1
'WEL JAMMER
DAT ER GEEN
PUBLIEK IS'
WANDELEN 9
'50 kilometer
wandelen op een
dag is en blijft
een heel end'
De jongste
'Af en toe
stoppen
bij een
terrasje'
ai
bijvoorbeeld iets betekenen als het
gaat om reglementen en contracten.
Ik geloof in de kracht van vrijwilli
gersorganisaties. Dat werk is niet
vrijblijvend, het vergt enthousiasme
en toewijding. Zonder vrijwilligers
zou ons evenement onbetaalbaar zijn
voor de deelnemers.''
,,Ik wist dat voordat ik eraan begon.
Die schijnwerpers zijn leuk als het
allemaal goed gaat, maar als er iets
niet goed gaat, krijg je ook alle shit
over je heen. Ik ben daar tamelijk
nuchter in. Dat hoort gewoon bij
mijn taak. Toen we het inschrijfgeld
voor de Vierdaagse in 2020 niet hele
maal konden teruggeven, toonde
95 procent van de mensen begrip.
Een aantal mensen niet. En als jurist
zeg ik: in de kern hebben ze gelijk
met 'wij betalen voor een dienst en u
levert niet'. Maar wij hadden te
maken met exceptionele omstandig
heden; een deel van het inschrijfgeld
hebben we terugbetaald. Uiteindelijk
is gelukkig niemand naar de rechter
gestapt.''
„Volgens mij deed ik in 1974 voor
de eerste keer mee. Opvallendste
verandering is de koersdrukte: toen
waren er 28.000 deelnemers, nu
zitten we al jaren aan het maximale
aantal van 47.000. Ik liep op stevige
lederen schoenen, nu zijn schoeisel
en kleding veel meer afgemeten en
professioneler. En in 1974 moesten
we het onderweg doen met een paar
hamburgertenten. Nu is er vermaak
voor elke doelgroep. Of je nu houdt
van jazz of metal, het is er allemaal.''
,,Ik deed nogal fanatiek aan tafelten
nis en liep daarbij een hardnekkige
kraakbeenblessure op. De arts advi
seerde me om geen 50 kilometer per
dag meer te wandelen. Dat was een
hard gelag hoor, want ik ben een
echte Nijmegenaar en deed elk jaar
graag mee. En hoewel ik natuurlijk
het gevoel ken dat alles pijn doet - 50
kilometer wandelen op een dag is en
blijft een heel end - gaf het me ieder
jaar zóveel voldoening. Dus toen dat
niet meer kon, was dat zuur. Ik miste
het saamhorigheidsgevoel, de gezel
ligheid, de voldoening dat het - on
danks de spierpijn, de tegenslagen -
toch weer is gelukt. Gelukkig voel ik
die voldoening nu ook weer, maar op
een andere manier: als een editie
zonder incidenten is verlopen.''
,,Best vaak. Het gekke is: tot twee jaar
geleden gingen die schietgebedjes
bijna altijd over het weer. We hebben
natuurlijk een aantal zomers gehad
met extreme temperaturen. Als het
40 graden is, kunnen we het wel
schudden met de Vierdaagse. In 2019
hadden we zo'n incidentloze editie,
met 84 nationaliteiten aan de start,
dan kun je je met recht 'Walk of the
World' noemen. Dat geeft een kick
hoor, als alles zo goed verloopt. Maar
toen wisten we nog niet dat er met
corona een bedreiging uit een heel
andere hoek zou komen.''
,,Vorig jaar was het uitgerekend in
die Vierdaagseweek bijna perfect
wandelweer. Dat voelde wrang, ik
heb even moeten slikken. Voor de
komende week is mijn agenda vol.
Ik heb veel afspraken staan voor die
week, er zijn veel verzoeken om in
terviews en andere representatieve
taken. Alleen hoef ik niet om half
vier 's nachts m'n bed uit. Maar als
het straks 20 juli is, zal ik ongetwij
feld weer denken: ik hoor hier niet te
zitten, ik moet bij de wandelaars zijn.
En we zullen nóg nadrukkelijker
reikhalzend uitkijken naar de
volgende editie.''
M andelen is binnen onze
familie populair. Mijn
opa wandelde vroeger
WB ook al. Hij moedigde
mijn moeder aan om
aan de Vierdaagse mee te doen, toen zij in
Nijmegen ging studeren. Inmiddels heeft
mama hem zestien keer uitgelopen. Vorig
jaar liep mijn zus Merel ook mee. Volgens mij
was dat zó leuk. Ze kwamen iedere dag thuis
met leuke verhalen over de mooie dingen die
ze hadden gezien. Ik wilde graag meedoen.
Ik heb zelf ook veel gewandeld. Ik liep
eerder al de 10 kilometer van de avondvier
daagse via school. Dat ging goed. Ik denk dat
15 kilometer ook nog goed gaat, de laatste
5 kilometer zal zwaarder zijn. Maar we heb
ben in Argentinië op vakantie 20 kilometer
gelopen en een deel daarvan ging ook nog
eens bergop. Als ik thuis kom na een dag
wandelen, ga ik gewoon lekker chillen om
energie te spa
ren. Zodat ik er
de dag daarna
weer tegenaan
kan.
Ik vind het
heel leuk om de
Alternatieve
Vierdaagse met
mijn moeder en
zus te doen. Het
is jammer dat er geen publiek is, maar we
kunnen nu zelf de routes bepalen. En af en
toe stoppen bij een terrasje. Hopelijk is het
leuk. Dan ga ik vanaf mijn 12de aan de échte
Vierdaagse meedoen.'' -TvB
GO ZATERDAG 17 JULI 2021
Als marsleider staat u vaak in de
spotlights. In de goede tijden, maar
ook als er bijvoorbeeld gedoe is
over inschrijfgeld. Wat doet dat
met een mens?
U bent zelf 25 keer gefinisht bij
de Vierdaagse. Als u uw eerste
deelname vergelijkt met recente
edities, wat is er dan vooral
veranderd?
Na die 25ste keer kon u niet meer
meedoen vanwege een blessure,
begreep ik. Wat was er loos?
Daarover gesproken: bij de edities
die wél doorgingen, hoe vaak doet
u schietgebedjes in de week van
de Vierdaagse?
Wat gaat u eigenlijk doen in de
Vierdaagseweek, van 20 tot en
met 23 juli?
De Nijmeegse Fleur Jansen is met 9 jaar
een van de jongste deelnemers aan de
Alternatieve Vierdaagse. Ze loopt in
een groepje fanatieke dames, met ook
moeder Wendy en zus Merel (11).
