Vrijetijdstress, daar hadden GESPANNEN KIJKT ZE me
we als kind geen last van eindelijk vrij, maar ik weet
avontuurlijk
Gelukkig zijn met 'goed genoeg'
me er geen raad mee. Ik ben zo gewend aan rennen en nuttig bezig zijn, dat ik geen idee heb
wat ik dan kan doen.' Niets doen is ook geen optie: 'Ik weet niet eens wat niets doen is en
voel me daarbij schuldig als ik niets doe, of iets onnuttigs.' Ik hoor het regelmatig: mensen
die snakken naar het weekend en zich vervolgens in het weekend afvragen: en nu? Wat kan
ik doen? Heb ik hier zo naar uitgekeken?
Als kind hadden we geen enkele moeite met vrije tijd. We speelden uitbundig, of lagen op
onze rug in het gras naar de wolken te kijken. Dat kind van vroeger met zijn of haar passies
en interesses is niet helemaal verdwenen en kan ons gelukkig elke dag inspireren tot en
herinneren aan schuldvrij spelen.
Een VRIJWEL ELKE DAG MAAK IK BUITEN dezelfde wandeling. Vooral dan
zie ik hoe elke dag anders is, niets er precies hetzelfde uitziet als gisteren.
Zo houd ik de verwondering levend. Ik ben daarmee ooit begonnen nadat
Ecin 00n k°ek ^as van Harvard-professor Ellen Langer, die mindfulness
i onderwijst zonder meditatie. 'Merk elke dag vijf nieuwe dingen op' is
OOK OD CIO haar devies aan mensen die geïnteresseerd zijn in het vergroten van
TT hun opmerkzaamheid.
V ICl Jxcli 1 IC ook tijdens een schrijf- en stilteretraite die ik onlangs volgde in een
meter dominicanenklooster begonnen we elke dag met dezelfde wandeling
waarin we werden uitgenodigd de wereld als nieuw te ervaren.
Vooral tijdens corona waarin werkdagen voornamelijk zijn gevuld met
Zoom-sessies en telefoongesprekken is mijn dagelijkse wandeling een
reminder dat een avontuurlijk leven beleven ook mogelijk is op de
vierkante meter. Vroeger moest ik daarvoor naar India, Nepal, Tibet.
Nu raak ik maar niet uitgekeken in het Kronenburgerpark.
EEN AANTAL WEKEN GELEDEN gaf ik een workshop Keuzestress, die snel vol zat. In twee
tallen onderzochten de studenten welke angsten er onder hun stress verborgen zaten. De
angst om een verkeerde keuze te maken bleek soms ingegeven door het schrikbeeld om als
eenzame dakloze onder een brug te belanden. Al bestaat die mogelijkheid, de kans erop is erg
klein. Angst onderzoeken toont vaak hoe irreëel angsten zijn.
In de workshop spraken we daarnaast over persoonlijke waarden en over maximizers en
satisficers. De eerste groep wil de allerbeste keuze, de tweede neemt genoegen met 'goed
genoeg'. Maximizers ervaren meer stress, satisficers zijn relatief gelukkiger. Afgelopen
weekend bij het uitzoeken van een vloer voor mijn nieuwe woning bevond ik me voldaan in
kamp twee. Mijn ultrakorte zoektocht leverde misschien niet de mooiste vloer en scherpste
prijs-kwaliteitverhouding op, maar wel grote tevredenheid en een ontspannen weekend.
MEZZA 23
