EENS EEN ZEEUW...
10 ZEELAND
De Middelburgse Anne de Buck (38) is auteur van de reisboeken Staycationen Wanderlust, online
ondernemer en fulltime travelblogger op www.yourlittleblackbook.me Ze woont al lang in Amsterdam.
,,Ook al woon je al jaren niet meer in Zeeland: een Zeeuw blijf je voor altijd."
Hoe was je jeugd?
,,Ik ben geboren en getogen in
Middelburg. Nu ik zelf moeder
ben, realiseer ik mij hoe relaxed en
onbezorgd mijn jeugd in Zeeland
was. Spelen op straat. Hutten bou
wen in de maisvelden achter ons
huis. Op zondag wandelen bij
Westhove en warme chocomelk
bij De Piraat. Alleen over straat
naar een vriendje of vriendinnetje
kunnen lopen. Op vroege leeftijd
tot laat uit mogen en op de fiets te
rug naar huis. In Amsterdam zie ik
dat voor mijn zoontje niet snel ge
beuren. De stad heeft weer andere
charmes. Mijn broer (40) woont
toevallig in de straat naast mij.
Daardoor voelt het ook hier erg
dorps. Zonder reden even bij el
kaar binnenlopen of iets lekkers
van de bakker langs brengen."
„Sporten en hobby's die ik leuk
vond. Eerst ballet, daarna tennis,
een blauwe maandag gitaarles. Ik
grap weleens dat er maar één sport
is die ik goed kan: skiën. Sinds
mijn derde jaar is er geen jaar ge
weest dat ik niet op de latten heb
gestaan. Ik heb op de CSW geze
ten. Een fijne tijd. Mijn broer en ik
haalden goede cijfers op het vwo.
In de brugklas was ik vrij alterna
tief; blauwe plukjes in mijn haar,
een navelpiercing, net zo lang zeu
ren tot ik met een vriendinnetje
naar Lowlands mocht. Bijna alles
mocht, wel met duidelijke gren
zen. Ik was geen meisjesmeisje
met enorme vriendinnengroepen.
Ging meer mijn eigen weg. Tij
dens mijn studie aan de Universi
teit in Amsterdam heb ik pas echt
goede vrienden gemaakt."
,,Op de middelbare school had ik
zeker het laatste jaar één doel: dat
papiertje halen en op kamers bui
ten Zeeland. Ik had het wel gezien.
Na een mislukte, veel te saaie stu
die rechten in Maastricht ben ik
communicatie gaan doen op de
HZ. Op mijn sloffen. Ik raakte
mijn wilde haren kwijt, verdiende
met werken genoeg geld om veel
te reizen, studeerde een half jaar in
Amerika en ging uiteindelijk stage
lopen in de tijdschriftenwereld.
Daarna ben ik nooit meer terugge
gaan. Inmiddels woon ik al bijna
net zo lang in Amsterdam als ooit
in Zeeland. Amsterdam voelt als
dat gegoten leren jasje. Je kunt hier
anoniem zijn, maar het is ook net
een dorp. Voor elke fase in je leven
heeft de stad alles te bieden. Ik
denk niet dat ik hier ooit nog
wegga."
,,We gingen vroeger bijna iedere
vakantie weg en regelmatig uit
eten. Toch was ik pas 14 jaar toen
ik voor het eerst vloog. Een road-
trip door de USA, later naar Thai
land, Kenia en Zanzibar. Die verre
reizen hebben mijn wanderlust
(verlangen om elders naartoe te
gaan) echt aangewakkerd. Geïn
spireerd door mijn baan in de tijd
schriftenwereld, startte ik mijn
reis- en lifestyle blog Your Little
Black Book. Schrijven over nieuwe
restaurants in Amsterdam. Ci-
tytrips buiten Nederland delen. Ik
had nooit kunnen bedenken dat
dit een fulltime baan zou worden.
Blogger was destijds geen 'echt'
beroep."
,,Nee. Heel eerlijk; Zeeland en
vooral Middelburg was toen echt
niet zo leuk als nu. Nu kom ik er
juist heel graag. Zie het als een
luxe. Dat ik bevoorrecht ben met
Zeeuwse ouders waar ik altijd kan
logeren. Mijn zoontje Manuel
krijgt zo dezelfde dingen mee als
ik. Hetzelfde bos, dezelfde stran
den, op avontuur in de Stenen
Beer in Veere. Krabben vangen op
de pier. The best of both worlds
,,Eens in de zes weken én in de zo
mer voor langere periode. Sinds ik
zelf moeder ben weet ik Zeeland
veel meer te waarderen. Ik geniet
echt als ik er ben. Dat er de laatste
jaren leuke horeca, winkels en
hippere strandtenten bij zijn geko
men helpt. Zeeland is simpelweg
veel interessanter geworden voor
mensen uit de Randstad.''
Ik houd van de
Zeeuwse mentaliteit.
No nonsense
,,Nee. Dat komt omdat ik er nog
geworteld ben. Mijn familie woont
er nog, in Veere. Er zijn ook dingen
die ik zelden oversla als ik in Zee
land ben. Een broodje Smos, het
yoghurtijs van St. John, vintage
hunten bij Sebastian den Herder
(mijn oude klasgenoot op de
CSW!), oesters eten bij de Oesterij,
wandelen in Veere en in de zomer
eten bij De Houtzaagwerf. Toch
best een rijtje Zeeuwse gewoon
tes."
,,Zeg nooit nooit. Ik zie mezelf niet
permanent in Zeeland wonen.
Daarvoor houd ik te veel van de
grote stad. Ik zou er niet aan moe
ten denken zo ver van Schiphol te
wonen. Een tweede huis zou fan
tastisch zijn. Misschien wel samen
met mijn broer."
,,Absoluut. Ik houd van de
Zeeuwse mentaliteit. No non
sense. Met de handen in de klei
om iets gedaan te krijgen. Zeeu
wen begrijpen elkaar onderling.
Ontmoet je ergens iemand uit
Zeeland, dan vertel je later thuis:
dat is ook een Zeeuw. Mijn vriend
zei dat hij dat nog nooit iemand
heeft horen zeggen dat ie ook een
Gelderlander is. Daarmee slaat hij
de spijker op de kop."
donderdag 15 juli 2021
'Zeeland zie ik als een luxe'
Anne de Buck denkt niet dat ze ooit nog vertrekt uit Amsterdam. foto leonard bukenya
Gerrit van Loon
Wat deed je vroeger allemaal?
Waarom ben je uit Zeeland ver
trokken?
Waar komt de interesse in reizen
en lekker eten vandaan?
Kwam je in die begintijd graag
terug naar Zeeland?
Hoe vaak kom je nu terug?
Mis je Zeeland?
-Anne de Buck
Keer je ooit terug?
Voel je je echt Zeeuws?
