m
Grote sporters spreken zich uit tegen onrecht in de wereld.
Maar olympisch Tokio is daar niet het decor voor, meent
het IOC, dat de oude regels handhaaft. Maar laat iedereen
zich daardoor beteugelen? ,,Een statement heeft alleen
maar meer waarde als je zelf ook iets te verliezen hebt.''
at gebeurt er straks als de
Amerikaanse activiste Megan
Raplnoe voorafgaand aan de
olympische voetbalfmale In
Tokio knielt tijdens haar
volkslied? Wat als atletieksensatie Noah
Lyles voor een van zijn starts zijn vuist
Ingepakt In een zwarte handschoen In de
lucht steekt, zoals de sprinter deed bij de
Amerikaanse trials? Officieel mag het niet.
Volgens de regels van het Internationaal
Olympisch Comité (IOC) staan er zware
sancties op, tot uitsluiting aan toe.
Prachtig, die bevlogenheid van atleten
voor zaken als Black Lives Matter, inclusie
en gelijkheid, maar In Japan even niet, zo
heeft het IOC bepaald. In elk geval niet
binnen het olympisch decor. Vriendschap
en respect zijn olympische kernwaarden,
maar heb je op dat gebied een boodschap,
dan creëer je zelf maar een podium In de
mixed zone, vla social media of op een
persconferentie. Na stevige kritiek heeft
het IOC de mogelijkheden voor atleten
om hun mening te uiten voorzichtig ver
ruimd, zo is het voor het eerst toegestaan
om bijvoorbeeld bij het betreden van het
veld of bij de introductie van een atleet of
team een gebaar te maken. Dat alles moet
echter in lijn zijn met 'de olympische
beginselen', niet gericht tegen mensen,
landen en organisaties en het mag al
zeker niet een volkslied of olym
pisch protocol (geen vlag, of
spandoek) verstoren. Kortom:
elke vorm van protest óp het
olympische veld en podium
blijft strikt verboden. Netjes
afgekaart In de veelbe
sproken Rule 50, die
neutraliteit waar
borgt en verdeeld
heid voorkomt
onder atle
ten.
Waar tal van sportieve grootmachten
als de Engelse voetbalbond FA, de Ameri
kaanse basketbalkoepel NBA en de For
mule 1 juist steeds meer openstaan voor
alle vormen van meningsuiting, wil het
IOC nauwelijks versoepelen. ,,Het heeft
voor het IOC iets heiligs. Deze regels zijn
ingevoerd in de jaren 60 en 70 van de
vorige eeuw, toen atleten zich begonnen
te roeren. En dat hebben ze nooit los
willen laten'', weet historicus Paul Reef.
Reef deed promotieonderzoek naar pro
testen bij Olympische Spelen en snapt de
IOC-houding tegen alle vormen van pro
test wel. ,,Het is uit angst dat er eventueel
een actie plaatsvindt die niet meer te cen
sureren valt, met alle gevolgen van dien."
Een Black Lives Matter-shirt van een
atleet van naam zien de hoge heren wel
licht door de vingers, vermoedt Reef. ,,Ze
zijn vooral bang dat een sporter Iets poli
tieks roept, bijvoorbeeld dat Japan deze
Spelen niet had moeten organiseren. Of
dat hij aandacht vraagt voor de positie
van de Oelgoeren In China. Dat kan
gevolgen hebben voor sponsors, orga
niserende landen en bonden, als je
die sluis tussen sport en politiek
opentrekt."
Het IOC communiceert gre
tig dat het merendeel van de
Black Lives Matter?
Knielen op het veld?
Allemaal verboden
Tekst Arjan Schouten Foto's AP Image Select
36
Sprintsensatie Noah Lyles
(met zwarte handschoen)
tijdens de olympische
atletiektrials in de VS.
