Chiellini's lach
is hét wapen
Op zoek naar de roots en het verhaal van aanvaller
W&k
4
EK VOETBAL
UEFA klaagt Engeland aan
Dat Raheem Sterling (26) opgroeide in de schaduw
van Wembley, is stilaan een modern cliché geworden.
Maar achter dat cliché schuilt wel een fascinerend en
inspirerend levensverhaal. ,,Ik wil niet alleen maar een
voorbeeld zijn. Dat is niet genoeg.''
Italiaanse fans
Column
MIKOS GOUKA
In Turijn stond hij tegenover Giorgio Chiel-
lini en na één duel wist de spits van Spurs volgens
eigen zeggen wat internationaal voetbal inhield.
„Chiellini zette een tackle in en ik had zeker vijf
minuten geen gevoel meer in mijn been'', zei
Kane.
Chiellini lachte die hele wedstrijd. Zijn wapen.
Killing him softly. Vraag het aan de Spaanse aan
voerder Jordi Alba. Die hing deze week iets boven
de grond, zijn beentjes leken een beetje te bunge
len. In zijn oor hoorde hij die schaterlach. Chiellini
had de speler, die zo'n beetje alles won wat er te
winnen valt, in een houdgreep. En hij keek naar
scheidsrechter Felix Brych. Lachend. Er moest via
penalty's nog een plek voor de finale op Wembley
worden verdeeld, maar Chiellini deed alsof hij bij
het dorpsfeest in Livorno een oud-klasgenoot te
gen het lijf was gelopen.
Dat moment ging om veel meer dan het winnen
van de toss. Het was een masterclass in psycholo
gische oorlogsvoering. Volledige Italiaanse con
trole tegenover Spaanse radeloosheid. De straf-
schoppenserie was eigen
lijk al gewonnen voor er
één penalty was genomen.
Il dottore noemen ze hem.
Chiellini behaalde immers
een doctoraat in de econo
mie aan de universiteit van
Turijn. Robin van Persie
stapte ooit bij Arsène Wen-
ger het kantoor binnen en
adviseerde de manager van
Arsenal om Chiellini te ko
pen. Wenger deed het niet.
Dat was een misser.
Chiellini speelt in de stijl
van Gentile, Collovati, Bergomi, Vierchowod,
Nesta, Cannavaro en al die beroemde voorgangers.
Hij zei ooit dat het tiki-taka van Pep Guardiola de
Italiaanse verdedigers kapot had gemaakt. De ver
dedigers wisten sinds Guardiola allemaal precies
wat ze met de bal moeten doen, maar hun man uit
schakelen, dat waren ze een beetje vergeten.
De penalty
serie was al
gewonnen
vooreréén
strafschop
was genomen
SJOERD
MOSSOU
Londen* a
Het is al laat op de
woensdagavond, wan
neer in de straten rond
Wembley een kleur
rijk, uitzinnig volks
feest losbarst. Letterlijk kleurrijk,
in dit geval: in de straten van de
deelgemeente Brent komt zo'n
beetje de hele wereld samen.
Aan Harrow Road zwaaien
groepjes Pakistaans-Britse jongens
met de vlag van Engeland, zingend
dat het voetbal eindelijk thuis
komt. Vrolijke gezinnen, stom
dronken Engelse mannen, Jamai-
caanse vrouwen, Oost-Aziatische
jongeren, Afrikanen: het krioelt en
danst door elkaar in de straten bij
metrostation Wembley Central.
Het is typisch Londen, de brui
sende, meest internationale me
tropool van Europa. Maar de mix is
hier rond middernacht nóg wat
bonter dan doorgaans. Het publiek
dat op Wembley live getuige is ge
weest van de historische 2-1 over
winning op Denemarken, mengt
zich meteen na afloop met de lo
kale buurtbewoners in het noord
westen van de stad.
Dat maakt de contrasten nog
wat groter dan ze al waren: kaart
jes voor de halve finale waren pe
perduur, zeker op de zwarte
markt, soms oplopend tot vele
honderden ponden per ticket. In
Brent en Wembley kunnen de
meeste buurtbewoners dat onmo
gelijk betalen. De werkloosheids
cijfers zijn hoog, de armoede on
der jongeren is schrijnend.
Juist local hero Raheem Sterling
weet dat als geen ander. De foun
dation van de Engeland-aanvaller
richt zich nadrukkelijk op jonge
mensen zoals hijzelf. Op de kinde
ren van immigranten, vaak opge
groeid in gebroken gezinnen, le
vend in kleine sociale huurwonin
gen in de arme Londense buiten
wijken. De ongelijkheid in de En
gelse hoofdstad is gigantisch.
