Eigenaren huisjes slepen Sluis voor rechter
ZEEUWS-VLAANDEREN 5
FLIP SCHRAMEIJER EXPOSITIE GROTE KERK GROEDE
Wanneer Flip
Schrameijer op pad
was, had hij altijd zijn
pen met Oost-
Indische inkt, verf en
aquarelblok bij zich.
Een windsurfer, een
strandhuis, een bomenrij,
in het West-Zeeuws-
Vlaamse land tekende de
kunstenaar zijn geliefde
onderwerpen. Zijn werk is
tot en met 30 juli te zien in
de Grote Kerk in Groede.
Niets sprak Flip Schra
meijer (1919-2007)
meer tot de verbeel
ding dan het licht in
de West-Zeeuws-
Vlaamse kuststreek. Dat had iets
magisch voor hem. Het licht inspi
reerde, net als de lucht, de wind en
het water. Het zijn thema's in vrij
wel al zijn aquarellen, etsen en te
keningen. ,,Het moment pakken
voordat het weg is, dat deed mijn
vader in zijn werken", vertelt
dochter Sophie Schrameijer. Het
leverde aquarellen en etsen op met
namen als Twee surfers, Cadzand,
Vuurtoren bij Groede en Strand bij
het Zwin.
Liefde voor de streek
Flip Schrameijer werd geboren in
Amsterdam, de vakanties spen
deerde de familie vanaf de jaren 60
in vakantiehuisjes in West-
Zeeuws-Vlaanderen. Sophie her
innert het zich nog goed. ,,Het was
verschrikkelijk ver weg. Mijn moe
der pakte een kist met spullen in,
die werd een maand van tevoren
verstuurd. Onze fietsen gingen
twee weken voor de vakantie be
gon met de NS mee. Wij gingen
met de trein, boot en de fiets naar
ons vakantie-onderkomen in Cad-
zand. Dat was een oude bunker,
heel primitief."
De liefde voor de streek was ge
boren. In 1968 kocht de familie een
voormalige arbeiderswoning in de
buurtschap Scherpbier bij Oost
burg. ,,Het was een heel klein
huisje. Wij noemden het 'een tent
van steen', maar vroeger sliepen ze
daar met acht personen." De laat
ste tien jaar van zijn leven leefde
Flip in Scherpbier.
Er was voor de kunstenaar veel
om van te houden. Het windsur
fen in Knokke en Cadzand, de
strandhuisjes aan het Zwin, de ha-
Hij was boos wanneer
de bomen gerooid
werden, want dan
was zijn thema weg
vens van Breskens en Vlissingen.
Hij tekende het graag en vaak. ,,De
wolken vond hij ook prachtig en
hij heeft veel populieren geëtst.
Hij was altijd boos wanneer die
bomenrijen gerooid werden, want
dan was zijn thema weg." Sophie
en haar zussen moesten, toen ze
klein waren, vaak model staan.
,,Als wij in de zee zaten, was hij
aan het aquarelleren. Zelfs wan
neer we ziek waren, tekende hij
ons. Dan moesten we stil blijven
liggen. Wij zaten er nooit op te
wachten. Daar verzon hij iets op.
Als we tien keer geposeerd had
den, kregen we een grote knuffel
beer. Of we kregen na iedere po
seersessie een gulden."
Expositie in Groede
Flip was ook begenadigd muzi
kant. Hij speelde goed dwarsfluit
en deed dat vaak samen met orga
nisten en andere musici in de
West-Zeeuws-Vlaamse kerken.
Sophie, die via de Stichting Johan
Hendrik van Dale in de regio resi
deert, heeft daarom een expositie
ingericht in de Grote Kerk van
Groede. Behalve tekeningen, etsen
en aquarellen van de streek, zijn
ook Flips verbeeldingen van Leda
en De Zwaan tentoongesteld.
,,Daar begon hij aan het einde van
zijn leven mee", vertelt Sophie.
,,Mijn vader was altijd aan het ex
perimenteren."
Een groep bewoners in het dorp
had een handhavingsverzoek neer
gelegd bij de gemeente omdat ze
last hebben van toeristen die de
tien appartementen tijdens week
enden en vakanties bevolken. Er
zou onder meer sprake zijn van ge-
luids- en geuroverlast (rokende
bbq's). Ook wezen ze Sluis erop dat
verhuur van deze huizen, die in be
zit zijn van mensen die ze als
tweede woning hebben aange
schaft, indruist tegen het bestem
mingsplan.
Nieuwe controles
De gemeente voerde een aantal
controles uit en concludeerde in
eerste instantie dat er sprake zou
zijn van incidentele verhuur. Te
licht om handhavend op te treden.
Maar op instigatie van de commis
sie bezwaarschriften werden
nieuwe controles uitgevoerd en die
leidden tot nieuwe inzichten. Sluis
constateerde dat de eigenaren ze ei
genlijk als beleggingsobject hebben
aangekocht met als doel ze recrea
tief te verhuren. En dat staat het be
stemmingplan inderdaad niet toe.
Reden dat 'het college van B en W
een draai heeft gemaakt', aldus de
vertegenwoordiger namens de ge
meente. ,,Maar ik geef toe dat dit
niet de schoonheidsprijs verdient."
Overvallen
De eigenaren voelen zich overval
len en wijzen erop dat ze in de pro
blemen komen. Nieuwe recreanten
staan te trappelen er hun vakantie
door te brengen en die contractuele
verplichtingen dienen ze na te ko
men. Omdat een 'gewone' proce
dure te lang duurt en het niet kun
nen verhuren geld kost, hebben ze
een verkorte gerechtelijke proce
dure aangespannen. Maar de rech
ter vraagt zich openlijk af of dit fi
nanciële argument wel voldoende
is om het op deze manier te doen.
De gemeente en de klagers vinden
in ieder geval van niet en willen dat
Eigenaren van huisjes
in complex De Koolse
Hoeve in Cadzand
mogen van de
gemeente hun
onderkomens niet
meer recreatief
verhuren
de rechtbank al op basis daarvan
het verzoek afwijst.
De eigenaren van de apparte
menten wijzen erop dat de ge-
meenteraad vorige maand heeft
besloten binnenkort honderd
twintig dagen per jaar verhuur van
een woning in Cadzand toe te
staan. Nu handhaven zou daarom
gek zijn, bovendien zou verhuur in
het dorp aan de lopende band
plaatsvinden. Maar de vertegen
woordiger van de gemeente stelt
dat deze regel alleen geldt voor
mensen die permanent een huis
binnen het dorp bewonen. En deze
eigenaren daarvoor dus niet in aan
merking komen. Ook stellen de
appartementbezitters dat de kla
gers helemaal geen overlast kun
nen ervaren omdat ze te ver van het
complex wonen.
donderdag 22 juli 2021
VL
'Hij was altijd aan het aquarelleren'
Bob Maes
Groede
- Sophie Schrameijer
De expositie Licht en Lucht, Wind
en Water is tot en met 30 juli da
gelijks, behalve op maandag, van
14.00 tot 17.00 uur te bezoeken.
De eigenaren van appartemen
ten in complex De Koolse Hoeve
aan de Badhuisweg in Cadzand
zijn het niet eens met het besluit
van de gemeente dat ze hun on
derkomens niet meer recreatief
mogen verhuren. Reden om
Sluis voor de rechter te dagen.
Henk van Ingen
Cadzand
De rechter doet over twee weken
uitspraak.
Sophie Schrameijer met het zelfportret van haar vader in het kerkje van Groede. foto camile schelstraete