
In de tuin groeit alles weelde
rig: kruiden, verschillende soor
ten tomaten, komkommers en
de pompoenen beginnen nu
ook. ,,Er ligt nog een stuk grond
braak, we kunnen nog uitbrei-
den", lacht hij. ,,Ik heb inmiddels
veel kennis opgedaan over ver
schillende groentes, dus daar ligt
het niet aan."
Ook de patisson kan geoogst
en gegeten worden. Snij het
kapje van de patisson en hol ze
uit. Kook ze kort en bak onder
tussen het vruchtvlees in olijf
olie met een uitje, 150 gr. cham
pignons en couscous gemengd
met 100 gr. zachte geitenkaas.
Vul hier de patisson mee en zet
35 min. in de oven op 200 graden.
kruisbestuiving tussen de culinaire tradities
uit Peru en Japan. Kim: ,,Niet iedereen waar
deert dat. Er blijven zelfs klanten weg. Daarom
serveren we ook Hollandse biefstuk en Wie-
nerschnitzel, maar dan wel van kalfsvlees.''
Ceviche de alcachofas, dungesneden artisjok
ken op een bedje van ijsbergsla. De artisjok is
'gegaard' in een dressing van mojito, yuzu,
rode ui en peper. Wat sumak geeft het gerecht
een fruitig zuurtje. De artisjok smelt in de
mond en de ijsbergsla is knapperig. Deze kok
begrijpt dat het mondgevoel er ook toe doet.
Verder delen we een tataki aubergine. De
vrucht is in limoen, ponzu en komijn gemari
neerd, in sesamolie dichtgeschroeid en vervol
gens gekoeld in ijswater. We smullen van de
romige, notige dressing van lichtbittere tahin
met een handvol furikake, het gezonde zee
wier-sesamzaadmengsel dat zout overbodig
maakt. Ook de sexy fish, een graatloze zee
baars van onder de grill, verrast ons door de
kruidencombinatie van chili, peper, gember,
tijm en zeera poeder, een ander woord voor
komijn. We prikken patat uit een puntzak. En
op dat moment is de wereldse brasserie toch
weer even een gewone campingkantine, want
de frietsaus komt in een knijpfles.
Zoet eten na deze kwistig gekruide gerechten,
hoeft voor mij niet. Maar ik ben nieuwsgierig.
Zouden de desserts ook zoveel creativiteit en
complexe smaken hebben? We kiezen van de
kaart een Ferrero Rocher mousse - ja, die van
die gouden papiertjes - en een semifreddo die
in een retro blik zit. Voor mij te groot. Liever
had ik nog wat van de shared dining-kaart ge
kozen. Een ding is zeker: als ik hier zou kam
peren, liet ik mijn gasbrandertje lekker thuis.
BEOORDELING
Voorgerecht
Hoofdgerecht
Nagerecht
Bediening
Ambiance
Prijs/kwaliteit
vrijdag 30 juli 2021
GO
eindscore
De gemeenschapstuin 'de
Tuinen van Groede' ligt er
mooi bij. In deze gemeen
schapstuin wordt door een
grote groep vrijwiligers hard
gewerkt om groenten en krui
den en soms ook bloemen lo
kaal en verantwoord te telen
zonder kunstmest en bestrij
dingsmiddelen.
Margot Verhaagen
Groede
A Vero-
nique
Cauwels
en Peter
Leguit
met verse
groenten
en krui
den uit de
Tuinen
van
Groede.
FOTO ANNE
HANA
clichés
Wat eten jullie?
En het toetje?
(Prijs/kwaliteit telt dubbel)
