II
Muziek geheim genootschap in Concertzaal
5
TAS MET CAMERA SHERYLLE ZOEKT 250 VERLOREN FOTO'S VAN OVERLEDEN BROERTJE
Gebroken is ze.
Twee mooie dagen
beleeft Sherylle nog
met haar geliefde
broertje Ruud in
Cadzand-Bad. Dagen
die ze in 250 foto's
vastlegt. Voor later.
Omdat ze weet dat het
de laatste keer zal zijn.
Maar op weg naar
huis ontdekt ze iets
verschrikkelijks: ze zijn
de tas met de camera
vergeten. Hoe ze ook
zoekt, hij is
weg. „Alsjeblieft, geef
onze herinneringen
terug."
ling wilden laten gaan. Die dagen
in Zeeland waren dus een soort
van afscheid."
Met dat in het achterhoofd,
legt Sherylle die prachtige dagen
vast met haar Nikon-spiegelreflex
camera. 250 foto's schiet ze maar
liefst. „Foto's in de hotelkamer, dat
we als gezin op het balkon staan
met uitzicht op zee. Van het wan
delen, dat we er met zijn allen lo
pen, van mijn broertje alleen. Dat."
Op de terugweg naar huis, slaat
de schrik Sherylle om het hart. Ze
Ruud wist dat hij
anders was en kon
dat niet accepteren
ontdekt dat ze de tas met de ca
mera zijn vergeten. Paniek. Vrijwel
direct weet ze waar dat is geweest.
,,Bij cafetaria De Dukdalf in Bres-
kens. Daar hebben we nog een ijsje
zitten eten. Omdat het voor Ruud
allemaal te veel was, en we snel
weg wilden, zijn we in alle com
motie die tas vergeten."
Direct keren ze om. Ondertus
sen belt Sherylle mensen in IJzen-
dijke die ze kent. ,,Zij zijn gelijk
naar De Dukdalf gereden, maar de
camera was weg." Intens verdrietig
draaien ze opnieuw om, alsnog
naar huis.
Gelukkig heeft ze ook foto's ge
maakt met haar telefoon. ,,Daar ben
ik heel erg blij mee. Alleen... die 250
foto's op de cameraDie zijn zo
waardevol." Oproepen op Facebook
om de camera of tenminste het ge
heugenkaartje terug te geven, zijn
inmiddels tienduizenden keren ge
deeld. ,,We blijven proberen. Alsje
blieft, als je hem hebt, geef onze
herinneringen terug."
Ruud is vorige week maandag, 14
juni, overleden. ,,Hij was een fan
tastisch lieve jongen. Ergens heb ik
er vrede mee, want we wisten het
al een hele tijd. Maar op dit mo
ment ben ik daar nog niet. Er is nog
zoveel te verwerken. Op het bid
prentje staat een gedicht. Ik lees je
een stukje voor:
Ik kies voor jou
Als ik moet kiezen
Jouw lijden stoppen of mijn verdriet
Ik kies voor jou
Dat is zoals wij het voelen."
Het is donderdag 22 april.
Ruud stapt in de auto,
samen met zijn ouders,
oom en tante, Sherylle
(32) en haar vriend. Om nog één
keer naar zijn geliefde plek te gaan:
de zee. Ze rijden van hun woon
plaats Tilburg naar Cadzand-Bad,
naar hotel De Blanke Top. De zon
schijnt, maar echt vrolijk zijn ze
geen van allen. Want ze weten al
lemaal: dit is het laatste uitstapje
met hun Ruud.
,,Hij had al lang een doodswens",
vertelt Sherylle. ,,Mijn broertje was
zeer ongelukkig, mede omdat hij
een verstandelijke beperking en
een vorm van autisme had. Ruud
wist dat hij anders was en kon dat
niet accepteren." Alles is op die
donderdag top geregeld. En Ruud
krijgt een kamer met zicht op het-
geen waar hij zo van houdt: de zee.
,,Daar vond hij altijd rust."
Ze wandelen die dag langs de
kust, eten samen, halen herinne
ringen op. ,,Het was een heel fijne
dag." Vrijdags laat Ruud iets zien
waar hij hen al zo vaak over heeft
verteld: de weg naar de hemel. Zo
noemde hij de Verdronken Zwarte
Polder, aan de kust, bij Nieuwvliet.
,,Het is een pad waarover je een
stuk in de zee kunt lopen. Voor
hem symbolisch voor het einde
van het leven."
Vele behandelingen en medicij
nen ten spijt, raakt Ruud steeds
meer met zichzelf in de knoop. In
mei 2019 ziet hij het niet meer zit
ten en vraagt de Levenseindekli
niek hem te helpen. Nu heet dat
het Expertisecentrum Euthanasie.
,,Op 8 april van dit jaar kregen we
te horen dat ze zijn wens in vervul-
Ze trapten graag tegen de geves
tigde normen. Naast schilders en
dichters waren ook Maurice Ravel,
Manuel de Falla, Igor Stravinsky,
Déodat de Séverac en Maurice De-
lage lid van dit illustere gezelschap.
Pianist Maurice Lammerts van
Bueren en sopraan Ellen Valken
burg bestudeerden, door middel
van het lezen van de dagboeken en
brieven van de leden, de wereld van
Les Apaches en ontdekten een schat
aan liederen uit die periode.
In de coronaperiode namen zij
een cd op (Zefir records) in de
Zeeuwse Concertzaal met liederen
die door Les Apaches gecompo
neerd zijn.
,,Ze hadden een gezamenlijke be
wondering voor Claude Debussy
en brachten steeds openbare steun
betuigingen aan hun held. Ze
meenden dat dit dé richting was die
de kunst moest inslaan. Maar dat
was tegen het zere been van het
etablissement'', stelt Valkenburg.
Pianist Van Bueren: ,,Van Ravel
brengen we de liedcyclus Shéhér-
azade, de pianoversie van deze lie
deren wordt zelden opgenomen.
Van Manuel de Falla vertolken we
de bekende Siete canciones populares
espanolas en Trois mélodies.
Van de onbekende Maurice De-
lage, een autodidact die zeer voor
uitstrevende muziek schreef, staan
prachtige liederen op het pro
gramma. We sluiten af met de
Falla's Gebed van een Moeder, een
aangrijpend en hartverscheurend
lied waarin de moeder smeekt dat
haar zoon gespaard blijft van de el
lende van de Eerste Wereldoorlog.
vrijdag 25 juni 2021
'Alsjeblieft, geef de foto's terug'
M Sherylle
Wouters
samen met
haar broer
Ruud,op de
plek waar hij
zo graag was:
aan zee in
Cadzand-Bad.
FOTO SHERYLLE WOU
TERS
-Sherylle
Sherylle en haar familie vragen
degene die de foto' s heeft con
tact te zoeken via: ruudfotozoek-
actie@gmail com
Jeffrey Kutterink
Cadzand-Bad
Als gevraagd wordt naar de be
tekenis van Apachen, denken
veel mensen aan indianen. De
groep Les Apaches in het begin
van de 20ste eeuw in Parijs,
waren geen gevederde vrienden,
maar dandyachtige, anarchisti
sche kunstenaars. Zij vormden
een soort geheim genootschap
en kwamen elke weekend samen
om te discussiëren over kunst en
te musiceren.
Jeanette Vergouwen
Middelburg
Zondag 27 juni in de Zeeuwse
Concertzaal in Middelburg, aan
vang 15.30 uur.
Sopraan Ellen Valkenburg en pianist Maurice Lammerts van Bue-
ren brengen samen muziek van de Apachen, een gezelschap van
Parijse kunstenaars. foto pr
