OQP
verwijderd van de Jamaicaanse Elaine
Thompson en olympisch goud. Woest was
ze. Op haar tegenstribbelende lies en op
het feit dat ze niet had gewonnen.
Hoewel er gevoelsmatig geen groter ver
schil tussen die twee avonden in Peking
en Rio kon zitten, was er óók een belang
rijke overeenkomst: Dafne Schippers
toonde beide keren aan dat ze tot de abso
lute wereldtop behoort in een discipline
die overal ter wereld wordt beoefend: de
sprint. Zij - type ambitieus, gretig, rupsje-
nooit-genoeg - kon weinig met het zilver.
De samenwerking met de Amerikaanse
coach Rana Reider was dat jaar al ingezet
en moest van voormalig meerkampster
Schippers een volleerd sprintster maken.
In haar eigen woorden: ,,Nóg meer, nóg
beter, nóg harder." In Tokio zou ze wel
goud gaan pakken. Dat was haar stellige
overtuiging, meteen na de Spelen van
2016. ,,Ik dacht dat niets mij meer kon
tegenhouden."
Misschien moeilijk om te zeggen over
jouw vorige coach, maar heb je er spijt
van gehad dat je destijds de keuze hebt
gemaakt om van Bart Bennema naar
Rana Reider te gaan?
,,Ergens wel, ergens niet. Het was moei
lijk, maar het was ook wel een beetje op
tussen Bart en mij. En Bart kwam van de
meerkamp. Op Papendal kregen we nu
een Amerikaan die echt alle mogelijke
sprintkennis in huis had. Met een lijst van
alle medailles die hij ooit had gehaald op
wereldniveau, dat was ongelooflijk. Op
dat moment was het zo logisch om de
stap te maken naar een echte sprintcoach,
een wereldcoach. Daar zeg je niet zo gauw
nee tegen.
,,Nu had ik misschien een andere keus
gemaakt. Maar het was een keus om nog
sneller te worden, nog beter te worden. En
ervoor te zorgen dat ik nog tien jaar 21,6
zou lopen... Maar dat is gewoon niet
reëel."
Boven: Schippers' grote doorbraak, goud
op de 200 meter tijdens het WK van 2015.
Midden: een jaar later staat ze met zilver
op het olympische podium, naast winnares
Elaine Thompson. Onder: in Londen (2017)
prolongeert ze haar wereldtitel uit Peking.
In 2017 prolongeerde je nog de wereld
titel op de 200 meter, met Rana Reider
als coach. Toch klonk toen ook al het
geluid: ik moet die ontspanning en die
souplesse terugvinden. Daar begon die
zoektocht. En het is alsof die zoektocht
nooit meer is geëindigd.
,,Ja, dat lijkt ook zo. Dat natuurlijke is wat
lastig geworden. Ik ben behoorlijk over-
traind geweest, na 2017. En dat lijkt wel
wat veranderd te hebben. Vroeger deed ik
gewoon een loopje. Daar hoefde ik niet
over na te denken. Mijn paslengte was
mijn paslengte en de kracht die ik terug
kreeg was honderd procent mijn natuur.
Maar als je er twee jaar aan hebt gewerkt
dat die pas veel korter en veel krachtiger
moet worden, is dat heel moeilijk daarna
weer terug te draaien. Wat is dan weer
In Rio was ze blikvanger, maar Schippers
was er ook al bij in Londen (2012): ze werd
toen 12de op de zevenkamp en 6de met
het estafetteteam op de 4x100 meter.
10
