Wij kunnen verdergaan waar anderen moeten stoppen Ad van Aart exposeert bij HulstArt 10 Een orgel is meestal een instrument waarop je speelt. Dat geldt ook voor doedelzak, klokkenspel of drumstel. Ad van Aart doet het anders. Hij maakt instrumenten om naar te kijken. Maar je kunt er ook mee spelen. duurt op prints van uit een ency clopedie afkomstige afbeeldingen van wilde dieren. Hij benadrukt Van Aart (Bergen op Zoom, 1953) gebruikt vaak orgelpijpen. Or gels zijn muziekin strumenten waarin esthetiek een grote rol speelt. For maat en verhouding van de pijpen zijn functioneel, maar de groepe ring van de pijpen en de kast er omheen krijgen vaak veel aan dacht. Een orgel vraagt lucht om de pijpen klank te laten voortbren gen. Dat gebeurde vroeger met de hand. Tegenwoordig hebben we daar machines voor. Wat gebeurt er als je orgelpijpen combineert met stofzuigers? Als je mooie op lossingen vindt voor het verbin den en het ruimtelijk pre senteren, heb je een visueel aantrekkelijk beeld. Daarin slaagt Van Aart prima. Stofzui ger en orgelpijp krijgen in combinatie iets onver wachts, speels, vervreemdends en ironisch. Dat zit hem ook in het spelen met de pretentie van de techniek. Techniek moet ons leven gemakkelijker maken en is aan be paalde vormgevingsaspecten on derworpen om bruikbaar te zijn. Verwondering De objecten van Van Aart blijven hun functionele achtergrond eta leren én zijn formeel, esthetisch interessant. Materiaal, vorm en compositie: het zit allemaal uitste kend elkaar. En je kunt er geluid C Van Aart daagt je uit je ogen te openenvoorde magie en de kracht van de levende natuur mee maken. Het indrukken van grote rode of kleinere drukknopen leidt tot zoemen, meerstemmig sonoor, tot iets van een melodie in mineur of tot een meeslepende hoornklank die grote afstanden kan overbruggen. Familie Dan zijn er ook nog de op drum stellen geïnspireerde objecten die je als een draaiorgel in beweging en tot klank kunt brengen. De ob jecten zijn verre familie van het werk van Tinguely en van Fluxus. In plaats van hun speelse kritiek op de toepassing van techniek draait het bij Van Aart echter vooral om verwondering. Kunst is meestal niet om aan te raken. Van Aart nodigt je uit dat wél te doen. Dat kun je op een expositie als deze ook sa men doen. Ik kan mezelf voorstellen dat je zo een eigen zinnige muzi kale compositie tot stand kunt brengen. Daarmee is zijn werk ook een verbeelding van het idee dat je techniek kunt zien als spel en dat spel samen kunt spelen. Van Aart appelleert aan het authen tieke, het onbedorvene, het kin derlijke. Eigenschappen die door techniek ruimte zouden kunnen krijgen. In plaats daarvan gaat werk vaak voor spel, om zo de technische aankopen te kunnen betalen. Dat is voor mij ook de link naar de bor duursels die Van Aart toont. Die ren doen het anders. Van Aart bor- en aarde via het dier. Juist de te genstelling tussen formeel be schrijven en belevend verbeelden geeft deze serie betekenis. Van Aart daagt je uit je ogen te openen voor de magie en de kracht van de levende natuur. Met deze tentoonstelling luidt HulstArt een nieuwe periode in waarin ze dankzij de gemeente de voormalige Albert Heijn als royale kunstpresentatieruimte kan ge bruiken. Het is te hopen dat men in staat is een consistente lijn te creëren als structurele bijdrage aan het gezicht van de kunst in Zeeland. delen van hun lijf met gouddraad, laat zilver uit hun ogen stralen of verbindt via lichtend garen hemel Wiel Hacking, pastoraal werker in het Samenwerkingsverband Boven de Schelde, gaat op 19 juni met pensioen. Hij is voor de één een mediapastor, voor de ander vooral voorganger. In het blad van de Damiaanparo- chie maakt hij zelf de balans op van 37 jaar werk voor de RK kerk. 