'Bestaat dat eigenlijk: uitgerust wakker worden?
Streven naar 'het kan beter' put uit
Verveling als
bron voor een
spannend leven
STUDENTEN LIJKEN MASSAAL MOE. Tijdens stressreductieoefeningen die in stilte worden
gedaan, zit driekwart te vechten tegen de slaap. Als het dagelijks hollen een halt wordt toe
geroepen, laat de vermoeidheid zich ogenblikkelijk zien.
Onlangs onderzochten we dagelijkse energiegevers en energienemers. Wat bij veel studenten
energie geeft is: bewegen, creatief bezig zijn, bewust eten, samenzijn met fijne mensen. Wat
velen dagelijks als uitputtend ervaren is: snoozen, bingewatchen, te laat naar bed gaan en
vooral: constant de telefoon checken. Onder luid gelach vanwege wederzijdse herkenbaar
heid worden er tips uitgewisseld. Apps als Facebook en Instagram verwijderen om de zuig
kracht van de telefoon te minderen. Een alarm installeren dat pas stopt als je een som hebt
opgelost om snoozen te elimineren. Eerder naar bed gaan om fris wakker te worden. 'Bestaat
uitgerust wakker worden eigenlijk wel?' vraagt dan een student. 'Wie wordt er ooit uitgerust
wakker?' Niemand steekt zijn hand op.
VERVELING. Het wordt vaak angstvallig weggedrukt, bijvoor
beeld met series kijken, bier drinken, snacken, keihard werken.
Wat is precies vervelend aan verveling? 'Dan voel ik me een
zaam en een loser,' antwoordt een student als ik vraag wat voor
gevoelens en gedachten verveling bij haar losmaken. 'Iedereen
doet leuke dingen, behalve ik.' Een andere student die vaak Facebook checkt als ze zich
verveelt, ervaart hetzelfde: 'Het is zo'n rotgevoel, zien hoe iedereen een
spannend leven heeft, behalve ik.'
Deze studenten zijn niet bang voor verveling, maar voor het idee dat ze niet
het leven leiden dat ze zouden moeten leiden. Als ze zouden beseffen dat
dit waanidee bij heel veel mensen leeft, zouden ze de illusie van 'mijn
leven is niet goed zoals het is' misschien kwijtraken en toegeven aan de
verveling; en zien dat wat ze vrezen in werkelijkheid de grond is waaruit
creativiteit, kortom een werkelijk spannend leven, geboren wordt.
FOCUSSEN OP WAT NIET GOED gaat en beter kan. Aan die verslaving
lijden veel studenten die ik begeleid. En ook collega's. En ook ikzelf.
Wie niet eigenlijk? Als mens zijn we geconditioneerd om te onderzoeken:
hoe kan het beter? Een mechanisme dat ons veel heeft gebracht.
Zo ben ik blij dat ik niet in een hutje woon zonder elektriciteit en
stromend water. Waar ik naar buiten moet om te plassen en mezelf,
de vuile vaat en mijn kleding in een rivier moet wassen. Maar streven
naar 'het kan beter' heeft natuurlijk ook een keerzijde. Het put uit
en we zien makkelijk over het hoofd wat er allemaal vanzelf goed
gaat, wat we hebben, wie er altijd onvoorwaardelijk voor ons klaar
staat, hoe mooi de vogels buiten fluiten. Gelukkig kunnen we
de bril waardoor we kijken poetsen. Bijvoorbeeld door dagelijks
drie dingen te noteren waarvoor we dankbaar zijn. Geeft geheid
helderheid.
