f
9
i
l
•-•
ËMl^ -:• V'; -;
r 1'-\:.- .-'\ -■:
W--
cateraar. ,,Dat komt helemaal goed'', zegt Rode
rick. Hoor ik toch wat twijfel in z'n stem?
We hebben een heerlijke bestemming voor de
boeg: restaurant Hoeve De Boogaard in het Noord
Limburgse Geijsteren. Al negen jaar het domein
van horecapaar Jan en Anita Cremers. De hoeve
dateert uit 1641 en staat op landgoed Geijsteren, in
bezit van de adellijke familie Weichs de Wenne.
Het restaurant is een van de horecagelegenheden
die tijdens de tweede lockdown is begonnen met
camperdiners. Want eten in het restaurant was
verboden, maar campers culinair ontvangen op je
parkeerterrein (inclusief overnachting) kon wel.
Het fenomeen camperdiner is de afgelopen
maanden groot geworden door de gelijknamige
Facebookgroep. Ruim vijfduizend leden telt de
groep, het delen van mooie camperlocaties op het
terrein van horecagelegenheden staat daarbij cen
traal. Want ook al zijn gasten weer welkom op ter
ras en in het restaurant, de combinatie van lekker
eten en drinken en vlakbij overnachten in je eigen
huisje op wielen blijft onverminderd populair.
De rit tussen Bussum en Geijsteren duurt een
kleine twee uur. Nu we zo hoog zitten, hebben we
prima overzicht op het wegdek, queens of the A1,
A28, A50 en A73, dat zijn wij! De wegligging van
deze splinternieuwe camper is prima, ik moet al
leen wennen dat ik geen binnenspiegel heb en af
en toe protesteert m'n linkervoet tegen het feit
dat-ie niks te doen heeft zonder koppeling. Rond
18.00 uur komen we aan op het landgoed. Blij dat
we het heelhuids hebben gehaald en eigenlijk best
hebben genoten van onze allereerste camperrit.
De luifel van de camper
hebben we niet eens nodig;
een eeuwenoude eik zorgt
voor voldoende schaduw
Dat genieten zetten we voort, want we kunnen de
camper parkeren op de binnenplaats van Hoeve
De Boogaard. De luifel hebben we niet eens nodig;
een eeuwenoude eik zorgt voor voldoende scha
duw. Tijd om onze campingtafel- en stoelen uit te
klappen. Een tafelpoot krijgen we niet vastgeklikt,
een broodplank zorgt voor stabiliteit. Anita, Jan en
hun team serveren ons heerlijke gerechten zoals
asperges met ham, krieltjes, saus en ei. Of een wa-
kamé met zalm, paling, taugé, asperges en een ma-
caron dashi. Met wijnarrangement, want dat is het
voordeel dat we niet meer hoeven te rijden.
Door de crisis
Die mening wordt gedeeld door onze camper
buurtjes José en Jaap van den Nieuwendijk uit
Bergen op Zoom. Het echtpaar heeft voor de
tweede keer gereserveerd bij De Boogaard. ,,Afge-
lopen maart stonden we hier voor het eerst en
hebben we in de camper gedineerd. Dat was echt
een uitje in een tijd dat er amper iets kon. Nu blijft
het ook leuk aangezien je hier nog steeds kan blij
ven slapen.'' De Bergenaren zoeken op Facebook
continu naar horecatips. ,,Steeds meer restaurants
bieden de camperdiners aan, dus we kunnen nog
even vooruit.'' Anita Cremers meldt dat die diners
er mede voor hebben gezorgd dat hun zaak door
de crisis is gekomen. ,,We zijn er afgelopen kerst
mee begonnen en we kunnen maximaal acht cam
pers kwijt, het zorgt voor een groot solidariteitsge
voel. We hebben zelfs een huwelijksaanzoek in
een van de campers meegemaakt.''
Nogal rozig gaan we slapen, tijdens het omkle
den merken we wel dat we elkaar regelmatig in de
weg staan in het gangpad. Maar de bedden zijn
ruim en liggen prima. Een bosuil roept ons welte
rusten. We hebben lekker geslapen, maar we be
sluiten thuis te douchen gezien de smalle ruimte
van de cabine (waar ook de wc staat). Na het ont
bijt en een flinke ochtendwandeling, zijn we klaar
voor vertrek richting Bussum. Ook de terugweg
verloopt vlot en vrolijk. Onze conclusie: rijden
met een camper geeft inderdaad een gevoel van
vrijheid, je kan overnachten op de mooiste plekjes.
Maar qua binnenruimte is het krap.
woensdag 16 juni 2021
GO
een gevoel van vrijheid
jmgg
-'.v.., Bi
-*•-
23^-- -
Verslaggever
Sanne en haar
dochter Nynke
krijgen hun diner
geserveerd bij hun
camper. Mét wijn
arrangement,
want ze zijn al
'thuis'.
FOTO'S KOEN VERHEIJDEN
s 70S!.
