'HALLO,
DATKUN
JE OOK
ANDERS
ZEGGEN'
BY De Liefde
'Als Rob zijn hand op mijn arm legt, voel
ik dat door mijn hele lijf en zijn stem vind
ik heerlijk om naar te luisteren. Hij bezorgt
me vlinders.
Natuurlijk heb ik wel eerder liefdes gehad,
maar een echte steady relatie had ik nooit
eerder. Ik had nooit het gevoel dat er een
man was bij wie ik dag en nacht wilde zijn.
Dat wil ik met Rob wel, dolgraag zelfs.
Ik ging ervan uit dat ik altijd alleen zou blijven.
Soms grapte ik tegen vrienden: wacht maar
af, wie weet trouw ik nog weleens totaal on
verwacht.
Op 1 april 2020 hadden we onze eerste date,
middenin coronatijd. We kenden elkaar via
een datingsite en zijn gaan wandelen in het
bos, om daarna sushi te halen en die bij mij
thuis op te eten. Die avond was er meteen
al de eerste zoen. Beiden hadden we nooit
verwacht dat we al binnen een maand wisten
ervoor te willen gaan. Door corona gingen
gesprekken meteen de diepte in, want in
een lockdown kun je weinig anders dan veel
praten en wandelen in het bos met Pepper,
mijn Griekse adoptiehond.
Het grapje dat ik altijd tegen mijn vrienden
maakte, werd werkelijkheid. Rob en ik zijn
van plan klein te trouwen en dit met een select
Sandra (55) dacht dat
ze altijd alleen zou
blijven. Nu heeft ze
Rob, die iets te veel
grapt en grolt, maar
verder de ideale
man lijkt.
groepje te vieren. Pas als we getrouwd zijn,
gooien we het de ether in, op social media.
Onze toekomstdromen komen prachtig
overeen. We willen graag naar het buitenland,
vermoedelijk Italië. Wetgevers in Zuid-Europa
hebben niets met geregistreerd partnerschap,
dus als we daar willen wonen, kunnen we
beter trouwen. Maar dat is niet de hoofdreden
voor ons huwelijk. We willen het goed voor
elkaar regelen, hebben geen van beiden
kinderen, en je wilt de ander financieel goed
achterlaten als er iets gebeurt. Dus waarom
zouden we wachten?
Nu lijkt het misschien of we alleen om prakti
sche redenen trouwen, maar we zijn stapelgek
op elkaar. Ik realiseer me wel dat het allemaal
erg snel is gegaan. Als er geen corona geweest
was, hadden we zeker langer gewoon gedate,
eerst elkaars vrienden leren kennen en zo.
Rob had ook eerder een lange relatie, en net
als ik geen kinderen. Dat heeft z'n voordelen:
we hebben alle vrijheid om te gaan en staan
waar we willen.
Rob en ik vullen elkaar perfect aan. Het is
bizar dat het zo vanzelf loopt. Ik had ook nooit
verwacht dat er een soort traditionele rol
verdeling zou ontstaan. Zo sta ik sinds we
samenwonen bijna altijd te koken en zet hij
koffie en thee. Hij stofzuigt, ik doe de was.
Natuurlijk hebben we weleens woorden. Rob
kan soms nogal kortaf reageren, dan denk ik:
hallo, dat kun je ook anders zeggen. Hij heeft
behoorlijk wat humor, maar soms zijn al die
grappen en grollen me ietsje te veel, en dan
is het mijn beurt om kortaf te zijn. Ach,
je leert elkaar kennen en daar horen ook
mindere dingen bij. Op deze manier wil ik
nog wel veertig jaar doorgaan.'
Rob en Sandra vonden
het geen bezwaar om met
hun echte voornamen
genoemd te worden. Hun
achternamen zijn bekend
bij de redactie. Wil je ook
praten over je relatie?
mezza@dpgmedia.nl
40
