II
II
3
alsnog goud te pakken, maar deze keer blijkt een ander al eerder gefinisht
Mollema zocht
moment, maar
dat kwam niet
ZET U DE WEKKER VOOR....
Samenvattingen en andere video's zijn te zien op de site van deze krant
„Gelukkig kort. Ruud, de verzor
ger, vond mij wel héél blij. Maar
toch. Toen ik het te horen kreeg,
kon ik wel vrij snel switchen. Ik
dacht: oké, ze was blijkbaar dus
tóch vooruit. Want dat was ook
het scenario, met vijf kilometer te
gaan. Dat we haar niet meer terug
gingen zien. Want alles was on
duidelijk. Dat is het verhaal van
deze dag. Dat ik niet wist wat de
situatie was en de rest ook niet.''
Ze haalt haar schouders op. De van
ongeduld trappelende leden van
de organisatie willen haar al mee
nemen, maar Van Vleuten is nog
niet uitgepraat. Eerder, voor één
van de cameraploegen, zei ze dat
ze met haar 38 jaar mensen hoopt
te inspireren. ,,Ik vind het heel
irritant dat mensen altijd over
leeftijd beginnen. Door journalis
ten wordt heel vaak gedaan alsof je
wel moet gaan aftakelen. Die vra
gen: waarom rijd je nog? Vandaag
heb ik een beetje het antwoord ge
geven. Ik vind het supermooi,
maak van voorbereidingen een
feestje én heb vandaag mijn beste
zelf laten zien.''
,,Nou, ik denk het niet. Mijn drij
vende kracht is dat ik mezelf nog
steeds verbeter. En ik verwacht dat
dan mijn leeftijd toch wel gaat tel
len. Maar ik heb er nog wel heel
veel plezier in. Dat ik dit vandaag
kan, maakt me ook weer hongerig.
Zo van: oh, fuck! We hebben toch
dat plateau misschien nog niet be
reikt.''
,,Ik vind het ook wel even fijn.
Eerst ging het alleen maar over de
miscommunicatie, maar nu denk
ik: ik heb wél een fucking goede
race gereden.''
Gevallen. Een aanval geplaatst op
de zwaarste klim. Kilometerslang
solo gereden, zwemmend tussen
de drie koplopers van dat moment
en het peloton. Teruggepakt en op
kop van de groep gaan rijden. En
in de laatste kilometers op Fuji
Speedway springt ze alsnog weg,
om juichend over de meet te gaan.
Goud gevierd, goud 'verloren'. Het
lijkt alsof Van Vleuten vandaag
tien koersen ineen heeft gereden.
,,Het kan ook nooit normaal bij
mijIk dacht dat ik gewonnen
had. En dan vergeet je, omdat je
nog heel blurry bent, bijna hoe je
hebt gereden. Maar als ik van
avond terugkijk, en bedenk wat ik
vandaag uit mijn mouw heb ge
schud, denk ik dat ik heel trots
mag zijn.''
ook evalueren. Maar wat ik onder
controle had, was vandaag hier
supergoed zijn. Ik heb met Louis
(Delahaije, haar coach, red.) een
plannetje gemaakt om supergoed
te zijn en dat is gewoon gelukt. We
kunnen onszelf misschien verwij
ten dat we Anna Kiesenhofer niet
kenden en niet hadden omcirkeld,
maar verder niets. En ik denk ook
niet dat Loes (bondscoach Gunne-
wijk, red.) mij vandaag op mijn
donder geeft omdat ik het slecht
heb gedaan.'' Na een stilte: ,,Vol-
gens mij heb ik, ook voor Neder
land, mijn best gedaan.''
,,Ja... Ik dacht dat ik gewonnen had.
Ik had het mis."
Hoe dat was? ,,Ja, kut'', zegt ze,
meteen omschakelend naar het
moment dat ze doorkreeg dat de
nummer 1 al eerder was gefinisht.
Dat gevoel van euforie dat ze even
had op de streep wil ze nu niet
meer oproepen. Vijf jaar eerder
leek ze op weg naar het goud tij
dens de olympische wegrit in Rio
de Janeiro, maar werd ze afgevoerd
met een ambulance na een ver
schrikkelijke val in de afdaling van
de Vista Chinesa.