'Ook zelf ben ik tekortgeschoten in het vormgeven aan de presentie op sociaal en spiritueel gebied van de kerk in de maatschappij. Dat vind ik spijtig', schrijft hij. ,,In de praktijk is het onderwerp maatschappij, caritas en diaconie mijn drijfveer geweest sinds ik af studeerde in Heerlen. Dat je men- MONNIKENWERK sen bijstaat. Het kerkenwerk in de coulissen. Waarin je je laat gezeg gen door wat zich voordoet. We verrichten werk dat gedaan moét worden, we werken vanuit ver trouwen en gaan daarmee door totdat degene die we helpen tot zijn recht komt. Mensen zijn waardevol en zo benaderen we hen ook. Jezus Christus is daarin ons voorbeeld. We doen het ook als mensen niet alleen", vertelt Wiel, die al pratend naar boven wijst. „Hulpverlening vanuit de kerk is anders. Gesubsidieerde or ganisaties worden in hun moge lijkheden begrensd omdat zij ver antwoording moeten afleggen over iedere minuut die wordt be steed. Wij werken vanuit vertrou wen en kunnen verdergaan waar anderen moeten stoppen", ver klaart hij. ,,Net zolang totdat ie mand als mens tot zijn recht komt." Hij geeft een voorbeeld uit de caritaspraktijk van zijn paro chiecentrum in Zierikzee. ,,Een vrouw die uit Afrika naar Neder land vluchtte en daar door haar echtgenoot op straat werd gezet had behalve een dak boven haar hoofd ook iemand nodig om een een weg te vinden in de regelge- ving en een verblijfsvergunning aan te vragen. Een stukje meelo pen op haar levenspad betekent meer dan haar wat geld geven." Kerk in de marge Het werk aan en in de samenle ving is iets waarvoor Wiel Hac king aandacht vraagt. Op een mar kant moment, bij zijn afscheid, kan dat met sprekers die blijvend aandacht op het thema richten. Op 19 juni 2021 vindt een symposium en gebedsdienst plaats in 's-Hee- renhoek, met als titel Diaconie als toetssteen van de evangelische op dracht. ,,Ik ben heel blij dat ook Erik Borgman - hoogleraar theolo gie aan de universiteit van Tilburg - daaraan zijn bijdrage levert. Wat mij in zijn werk zo aanspreekt, is dat hij uitlegt dat diaconie niet al leen iets te bieden heeft. We kun nen als gelovigen ook ontvankelijk zijn voor wat de realiteit ons aan reikt. De kerk is sinds de jaren vijf tig en zestig veranderd van volks kerk naar een kerk in de marge. Ik vind dat niet zo'n verkeerde posi tie. Uiteindelijk is het in de chaos, rotzooi en warboel van het leven dat God zichtbaar wordt. Je moet natuurlijk wel willen zien wat daar gebeurt en je als kerk inzetten voor een humane samenleving." ZATERDAG 12 JUNI 2021 GO AARD-WOLF (FISI NDOGO) 2-3-4-5-6-8-9-11-13-23-24 Pronounced dorsal mane, much smaller than Hyaena, Shoulder hei ght 18 inches. Ad van Aart, Wolf. Kunstobjecten om aan te raken Nico Out Recensie T/m 20/6. Ad van Aart: Play ground. 's Gravenhofstraat 0, Hulst. Do. t/m zo. 14.00 - 17.00 uur. Finissage met geluidsper formance. 20/6 14.00 uur. Ad van Aart, Zonder titel. fotos nu Ad van Aart, Zonder titel. José Baars schrijft wekelijks over religie en kerken in Zeeland. Kijk voor haar blog op pzc.nl/monnikenwerk Het symposium ter gelegenheid van het afscheid van Wiel Hac king is vrij toegankelijk na aan melding via paterdamiaanparo- chie.nl. In de kerk is beperkt plaats, online onbeperkt.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2021 | | pagina 34