6
Naar Tokio zou judoka Henk Grol niet meer gaan, maar nu hoopt hij er alsnog
OLYMPISCHE SPELEN TOKIO 202ONE
Henk Grol (36) is altijd een man van extremen geweest. Het
maakte hem een van de succesvolste Nederlandse judokas. In
Tokio gaat hij op voor zijn laatste optreden. „Diep vanbinnen had ik
nu gewoon minstens wereld- en olympisch kampioen willen zijn.''
INTERVIEW
Er is een driejarig
meisje dat mensen
waarschuwt sinds
ze judobeelden op
televisie zag. ,,Pas
maar op, hoor.
Mijn oom is de
sterkste man van
Nederland." Ja, op zulke momen
ten ligt ome Henk, zwaargewicht
en suikeroom voor uitverkorenen,
'helemaal gevouwen'.
En als zijn nichtje hem in een
speelgoedwinkel vertelt dat 'alles
hier mooi is', is er niets aan te
doen bij de grote man met zijn
kenmerkende kale hoofd, die
nooit iemand spaart als iets hem
niet zint - en zeker zichzelf niet.
,,Dan smelt ik hoor", zegt Henk
Grol. „Geweldig."
En dan?
,,Ja, ze (Grol heeft nog een nichtje
van anderhalf, red.) zijn verwend,
hoor. Maar ik heb zelf deze herin
nering: mijn vader ging altijd zee
vissen. Ging ik mee, zei hij: 'Als jij
de grootste vis vangt, krijg jij de
tv.' Dat lukte. Het was een oude tv,
maar ik zal dat gevoel nooit verge
ten. Dus ik wil dat zij mij herinne
ren als een soort leuke oom."
Een van de bekendste Neder
landse judoka's is zojuist een kan
toor in zijn sportschool in Velser-
broek binnengestapt. Een nieuwe
carrière, gestart terwijl hij bezig is
met de apotheose van zijn andere,
zijn levenswerk. In Tokio judoot
hij zijn laatste toernooi. Daarna is
hij topsporter af. Nu echt.
,,Normaal ben ik wel een man van
mijn woord, maar hier kun je me
inderdaad op pakken. Ik was nog
niet klaar om te stoppen, nog niet
helemaal op."
,,Diep vanbinnen vind ik dit het
mooiste om te doen. Maar het is
tegelijkertijd een haat-liefdever
houding die ik met judo heb, een
gevecht met jezelf. Als het goed
gaat, is het weer mooi."
Weinig sporters zijn zo genade
loos voor zichzelf als Grol. Vijf jaar
geleden in Rio, nadat hij vroegtij
dig was uitgeschakeld, meldde hij
de aanwezige media: 'Schrijf maar
op: ik heb gefaald'. Zijn olympi
sche droom leek voorbij, na brons
in Peking in 2008 en de
zelfde kleur in Lon
den. Naar Tokio
zou Grol niet
gaan. Zijn mo
nomane,
soms mania
kale manier
van leven
kon hij niet
nog een cy
clus volhou
den. ,,Ik was
helemaal op.
Had mezelf jaren
lang echt gemarteld.
Eigenlijk nooit vakantie
genomen. Ging ik op vakantie, dan
stond ik alsnog twee keer op een
dag te trainen."
Een half jaar na 'Rio' stond hij er
toch weer. Terug in de sport waar
hij als vijfjarig jongetje met ADHD
mee begon. Nu in de gewichts
klasse die geen bovengrens kent.
De +100 kilogram. Door muren
wil hij nog steeds, maar het zich
zelf uithongeren is sindsdien
voorbij. In elk geval één
extremiteit minder in zijn leven.
Zolang ik leef,
ben ik al bezig met
judo en winnen.
Ik heb nooit
anders gedaan
,,Mijn vriendin - we zijn nu drie
jaar samen - vindt dat ik best hef
tig ben voor wedstrijden, maar ik
was nog een stuk heftiger. Nu gun
ik mezelf ook het leven. Vroeger
nam ik mezelf veel af. Mocht ik het
niet leuk hebben in aanloop naar
wedstrijden. Dat was voor mijn
gevoel niet goed. Nu kan ik heel
erg genieten van een leuke ver
jaardag, of eten op het strand.