Nu beleeft ze na een toegewijde
voorbereiding met hoogtestages,
schier eindeloze kilometers
bergop en trainingen in de sauna
wel haar gedroomde moment van
olympische glorie, maar blijkt er al
een vrouw eerder binnen te zijn
gekomen. Anna Kiesenhofer - een
renster uit Oostenrijk die ze eer-
Ruud, de verzorger,
vond mij wel héél blij.
Maar toch. Toen ik het
te horen kreeg, kon ik
wel vrij snel switchen
lijk gezegd helemaal niet kent,
tegen wie ze voor zover ze weet
zelfs nog nooit eerder had ge
koerst. ,,Ik voelde mij heel stom.
Ik dacht: ik heb alles gemist. Maar
het werd daarna wel een beetje
verzacht. Want al snel stond ieder
een bij elkaar zich af te vragen wie
er gewonnen had en wat de voor
sprong was.''
VIERDE
Het is dat hij tien minuten na
de finish af en toe wat puft en
zucht en dat er zweet van zijn
voorhoofd druppelt, anders
had je Bauke Mollema ook
kunnen aanzien voor een
analyticus in Hilversum of
van In het Wiel. Maar hij is
hier op de Fuji Speedway
toch echt vierde geworden,
na een zes uur durende ener
verende koers. Achter de gou
den Ecuadoriaan Richard Ca-
rapaz, de Belgische alleskun-
ner Wout van Aert en de Slo
veense Tourwinnaar Tadej
Pogacar. ,,De zuurste plek
misschien wel, hè?" Later in
het gesprek: ,,Maar ik word
liever vierde dan achtste."
Tevergeefs heeft hij geloerd
op die ene kans. Op het Mol-
lema-moment. Op een onbe
waakt ogenblik, een onbedui
dend stukje asfalt waar hij
stiekem kan wegrijden bij de
favorieten. Het kwam er niet
van, in de loodzware finale.
Met de meeste koersdagen
van het hele peloton (67) en
de meeste wedstrijdkilome
ters (10804) in zijn benen zou
je zeggen dat het nu tijd is
voor vakantie. Maar Mollema
vertelt achteloos dat hij vol
gende week nog de Clasica
San Sebastian rijdt. ,,Vind ik
toch een mooie koers."
Alles was onduidelijk.
Dat is het verhaal van
deze dag. Dat ik
niet wist wat de
situatie was en de
rest ook niet
maandag 26 juli 2021
GO
TOT EN MET 8 AUGUSTUS
Voor de vroege
vogels: drie
wedstrijden om
speciaal naar
uit te kijken.
1. Zwemmen, finale 100 rug (v)
(dinsdag, 03.51 uur). Mogelijk twee
Nederlandse deelneemsters, mits Kira
Toussaint en Maaike de Waard zich af
gelopen nacht hebben gekwalificeerd.
2. Judo, klasse -63 kg (v)
(dinsdag, 04.06 uur). In de Budokan
is het de grote dag van Juul Franssen.
De Servische Obradovic is haar eerste
tegenstander. De finale is om 11.25 uur.
3. Handbal: Z.-Korea - Nederland (v)
(dinsdag, 09.15 uur). Na de soepele
openingszege op Japan wacht weer
een Aziatische opponent voor Oranje.
In Rio werd het vijf jaar terug 32-32.
Hoelang heeft het geduurd dat
je dacht dat jij de winnares was?
Ben je er nog bij op de Spelen
van 2024 in Parijs?
Bijzonder hoe jij je verhaal nu
doet, na zo'n krankzinnig mo
ment, waarbij iedereen dacht:
wat is hier in hemelsnaam ge
beurd?
Het is alleen zo bizar dat je zelf
hebt gedacht: het is gelukt. Ik
ben olympisch kampioen.
-Annemiek van Vleuten (38)
Bauke Mollema (33) aasde
op olympische roem, maar
greep zaterdag net naast
een medaille. Vierde werd
hij in de door Richard Cara-
paz gewonnen wegrit bij de
mannen. ,,Ik heb niet het
gevoel dat ik echt wat fout
heb gedaan. Of dat er meer
in had gezeten."
Pim Bijl
Fuji Speedway
Bauke Mollema komt als
vierde over de finish. foto anp
