II
Rob de Wit kijkt met trots terug op zijn legendarische stiftbal in Boedapest, niet
4
EK VOETBAL
Oranje en Boedapest, dan denkt de
Nederlandse voetballiefhebber terug
aan het geniale stiftje van Rob de Wit (57).
,,Dat er 36 jaar later nog steeds naar wordt
gevraagd... Blijkbaar was het voor meer
mensen een waardevolle belevenis.''
deur naar de play-offs voor het
WK 1986 en maakte hij in de Kuip
tegen de Belgen een goal die van
nog meer historische waarde had
kunnen zijn. ,,De play-offs tegen
de Belgen in de vrieskou. Peter
Houtman en ik scoorden en met
2-0 waren we er geweest. Toen
scoorde Georges Grün en was het
over.''
Invaller John van Loen had de
verdediger van Anderlecht even
aan zijn aandacht laten ontsnap
pen. ,,Ach'', zegt De Wit. ,,Weet je
nog wie de voorzet gaf? Eric Ge-
rets. Drie keer raden wie er tegen
over hem stond als linkerspits.''
Na afloop was het doodstil in de
kleedkamer, terwijl de Belgen
luidruchtig feestvierden. Het leek
het einde van de wereld. De Wit
zat er ook doorheen, maar merkte
een paar maanden later wat écht
een drama is. Hij kreeg een her-
senbloeding op zijn vakantieadres
in Spanje, „Tennissen ging opeens
niet meer. Vaak is een hersen
infarct een kwestie van boem,
maar bij mij ging het geleidelijk'',
zegt hij.
,,De dokter zei: je hebt een her
senbloeding gehad. Ik wist niet
eens wat het was. Ik dacht: oké en
nu? Toen ik naar Nederland werd
vervoerd, hoorde ik in het vlieg
tuigje de uitslag van de finale van
het WK 1986: 3-2 voor Argentinië
tegen West-Duitsland. Of ik er
weleens aan had gedacht dat ik
daar die maand in Mexico had
kunnen spelen? Of het dan anders
was gelopen, bedoel je? Nee, zo
denk ik niet. Mijn leven bestond in
die tijd wel alleen uit voetballen,
voetballen en nog eens voetballen.
Ik wilde zo graag terugkeren.
,,Ik was nog even dicht bij een
rentree bij Ajax. Maar de verzeke-
Neymar
De Wit praat rustig, maar is uitste
kend verstaanbaar. Als hij loopt,
gaat het wat traag. De coördinatie
is soms weg. Een schril contrast
met de razendsnelle buitenspeler
die hij was in de jaren 80. Na an
derhalfjaar FC Utrecht haalde
Ajax hem als vervanger van Jesper
Olsen naar Amsterdam. Onder
eerst Aad de Mos en later Johan
Cruijff maakte de Utrechter diepe
indruk. Als we zijn stijl van voet
ballen vergelijken met Neymar,
grinnikt hij bescheiden. Op volle
snelheid nog een beweging kun
nen maken, het was net als dat van
de Braziliaan ook zijn handels
merk.
,,Als je dat kunt, dan weet je: dan
vallen ze om die verdedigers'', zegt
De Wit lachend. ,,Mijn techniek
was in orde, maar natuurlijk niet
zo sensationeel als die van Gerald
Vanenburg. Ik zie balkunstenaar
Soufiane Touzani weleens. Kan al
les met een bal die gozer. Maar als
hij een voorzet geeft, zie ik: nee,
dat is het niet. Vanenburg had al
les. Ik kon zelf aardig schieten,
maar niet met rechts. En aanvan
kelijk was ik ook eigenwijs. Dan
zei ik dat iets gewoon niet kon.
Wat dat betreft was J ohan Cruijff
de juiste trainer. Die pakte een bal
en liet zelf zien dat het wel kon.
Het ging als een komeet met mij.
Tot dat ene momentUiteindelijk
heb ik maar 3,5 jaar profvoetbal ge
speeld. Dat is niet lang, hè.''
In die periode brak hij dus ook
door bij Oranje, opende hij dank
zij zijn treffer in Boedapest de
Ik zag al die jongens
waar ik altijd mee
speelde Europees
kampioen worden.
Dat was moeilijk
Het is de zomer
van 1986 en er is
post voor Rob
de Wit. De lin
kerspits van Ajax
is net vanuit
Spanje terugge
vlogen naar Nederland. Vanwege
een hersenbloeding kan hij niet
meer lopen, zijn smaak is verdwe
nen en praten gaat hem uiterst
moeizaam af. Met een kaartje pro
beren zijn ploeggenoten van Ajax,
onder wie Marco van Basten en
John van 't Schip, hem een beetje
op te beuren. ,,We wisten niet
eens dat je hersens had, schreven
ze'', zegt De Wit lachend. Voetbal
humor, een tikkeltje aan de harde
kant.
Het is 35 jaar na de postbezor
ging en de voormalige internatio
nal (57) zit met zijn vrouw Ange-
lique aan de koffie.
Oranje strijkt dit weekeinde
neer in Boedapest voor de achtste
finale van het EK tegen Tsjechië.
In de stad waar Rob de Wit op 14
mei 1985 een historische treffer
maakte. De slalom langs de verde
digers Sdndor Sallai en Antal Róth,
de voorbeweging, de rug recht en
het sublieme stiftballetje over
keeper Péter Disztl. Het staat in
het collectieve geheugen van de
Nederlandse voetbalfan gegrift.
De Wit: ,,Dat er na 36 jaar nog
steeds naar wordt gevraagdVoor
mij is het een waardevolle beleve
nis geweest. En blijkbaar voor
meer mensen.''
MIKOS
GOUKA
INTERVIEW
vrijdag 25 juni 2021
'Ik ging als een komeet. Tot
14 mei 1985: Rob de Wit stift de bal over keeper Péter Disztl en
zet Nederland in Boedapest op 0-1 tegen Hongarije. foto anp
- Rob de Wit (57)
$0 @MikosGouka
Nieuwegein
