Wij kunnen verdergaan waar anderen moeten stoppen
Ad van Aart exposeert bij HulstArt
10
Een orgel is meestal een instrument
waarop je speelt. Dat geldt ook voor
doedelzak, klokkenspel of drumstel.
Ad van Aart doet het anders. Hij maakt
instrumenten om naar te kijken. Maar je
kunt er ook mee spelen.
duurt op prints van uit een ency
clopedie afkomstige afbeeldingen
van wilde dieren. Hij benadrukt
Van Aart (Bergen op
Zoom, 1953) gebruikt
vaak orgelpijpen. Or
gels zijn muziekin
strumenten waarin
esthetiek een grote rol speelt. For
maat en verhouding van de pijpen
zijn functioneel, maar de groepe
ring van de pijpen en de kast er
omheen krijgen vaak veel aan
dacht. Een orgel vraagt lucht om
de pijpen klank te laten voortbren
gen. Dat gebeurde vroeger met de
hand. Tegenwoordig hebben we
daar machines voor. Wat gebeurt
er als je orgelpijpen combineert
met stofzuigers? Als je mooie op
lossingen vindt voor het verbin
den en het
ruimtelijk pre
senteren, heb je
een visueel
aantrekkelijk
beeld. Daarin
slaagt Van Aart
prima. Stofzui
ger en orgelpijp
krijgen in combinatie iets onver
wachts, speels, vervreemdends en
ironisch. Dat zit hem ook in het
spelen met de pretentie van de
techniek. Techniek moet ons leven
gemakkelijker maken en is aan be
paalde vormgevingsaspecten on
derworpen om bruikbaar te zijn.
Verwondering
De objecten van Van Aart blijven
hun functionele achtergrond eta
leren én zijn formeel, esthetisch
interessant. Materiaal, vorm en
compositie: het zit allemaal uitste
kend elkaar. En je kunt er geluid
C Van Aart daagt
je uit je ogen te
openenvoorde
magie en de kracht
van de levende natuur
mee maken. Het indrukken van
grote rode of kleinere drukknopen
leidt tot zoemen, meerstemmig
sonoor, tot iets van een melodie in
mineur of tot een meeslepende
hoornklank die grote afstanden
kan overbruggen.
Familie
Dan zijn er ook nog de op drum
stellen geïnspireerde objecten die
je als een draaiorgel in beweging
en tot klank kunt brengen. De ob
jecten zijn verre familie van het
werk van Tinguely en van Fluxus.
In plaats van hun speelse kritiek
op de toepassing van techniek
draait het bij Van Aart echter
vooral om verwondering.
Kunst is meestal niet om aan te
raken. Van Aart nodigt je uit dat
wél te doen.
Dat kun je op
een expositie
als deze ook sa
men doen. Ik
kan mezelf
voorstellen dat
je zo een eigen
zinnige muzi
kale compositie tot stand kunt
brengen. Daarmee is zijn werk ook
een verbeelding van het idee dat
je techniek kunt zien als spel en
dat spel samen kunt spelen. Van
Aart appelleert aan het authen
tieke, het onbedorvene, het kin
derlijke. Eigenschappen die door
techniek ruimte zouden kunnen
krijgen.
In plaats daarvan gaat werk vaak
voor spel, om zo de technische
aankopen te kunnen betalen. Dat
is voor mij ook de link naar de bor
duursels die Van Aart toont. Die
ren doen het anders. Van Aart bor-
en aarde via het dier. Juist de te
genstelling tussen formeel be
schrijven en belevend verbeelden
geeft deze serie betekenis. Van
Aart daagt je uit je ogen te openen
voor de magie en de kracht van de
levende natuur.
Met deze tentoonstelling luidt
HulstArt een nieuwe periode in
waarin ze dankzij de gemeente de
voormalige Albert Heijn als royale
kunstpresentatieruimte kan ge
bruiken. Het is te hopen dat men
in staat is een consistente lijn te
creëren als structurele bijdrage
aan het gezicht van de kunst in
Zeeland.
delen van hun lijf met gouddraad,
laat zilver uit hun ogen stralen of
verbindt via lichtend garen hemel
Wiel Hacking, pastoraal
werker in het
Samenwerkingsverband
Boven de Schelde, gaat op 19
juni met pensioen. Hij is voor
de één een mediapastor, voor
de ander vooral voorganger.
