II
Hoe het vooraf zo zeker lijkende Nederlandse wielergoud werd vergooid
4
OLYMPISCHE SPELEN TOKIO 202ONE
De Nederlandse wielrensters gingen
gisteren in de olympische wegrit met
de sterkst denkbare ploeg van start,
maar pakten slechts zilver. Het verhaal
van een wedstrijd vol miscommunicatie,
verwarring en dubieuze tactische keuzes.
RECONSTRUCTIE
Met z'n vieren rijden ze, naast el
kaar. Vier keer oranje, misschien
wel de vier beste rensters van de
wereld. Ze hebben hun koelvesten
nog aan en peddelen rustig achter
de auto van de jury. De officiële
start is nog kilometers weg, nie
mand lijkt ze voorbij te durven fiet
sen. Bij het uitrijden van Tokio
zwaait het hoofd van de jury met
z'n vlag: de wedstrijd is onderweg.
Vijf rensters vallen aan. Plichta,
Oberholzer, Shapira, Looser en de
Oostenrijkse Anna Kiesenhofer.
Niemand reageert.
Ze hebben bij de Nederlandse
ploeg op vrijdagavond de hele deel
nemerslijst doorgelopen. Wie is er
gevaarlijk, wie niet? In het linkerrij
tje de namen die geen ruimte
mochten krijgen, in het rechterrij-
tje de rensters die ze zouden laten
rijden. Kiesenhofer: rechterrijtje.
Alleen Marianne Vos kent haar
('van naam'), Annemiek van Vleu
ten noemt haar een 'nobody' en
Anna van der Breggen zegt nog
nooit tegen haar gekoerst te heb
ben.
Dat klopt niet helemaal: Kiesen-
hofer werd vorig jaar nog 44ste op
het door Van der Breggen gewon
nen WK. Twee jaar geleden was ze
zelfs vijfde op het EK tijdrijden.
Maar haar naam doet ook geen bel
letje rinkelen in de ploegleiderswa
gen waarin bondscoach Loes Gun-
newijk zit. Misschien is het omdat
Kiesenhofer niet meer voor een
profploeg rijdt. Ze is wiskundige;
wielrennen is een onbetaalde
hobby. Haar trainer is zijzelf.
Wandeltempo
De kopgroep krijgt de minuten
alsof het spaarpunten bij de pomp
om de hoek zijn. Het peloton on
derhoudt een wandeltempo; de
voorsprong loopt op tot elf minu
ten. Het Nederlandse viertal doet
niets. Dat is zo afgesproken van te
voren: ze gaan de koers pas hard
maken op de laatste, steilste kilo
meters van Doushi Road, halfweg
koers. Van der Breggen: ,,We wil-
den niet op het vlakke gaan rijden,
dan zou de rest te makkelijk kun
nen volgen.''
Op de klim rijdt Van der Breggen
nog naast de auto van Gunnewijk,
maar ook dan wordt het gevaar van
de kopgroep nog niet gezien. Kilo
meters lang kabbelen de favorieten
voort. Als Van Vleuten even later
valt en terugkomt in het peloton,
passeert ze ook Gunnewijk. Het is
vlak voor de lastigste kilometers
van Doushi Road. Gunnewijk roept
naar Van Vleuten: ,,En nu de koers
hardmaken, hè?" Het is het laatste
dat Van Vleuten van de bondscoach
hoort. Oortjes zijn niet toegestaan
in de olympische wegrit.
De koers ontploft op het punt
waarop de Nederlandse vrouwen
dat hadden afgesproken. Demi Vol
lering en Anna van der Breggen val
len meermaals aan, maar de meest
verschroeiende versnelling is die
van Van Vleuten. Ze rijdt alleen
weg en pakt in mum van tijd drie
kwart minuut op de andere favorie-
We wilden niet
op het vlakke gaan
rijden, dan zou de
rest te makkelijk
kunnen volgen
ten. De voorsprong van de kop
groep is gehalveerd. Maar eenmaal
boven loopt de marge van Kiesen-
hofer co steeds langzamer terug.
