'TOEN HEB
IK HEEL
HARD
GEGILD'
Simone van der Vlugt
'Drie kilo lichter dankzij mijn pup'
'Vandaar die rare klachten'
'Kriebelvoeten en hartkloppingen'
'Nieuwe vrienden, en ze weten alles van me'
'Na veertien dagen was ik van de pillen af'
Nog nooit dronken geweest
of een pak koek achter elkaar
leeggegeten. Schrijfster Simone
van der Vlugt (54) is een gematigd
mens met slechts één angst: dat
haar melanoom terugkomt.
- ETEN EN DRINKEN - 'Ik ben dol op groente, ook tussen de middag. Ik eet
gezond en doe het rustig aan met koolhydraten. Vijf jaar lang vegetariër
geweest, al at ik wel vis, maar ik kreeg last van bloedarmoede. Voor het
ijzergehalte eet ik nu af en toe een biefstukje. Ik hou ontzettend van witte
wijn. Mijn man en ik werken allebei thuis, we vinden het gezellig om aan
het einde van de dag met een wijntje de dag door te nemen. Maar van een
komt twee, dus dat hebben we aan banden gelegd. Doordeweeks een alco
holvrij biertje en in het weekend wijn met mate. Ook snoepen probeer ik te
beperken. Vorige zomer kreeg ik een pup, een West Highland terriër. Daar
ben ik het afgelopen jaar zoveel mee bezig geweest dat ik drie kilo afviel.'
- BEWEGEN - 'Ik wandel drie keer per dag met de hond en werk in de tuin.
Verder niets, want ik heb hypermobiele gewrichten. Alles wat ik belast, gaat
ontsteken. Dus ik moet een beetje lief zijn voor mijn lichaam. Fysiothera
peuten en personal trainers willen vaak dat ik mijn grenzen opzoek, maar
dat werkt dus niet bij mij. Ik mis het bewegen wel. Vroeger deed ik alles:
karate, hardlopen, maar steeds liep ik weer tegen allerlei rare klachten aan.
Sinds mijn 40ste weet ik dat ik dit heb en richt ik mijn leven hierop in.'
- SLAPEN - 'Ik heb tijden slecht geslapen vanwege kriebelvoeten en hart
kloppingen. Ik liep met een holterkastje en mijn hartslag bleek 's nachts
sneller, maar niet gevaarlijk, volgens de cardioloog. Toen ik erachter kwam
dat ik bloedarmoede had bleek waarom: het hart gaat harder werken op
zoek naar rode bloedplaatjes. Een ijzerkuurtje erin en het gaat al veel beter.'
- SCHERMTIJD - 'Ik gebruik het internet voor research van mijn boeken en
ik ben actief op social media. Dat is echt iets voor mij, ik vind het gezellig.
Als schrijver zit je veel alleen thuis en dit is mijn lijntje met de wereld. Via
Instagram en Twitter heb ik nieuwe vriendschappen gesloten en houd ik
contact met mijn lezers. Ze leven met me mee. Toen mijn hond vorig jaar
stierf was ik erg verdrietig. Ik kreeg zo'n vloed aan steunbetuigingen, ik
voelde me echt gedragen door mijn lezers.'
- ONTSPANNEN - 'Wandelen, of even naar de stad fietsen om te winkelen.
Ik schrijf 's ochtends, de middag heb ik voor mezelf. Het tempo ligt op een
boek per jaar. De historische roman De kaasfabriek is mijn meest recente.
Dit najaar komt er weer een thriller: De zonde waard. Toen ik eind 30 was,
hield ik twee keer per week vier lezingen op een dag. Dat urenlang vertel
len, reizen, schrijven en mijn gezin draaiende houden, werd me te veel.
Door die hypermobiliteit kreeg ik last van mijn kaakgewrichten, en ik ging
steeds meer pijnstillers slikken. Een gnatholoog, dat is een tandarts die is
gespecialiseerd in kaakklachten, heeft een beugel van kunststof laten maken
waardoor mijn kaken steun krijgen als ze overbelast raken. Na veertien dagen
was ik van alle medicijnen af. Lang achter de computer zitten ging ook niet
meer, dus nu schrijf ik in een relaxstoel, met mijn iPad op een kussentje.'
MEZZA 47