In het blad van de Damiaanparo-
chie maakt hij zelf de balans op
van 37 jaar werk voor de RK kerk.
'Ook zelf ben ik tekortgeschoten in
het vormgeven aan de presentie op
sociaal en spiritueel gebied van de
kerk in de maatschappij. Dat vind
ik spijtig', schrijft hij.
,,In de praktijk is het onderwerp
maatschappij, caritas en diaconie
mijn drijfveer geweest sinds ik af
studeerde in Heerlen. Dat je men-
MONNIKENWERK
sen bijstaat. Het kerkenwerk in de
coulissen. Waarin je je laat gezeg
gen door wat zich voordoet. We
verrichten werk dat gedaan moét
worden, we werken vanuit ver
trouwen en gaan daarmee door
totdat degene die we helpen tot
zijn recht komt. Mensen zijn
waardevol en zo benaderen we
hen ook. Jezus Christus is daarin
ons voorbeeld. We doen het ook
als mensen niet alleen", vertelt
Wiel, die al pratend naar boven
wijst. „Hulpverlening vanuit de
kerk is anders. Gesubsidieerde or
ganisaties worden in hun moge
lijkheden begrensd omdat zij ver
antwoording moeten afleggen
over iedere minuut die wordt be
steed. Wij werken vanuit vertrou
wen en kunnen verdergaan waar
anderen moeten stoppen", ver
klaart hij. ,,Net zolang totdat ie
mand als mens tot zijn recht
komt." Hij geeft een voorbeeld uit
de caritaspraktijk van zijn paro
chiecentrum in Zierikzee. ,,Een
vrouw die uit Afrika naar Neder
land vluchtte en daar door haar
echtgenoot op straat werd gezet
had behalve een dak boven haar
hoofd ook iemand nodig om een
een weg te vinden in de regelge-
ving en een verblijfsvergunning
aan te vragen. Een stukje meelo
pen op haar levenspad betekent
meer dan haar wat geld geven."
Kerk in de marge
Het werk aan en in de samenle
ving is iets waarvoor Wiel Hac
king aandacht vraagt. Op een mar
kant moment, bij zijn afscheid,
kan dat met sprekers die blijvend
aandacht op het thema richten. Op
19 juni 2021 vindt een symposium
en gebedsdienst plaats in 's-Hee-
renhoek, met als titel Diaconie als
toetssteen van de evangelische op
dracht. ,,Ik ben heel blij dat ook
Erik Borgman - hoogleraar theolo
gie aan de universiteit van Tilburg
- daaraan zijn bijdrage levert. Wat
mij in zijn werk zo aanspreekt, is
dat hij uitlegt dat diaconie niet al
leen iets te bieden heeft. We kun
nen als gelovigen ook ontvankelijk
zijn voor wat de realiteit ons aan
reikt. De kerk is sinds de jaren vijf
tig en zestig veranderd van volks
kerk naar een kerk in de marge. Ik
vind dat niet zo'n verkeerde posi
tie. Uiteindelijk is het in de chaos,
rotzooi en warboel van het leven
dat God zichtbaar wordt. Je moet
natuurlijk wel willen zien wat
daar gebeurt en je als kerk inzetten
voor een humane samenleving."
ZATERDAG 12 JUNI 2021 GO
AARD-WOLF (FISI NDOGO) 2-3-4-5-6-8-9-11-13-23-24
Pronounced dorsal mane, much smaller than Hyaena,
Shoulder hei ght 18 inches.
Ad van Aart, Wolf.
Kunstobjecten om aan te raken
Nico Out
Recensie
T/m 20/6. Ad van Aart: Play
ground. 's Gravenhofstraat 0,
Hulst. Do. t/m zo. 14.00 - 17.00
uur. Finissage met geluidsper
formance. 20/6 14.00 uur.
Ad van Aart, Zonder titel. fotos nu
Ad van Aart, Zonder titel.
José Baars schrijft wekelijks
over religie en kerken in
Zeeland. Kijk voor haar blog
op pzc.nl/monnikenwerk
Het symposium ter gelegenheid
van het afscheid van Wiel Hac
king is vrij toegankelijk na aan
melding via paterdamiaanparo-
chie.nl. In de kerk is beperkt
plaats, online onbeperkt.