Heleen van Royen
Lieve Spencer, gefeliciteerd met
je eerste verjaardag! Je hebt van mij een loopfietsje
gekregen en van Bart een trommel. Je moeder had
flink uitgepakt, je kent haar, ze is dol op feestjes. Ze
had voor de hele familie een grote taart met een jungle
thema geregeld en voor jou een smash cake. In mijn tijd
hadden we dat niet hoor, smash cakes. Het is een soort
neptaartje dat vooral bestaat uit slagroom, dat de jarige
kapot moet slaan, want dat is leuk voor de foto.
Jij en ik kennen elkaar nu een jaar, maar wat je nog niet
weet, is dat ik schrijver ben. Sinds jij geboren bent,
eigenlijk al sinds je moeder zwanger raakte, doe ik niets
liever dan schrijven en praten over jou. Wat het schrijven
betreft, heb ik me tot nu toe redelijk ingehouden. Het
praten is een ander verhaal. Iedereen die ik tegenkom,
krijgt alles over jou te horen. Hoe onweerstaanbaar je
bent. Hoe slim. Hoe lief je lacht. Wat een charmeur je
bent. Ik heb meer foto's van jou in mijn telefoon dan
selfies en geloof me, dat wil wat zeggen.
Soms maak ik me zorgen om de toekomst. Je hebt al
twee grote broers, maar misschien komt er nog een
broertje of zusje bij. Heb ik daar wel ruimte voor?
Gigabytes kun je bijkopen, maar hoe werkt het in je
hart? Andere opa's en oma's stellen me gerust. Ieder
volgend kleinkind schijn je weer net zo leuk te vinden
als het vorige. En de jongste, de nieuwste, vind je dan
weer het allerleukst, verzekeren ze me.
Jouw lievelingsbezigheid op dit moment is deuren
open en dicht doen. En kruipen, we kunnen je geen
seconde uit het oog verliezen, want dan ga je ervandoor.
Je bent dol op knijpfruitjes en brood, warm eten vind
je minder. Je drinkt je water uit een oefenbeker, maar
je melk nog uit een flesje. Je slaapt graag met een keur
aan spenen. Je brabbelt er lustig op los met een super-
schattig stemmetje en we doen allemaal alsof we je
verstaan.
Het afgelopen jaar hebben wij samen al zoveel mooie
momenten beleefd. De keren dat ik je in slaap wiegde,
de flesjes die ik je mocht geven, jouw borrelende schater
lach als ik je kietel. En die ene keer, toen jij met je
ouders een weekend weg was in Zeeland en ik een
dagje langskwam. Jij zat bij je moeder op haar arm,
je zag me uit de auto stappen en begon te stralen en
met je beentjes te trappelen. Toen je me daar, op een
onbekende plek herkende, drong ineens ten volle tot
me door dat het allemaal echt is en geen droom. Ik heb
een kleinzoon die Spencer heet. Zijn boek is een jaar
geleden opengeslagen. Ik hoop er heel veel hoofdstukken
van te mogen lezen en er ook een paar te mogen schrij
ven. Blijf gezond en blij, mannetje. Kusjes van oma.
5
s
MEZZA 7
Schrijver Heleen van Royen (56) woont samen met Bart (34). Ze is moeder van Olivia (28) en
Sam (24) en oma van Spencer (1 jaar) en van twee bonuskleinkinderen van 13 en 11.
Ik heb meer
foto's van jou
dan selfies
en dat wil
wat ze
LU
3
