'Ik ben nooit
getrouwd. Ik was
bang dat ik een
gezin niet goed
aan zou kunnen.
En ik had die
behoefte niet. Ik
ging liever reizen'
7
PASPOORT
Annie Mes heeft vier zussen
en twee broers, onder wie de
kunstschilder Antoine Mes.
kel zat. Die was van de ouders van mijn moe
der. Zo hebben zij elkaar leren kennen. Met de
fabriek ging het door de economische crisis
steeds slechter. Wij zijn altijd een sociale fami
lie geweest en mijn vader hield de werknemers
zo lang mogelijk in dienst. Te lang. Maar we
zijn niet failliet gegaan, iedereen is keurig be
taald."
De vermoeidheid lijkt na een uur praten vat
te krijgen op mevrouw Mes, maar van een
pauze wil ze niet weten. ,,O, ik kan nog hon
derden verhalen vertellen. Iedereen wil altijd
alles weten over de winkel, maar ik vertel graag
over mijn reizen. Ik heb alle landen van Europa
gezien, behalve Albanië, dat kon destijds niet.
Ik ben ook in Istanbul geweest, en in Syrië, Pal
myra, wat nu verwoest is. Ik ging altijd met
mijn zus Josy. In Roemenië zijn we vanaf Boe
karest met een vliegtuigje naar Moldavië gevlo
gen. Ja, ik hield van avontuur."
,,Ik ben ook ooit ontvangen in het Schloss van
de Esterhazy's in Eisenstadt. Na de oorlog had
den wij jarenlang een meisje uit Wenen op va
kantie in Middelburg, Elfi. Ondervoede kinde
ren uit Oostenrijk mochten dan hierheen ko
men om aan te sterken. Ik ben later ook regel
matig naar haar geweest. We hebben nog
steeds contact. Als ik daar was, maakte ik uit
stapjes. Zo belandde ik in dat Schloss. Ik sprak
heel goed Duits, dus dat klikte goed. 'Es ist so
schön gewesen mit Ihnen. Wir hoffen dass Sie
morgen zurück kommen?' vroegen ze me. Maar
ja, ik moest weer weg."
,,Ik ging altijd met Pasen. Dan was het hier nog
niet zo druk met toeristen. In 1950 wilde ik per
se naar Rome. Het was namelijk een heilig jaar.
Mijn vader was er niet blij mee, maar ik ben
toch gegaan. Met een busreis en een aanhanger
waarin we konden slapen. Twee rijen. Daar
moest je je in schuiven. Het leken wel graven!"
,,Jazeker. Mijn moeder was dat, en mijn vader
ook."
,,Uhm, waar was ik? O ja, Rome. We bezochten
allerlei plekken, maar ik wist er meer over te
vertellen dan de reisleider. Ik had zelf ook graag
reisleidster willen worden. Ze belden wel eens
van de VVV als er bijvoorbeeld Franse toeris
ten waren in Middelburg. Of ik ze kon rondlei
den. Ik heb namelijk een talenknobbel. Ik
spreek goed Engels, Frans en Duits. En heb nog
een cursus Spaans gedaan."
,,Nee, maar dat vind ik niet erg hoor. Ik was ei
gen baas en heb nooit personeel gehad. Daar
was ik ook trots op. Soms dachten leveranciers
dat ik de winkeljuffrouw was. Ha nee, ik was de
eigenaar! Die zelfstandigheid is altijd belang
rijk voor me geweest. Ik ben ook nooit ge
trouwd. Ik was bang dat ik een gezin niet goed
aan zou kunnen. En ik had die behoefte niet. Ik
ging liever reizen."
De vraag lijkt mevrouw Mes in verlegenheid
te brengen. Ze aarzelt even en grijnst dan.
,,Mwah, ik kan wel breien en de gewone din
getjes. Maar ik deed het niet zo vaak. Ik was
vooral gek op lezen. Als kind al. Ik verslond de
boeken van Jules Verne: Reis om de wereld in
tachtig dagen. En Alleen op de wereld, van Hec
tor Malot. Man, daar genoot ik zo van. Ik ben
ook heel geïnteresseerd in de maan, de ster
ren, de zon. En nu die reizen naar Mars. Zó ge
weldig."
,,Weet je, de webwinkels hebben ons de das
omgedaan. Er wordt niet zo veel garen meer ge
kocht. Voor patroontjes komen ze nog wel naar
mij. 'Nee, geen garen, dat heb ik al', zeggen ze
dan. 'Dan kan ik u het patroon ook niet geven',
zeg ik dan. Ja zeg, ik heb liever dat ze het garen
ook bij mij kopen. Soms komen ze met een tas
wol van de Hema binnen. Dat vind ik zo on
tactvol. Ik heb op kostschool in Bergen op
Zoom nog les Civilité gehad, Beleefdheid. Daar
ben ik zeer op gesteld. Ik heb een ontzettende
hekel aan onbeleefde mensen."
,,Ik weet het niet. Als ik me nog goed had ge
voeld, was ik graag gaan varen. Met een rond
vaartboot op de Oosterschelde, met een koud
buffet. Net als toen ik 85 werd."
GO ZATERDAG 10 JULI 2021
Annie Mes wordt geboren op
12 juli 1921 in de Gortstraat in
Middelburg. Haar vader Fran-
gois en oom Gomaris leiden
daar de Koninklijke Pianofa-
briek Antoine Mes, in 1874 op
gezet door hun vader Antoine.
Door de economische crisis
moet de pianofabriek in 1931
sluiten. Datzelfde jaar opent
Annie's moeder Louise de
handwerkzaak Fa. L. Mes-van
Lokven aan de Pottenmarkt.
In 1940 neemt Annie die over
en tot op heden staat ze in de
winkel.
Gingen die reizen wel samen met de winkel?
Een heilig jaar zegt u. Begrijp ik dat u katho
liek bent?
Door de winkel is die droom nooit uitgeko
men.
Kunt u zelf eigenlijk goed handwerken?
U wordt maandag 100. Gaat u nog door met
de winkel?
Hoe gaat u maandag uw verjaardag vieren?