,,Twaalf maanden per jaar hard
trainen en mezelf echt alles ont
zeggen gaat ook niet meer. Soms
trainen met een lach en een hand
rem, dat kon ik me vroeger niet in
denken. Alles moest hard."
Zijn leven staat al 31 jaar in het
teken van de mat. ,,Iedereen weet
dat ik iets meer had willen win
nen. Op beslissende momenten
heb ik drie keer een WK-finale
verloren. Twee keer derde op de
Spelen. Van die vijf grote
toernooien had ik er
zeker twee moeten
winnen, mis
schien wel drie,
omdat ik echt de
beste was. Dat
is gewoon niet
gebeurd. Maar
ik heb daar nu
wel een soort
van vrede mee.
Het is wat het is. Ik
probeer te genieten
van mijn laatste periode
als topsporter."
,,Dat is waar. Ik heb een ongelofe
lijke erelijst en daar ben ik ook erg
trots op. Alleen, dat kan ik pas het
laatste jaar zeggen. En nog vind ik
het moeilijk. Diep vanbinnen had
ik nu gewoon minstens wereld- en
olympisch kampioen willen zijn.
Qua talent vind ik dat ik dat had
moeten doen."
Een zucht. ,,Ja. Ja. Dat doet pijn.
Dat is gewoon wat het is. Als je er
gens zo vol overgave voor leeft, en
danja. Zolang ik leef, ben ik al
bezig met judo en winnen. Ik heb
nooit anders gedaan. En ik ben nu
36. Het maximale was voor mij
echt geweest om minstens een
keer op die toernooien op het
hoogste podium te staan en dat is
niet gelukt."
Hij is nu op zijn 'dikst', met 114
kilo. Eigenlijk wat te zwaar voor
zijn 'frame'. Komt door alle
krachttrainingen. Hij moet wel. In
Tokio staat hij komende vrijdag
tussen mannen van soms 150 kilo.
Als hij hierna stopt, is een kilootje
of 103 wel voldoende, vindt Grol.
Verstandiger voor de slijtage van
zijn knieën en heupen, het be
weegt ook fijner.
Ach ja, zijn lijf. Zijn vaste ortho-
peed, Gino Kerkhoffs, 'de beste
van Nederland', bij wie Grol al
langsging met allerhande breuken
en kruisbandscheuren, weet in
middels: Henk heeft geen bood-
schap aan hersteltijd.
Neem die keer dat hij gips om
zijn pas gescheurde voetboog -
pijnlijk - had. Loopgips was geen
optie. Hij moest krukken gebrui
ken. Grol was twintig meter ver in
de ziekenhuisgang, toen hij 'krak'
hoorde. Achter hem verscheen een
gefrustreerde gipsmeester: 'Ik zei
nog dat je er niet op mocht lopen.
Ik ga je nooit meer helpen.' De ju
doka antwoordde alleen maar: 'Dit
moet eraf, dit vind ik niet leuk.'
In 2009 hield hij een afge
scheurde knieband over aan zijn
eerste partij op de WK, maar
haalde alsnog de finale. ,,Dat ik er
vijf wedstrijden mee judode, valt
niet uit te leggen. En dat ik dat niet
kon bekronen met een wereldtitel
is gewoon heel jammer, want ik
was in die finale twintig a dertig
seconden van goud verwijderd.
Met een ingetapet been, hinkend.
Als ik daar beelden van kijk, denk
ik: jongen, hoe heb je dat gedaan?
Maar ik was in trance, niet te bre
ken. Soms heb je van die dagen."
Inmiddels is hij milder. ,,Als nu
LISETTE VAN
DER GEEST
zaterdag 24 juli 2021
'Nu gun ik
mezelf ook
het leven'
Je zou allang gestopt zijn.
Waarom niet?
- Henk Grol
In het bedenken wat je niet hebt
gewonnen ga je voorbij aan wat
je wel hebt.
Je kijkt weg.
Velserbroek
@LvdGeest