Van Vleuten twijfelt wat te doen.
Alleen doorrijden of wachten? Ze
vraagt de cameraman op de motor
naar de verschillen. Van Vleuten:
,,Toen ik hoorde dat ik nog vijf mi
nuten achter lag, schrok ik wel.''
Kiesenhofer, die zelf niet gelooft
in de overwinning ('zelfs niet nS de
streep') lost haar medevluchters
met nog veertig kilometer te gaan.
Daarachter wordt Van Vleuten
weer ingerekend door het peloton.
Marianne Vos komt naast haar rij
den en vraagt aan Van Vleuten:
,,Wat is de situatie in de koers?" Van
Vleuten haalt haar schouders op.
Dat wilde ze juist aan Vos vragen.
Het Nederlandse kwartet besluiten
met z'n drieën op kop te gaan rijden
om Vos en haar snelle benen terug
te brengen aan de kop van de koers.
Whiteboard
Op een kleine vijfentwintig kilo
meter van de streep passeren de
rensters de finish voor de eerste
keer op het autocircuit van de Fuji
Speedway. Volgens afspraak zou de
fysio van de ploeg in de pitstraat
klaar staan met een whiteboard met
daarop de wedstrijdsituatie. Maar
het whiteboard blijft leeg. Gunne-
wijk heeft de fysio pas zo laat kun
nen bereiken dat ze er niets meer op
heeft kunnen schrijven. De rensters
hebben nog steeds geen idee. Van
der Breggen: ,,We pakten vrouwen
terug en dachten voor de winst te
Verschil
rijden. Eigenlijk moet je tellen hoe
veel rensters je inhaalt. Ik heb ge
probeerd te tellen en dacht dat we
iedereen hadden teruggepakt. Ik
zag i'35 op het bord (van de motard
in de koers, red.) staan en dacht: dit
kunnen we nog halen. Maar het
bleek het verschil tussen Kiesenho
fer en de achtervolgsters te zijn. Wij
wisten niet dat die Oostenrijkse
nog alleen aan de leiding reed. We
kregen de informatie door dat de
Poolse de laatste was die was voor-
uitreed.'' Op de vraag van wie ze die
informatie had, zegt ze: ,,Loes.''
In de laatste kilometers demar
reert zowel Van der Breggen als Van
Vleuten. Die laatste rijdt alleen
weg. Na een val, een solo en sleur-
werk voor een ploeggenote peurt ze
nog ergens een restje energie uit.
Schokschouderend beukt ze naar
de finish; de laatste meters perst ze
er nog een sprintje uit. Dan komt ze
omhoog. Ze heft haar handen in de
lucht en balt haar vuisten. Ze is
olympisch kampioen, denkt ze.
Bondscoach Gunnewijk wil na
derhand niet veel toelichten. ,,We
kunnen het nu hebben over als dit
of als dat, maar Kiesenhofer was ge
woon te sterk.'' Meteen na de race
blijft ook bij de vier rensters het
vingerwijzen uit. Ze zijn dan nog te
zeer in verwarring over wat er in de
koers allemaal is gebeurd.
maandag 26 juli 2021
WISSEL
Vanaf de klim hoort Van Vleuten
niets meer van de bondscoach
Pim Bijl en Thijs Zonneveld
Fuji Speedway
-Anna van der Breggen (31)
ns
De tijd op het bord van de mo-
tard was het verschil tussen de
koploopster en de achtervolgers.
Het peloton lag verder achter.
Voor de officiële start peddelen de Oranje-rensters nog met
koelvesten vooraan, zelfverzekerd. Ze geven een kopgroep alle
ruimte, waarna de inhaalrace op het circuit te laat komt. Onder:
bondscoach Loes Gunnewijk en overleg tussen de KNWU-top.
FOTO'S COR VOS PIM RAS PRO SHOTS