'We zwichten niet voor
agressie en intimidatie'
5
GEWELD TEGEN VERSLAGGEVERS HEIKO WERD OP VOLLE SNELHEID VAN DE A58 GEDRUKT
Het heeft een tijd
geduurd voor hij
weer
onbevangen in
een auto van
Omroep Zeeland
durfde te stappen,
zegt verslaggever
Heiko Strietman.
Vorig jaar oktober
werd hij met 100
kilometer per uur
van de A58
geduwd. Bewust.
,,Het was zo bizar.
Hoe haal je het in je
hoofd?"
r
edreigingen en geweld
I tegen journalisten ne
men toe. Tijdens een
[rondetafelgesprek in
de Tweede Kamer pre
senteerden de regionale omroe
pen vorige week een waslijst aan
incidenten. Omroep Zeeland
droeg vier gevallen aan, waaron
der een bommelding - waarvan de
dader is veroordeeld - en de aan
slag op de A58, die nooit is opge
helderd.
In de remmen
Voor Strietman begon de dag als
alle andere. Vanuit het kantoor
van de omroep in Oost-Souburg
vertrok hij voor een reportage. Hij
nam een bedrijfswagen mee, aan
alle kanten voorzien van een fors
logo, en werd gevolgd door een
tweede omroepauto, met daarin
een cameraman. ,,We reden op de
A58. Ik haalde een vrachtwagen in
en zag in mijn achteruitkijkspiegel
een zwarte pick-up, zo'n grote
Amerikaanse bak. Die haalde me
in. Ineens zie ik mijn ooghoek nog
een pick-up, een zilverkleurige.
Het leek wel of hij uit het niets
kwam. Die gaat naast me rijden,
geeft nog een beetje gas en komt
naar rechts. Ik weet nog dat ik
dacht: 'Hij ziet me niet'. Tot onze
auto's elkaar raakten en hij door
duwde. We reden 100. Dan besef
je dat iemand je van de weg pro
beert te rijden. Ik ging in de rem
men en ben gestopt op de vlucht
strook. Beide pick-ups, waarvan ik
de indruk had dat ze bij elkaar
hoorden, reden hard de afslag
Middelburg op."
Verbaasd
Bij Strietman zat de schrik er goed
in. ,,Ik heb aangifte gedaan. Ach
teraf had ik gelijk de politie moe
ten bellen of achter ze aan moeten
rijden, maar je zit zo in de schrik
en je bent zo verbaasd. Je gaat ook
Ik heb echt geluk
gehad. Datbesef
daalde pas goed in
toen ik thuis was en
mijn kleine meiden
weer zag
aan jezelf twijfelen. Had ik mis
schien een van die pick-ups ge
hinderd? Ik was blij dat de camera
man achter me reed. Die zag alles
gebeuren. Hij bevestigde dat er he
lemaal niets was voorgevallen. En
het was geen Fiat Punto hè. Ik heb
echt geluk gehad. Dat besef daalde
pas goed in toen ik thuis was en
mijn kleine meiden weer zag."
Leven zuur maken
De dader is nooit gevonden. Hele
maal zeker is het dus niet dat het
ging om intimidatie van een jour
nalist, maar het ligt erg voor de
hand.
,,Het was niet tegen mij als per
soon, het was tegen de omroep.
Het gebeurde precies in de tijd dat
de NOS haar logo's van auto's van
verslaggevers verwijderde. Wat le
vert zo'n actie nou op? Ik ben er als
journalist niet op uit mensen het
leven zuur te maken. Ik wil ge
woon zo goed mogelijk verslag
doen van wat er in de provincie
gebeurt. Als je iets tegen de om
roep hebt of tegen de journalis
tiek, ga dan het gesprek aan. Kom
langs, dan drinken we een kop
koffie en praten we erover. Hier
kan ik echt niet bij."
Geen doelwit
Als hij nu in een auto van de om
roep stapt, kijkt Strietman nog
steeds wat vaker in zijn spiegels.
Op de redactie is wel even gespro
ken over het verwijderen van de
logo's, maar daar was niemand
voor. ,,Het is bij een eenmalig inci
dent gebleven. Was het vaker ge
beurd, dan ga je daar misschien
over nadenken. De logo's zorgen
ervoor dat we zichtbaar zijn in de
provincie. Hoe vaak ik niet kinde
ren 'Omroep Zeeland' hoor zingen
als ze langs onze auto's komen.
Dat willen we natuurlijk graag.
Maar de balans tussen positieve en
negatieve ervaringen moet wel
naar die kant door blijven slaan.
We moeten geen doelwit wor
den."
OMGAAN MET BEDREIGING
dinsdag 6 juli 2021
GO
'Het was niet tegen mij, het
was tegen de omroep'
Ernst Jan Rozendaal
Vlissingen
Be
-Heiko Strietman, verslaggever
De zichtbaarheid van journalis
ten van de Omroep Zeeland is
groot, niet alleen
door logo's op
de bedrijfsau
to's, maar bij
voorbeeld
ook door de
apparatuur die
cameramensen
meesjouwen. ,,We hebben ervoor
gekozen de logo's niet van de au
to's te halen", zegt directeur Moni
que Schoonen, „want we zwichten
niet voor agressie en intimidatie.
We gaan er wel met verstand mee
om. We begeven ons niet in ge
vaarlijke situaties. Vaak kun je dat
pas ter plaatse beoordelen. Als
we op een plek zijn waar de vlam
in de pan kan slaan, parkeren we
de auto uit de buurt of dragen we
geen kleding met logo's."
Beveiligers meesturen
Na een aantal incidenten, waaron
der ook bedreigende situaties met
demonstranten tegen de lock-
down, is het veiligheidsprotocol
van de omroep aangescherpt.
Schoonen: ,,We hebben afspraken
gemaakt met de politie, zodat zij
snel assistentie kunnen verlenen.
In risicovolle situaties overwegen
we beveiligers mee te sturen. We
hebben er een personeelsbijeen-
komst over gehouden, we verle
nen nazorg als zich iets heeft
voorgedaan en we gaan weer
agressietrainingen geven. Die zijn
in het verleden goed bevallen. En
niet voor niets hebben we als re
gionale omroepen een inventari
satie aangeboden aan de Kamer.
Het speelt niet alleen bij de NOS."
Doodsbedreigingen
Dat bevestigt hoofdredacteur Ro
nald van Geenen van de PZC. ,,De
toename van aantal gevallen van
agressie of bedreiging tegen jour
nalisten treft helaas alle nieuws
media, dus ook de PZC. Dat gaat
van doodsbedreigingen omdat ie
mand niet blij is met een verhaal
tot intimidatie tij
dens een de
monstratie.
Onze verslag
gevers zijn
niet van sui
ker. Maar als
het te gek wordt,
aarzelen we niet om aangifte te
doen. Bij acute dreigingen kunnen
we heel snel schakelen met de
politie. Daarnaast schatten we ri
sico's eerder in. Er zijn bijvoor
beeld rechtszaken waar we uit
veiligheidsoverwegingen twee
verslaggevers heen sturen in
plaats van een."
Heiko Strietman: ,,Ik weet nog dat ik dacht: 'Hij ziet me niet'. Tot
onze auto's elkaar raakten en hij doorduwde." foto lex de meester