,,Ik wil niet zomaar wat geld ge
ven, of alleen een voetbalveldje
aanleggen - en dat is het dan'', ver
telde Sterling daar vorig jaar zelf
over in een interview in The Times.
,,Ik wil kansen vergroten. De kan
sen voor jongeren, voor alleen
staande moeders zoals de mijne.
Mensen realiseren zich vaak niet
hoe moeilijk het is om een cirkel
van armoede en achterstand te
doorbreken.''
Sterling groeide als klein kind
op in het St. Raphael's Estate,
op grofweg een kilometer van
Wembley. Het is een verzameling
desolate huizenblokken zoals
Engeland er velen kent, gebouwd
in de jaren 70 en 80, veelal onder
de vlag van Iron Lady Margaret
Thatcher.
Het merendeel van de bevolking
is er van origine Caraïbisch of
Afrikaans. Op straat krioelt het
van de kleine Raheem Sterlings,
niet zelden met een bal onder de
arm. Vuilnisbakken staan stin
kend in de kleine voortuinen.
Mannen hangen doelloos op
straat.
Schietincident
Het jeugdverhaal van de voetballer
is al vaak verteld. Zijn vader werd
vermoord bij een schietincident in
Kingston, Jamaica. Moeder Nadine
trok daarop naar Engeland, op
zoek naar een betere toekomst
voor haar twee kinderen. Raheem
en zijn zusje bleven drie jaar bij
oma wonen in Jamaica, om daarna
samen naar Londen te verhuizen.
Sterlings moeder werkte er in
die jaren als schoonmaakster in
een hotel. Raheem en zijn zusje
moesten vaak mee in alle vroegte,
bij gebrek aan een oppas. Ze hiel
pen mee bij het poetsen en de
bedden opdekken. Als ontbijt
kregen ze een Bounty-reep uit de
snoepautomaat.
Pas jaren later verhuisde de
familie Sterling naar de woning
waar zo vaak aan wordt gerefe
reerd op televisie en in kranten
verhalen. Moeder Nadine had zich
inmiddels opgewerkt tot verpleeg
ster, waardoor het gezin eindelijk
in een wat ooglijker huis kon gaan
wonen. De kleine Raheem ver
diende zelf ook wat geld bij voor
het gezin, door schaafijs-drankjes
te verkopen bij scholen.
Dat wat ruimere huis ligt aan
Neeld Crescent, letterlijk om de
hoek van Wembley Stadium. Tus
sen de plek waar Sterling woens
dagavond neerging in de wedstrijd
tegen Denemarken (resulterend in
de beslissende strafschop) en dat
huis, ligt grofweg slechts driehon
derd meter. Het is zó dichtbij, dat
je het stadion vanuit alle hoeken
van Neeld Crescent ziet opdoe
men.
Sterling heeft de kern van dat
verhaal laten afbeelden op zijn on
derarm. Daar prijkt een tatoeage
Maar hij niet. En hij heeft één wapen dat zijn voor
gangers nimmer hanteerden. Die lach. Kort dek
ken is één, maar figuurlijk doodknuffelen en weg
lachen iets anders. Harry Kane weet het al sinds
2015 en zijn vuurdoop in Turijn. ,,Ik kan me dat
duel met Kane in 2015 eigenlijk niet herinneren'',
zei Chiellini toen hem werd gevraagd
naar zijn strijd met de spits van En
geland. „Was het in Turijn?"
Alsof Kane niet belangrijk ge
noeg was en is. Mocht het zondag
avond op Wembley op strafschoppen
aankomen, weet Kane wat hij moet
doen bij het tossen van Björn
Kuipers: afstand houden van
Chiellini. Voor je het weet
tilt hij je opeens op en
bungel je boven de grond.
Dan heb je al verloren
voor de eerste penalty is
genomen. En hoor je al
leen de lach van II dottore
vrijdag 9 juli 2021
De UEFA heeft drie aanklachten opgesteld tegen de En
gelse bond. Zo kreeg de Deense keeper Kasper Schmei-
chel (foto) bij de penalty van Harry Kane een laserpen op
zich gericht. Fans staken tijdens ook vuurwerk af en ver
stoorden voor de aftrap met gefluit het Deense volkslied.
Zo'n 1000 fans reizen
zondag vanuit Italië naar
Engeland. Zij mogen na
een negatieve test 12
uur in Londen blijven.
Het was maart 2015 en Harry Kane maakte
zijn debuut als basisspeler voor Engeland.
Nationale pispaal is
$0 @sjoerdmossou
Wembley Stadium
Raheem Sterling woonde als kind
tot twee keer toe dicht bij Wembley,
waar hij zondag geschiedenis wil
schrijven met Engeland.
FOTO AP
