J van een
STUDIEADVISEUR
Focus niet op hoe ver je nog moet lopen
In het hoofd
spookt van
alles rond, bij
iedereen
Van omgaan met vrijetijdstress tot continu streven naar het beste.
Als studieadviseur aan de Radboud Universiteit richt Katja Teunissen zich op
zo ontspannen mogelijk leven. Ze schrijft over haar ontmoetingen met studenten.
'Zullen we eens proberen een hele dag mild te zijn voor onszelf?'
NETFLIXEN, FACEBOOKEN, gamen, blowen: populaire uitstelstrategieën onder studenten
om stressgevoelens te ontvluchten. Ook ogenschijnlijk effectieve hulpmiddelen als planningen
maken, het bureau opruimen en naar de bibliotheek gaan worden daarvoor ingezet. 'Ik krijg
meteen een goed gevoel als ik een van die dingen doe, maar uiteindelijk studeer ik daarna
nog niet,' vertelde een student me onlangs met een bedrukt gezicht. 'Vanochtend in de bieb
heb ik de hele tijd artikelen op internet gelezen die niets met mijn studie te maken hebben.'
Prachtig hoe deze student haar eigen uitstelmechanisme glashelder doorziet. We bespreken
samen hoe ze de enorme berg aan studietaken die ze voor zich ziet en die haar mentaal
verlamt, stap voor stap begaanbaar kan maken.
Een Indonesische gids waarmee ik als student wekenlang door de Sumatraanse jungle zwoegde,
leerde mij hetzelfde: 'Focus niet op hoe ver je nog moet lopen. Je hoeft alleen maar je ene voet
voor de andere te zetten.'
'HOE IK ME VOEL, zo voelt niemand zich,' zegt de student tegenover me met hangende
schouders en terneergeslagen blik. Als ik doorvraag wat hij voelt, denkt en ervaart op een
gemiddelde dag, vertelt hij over zijn zwaarmoedigheid. 'Ik lig het liefst de hele dag op de
bank, waar niemand me kan zien. Ik ben raar, anderen vinden me raar.' Ik denk terug aan
mijn vele gesprekken met studenten op de universiteit en hoe ontelbaar vaak ik heb gehoord:
'ik ben raar' of 'ik ben anders'. Ik denk terug aan mijn eigen studententijd, toen ik me ook
regelmatig inbeeldde dat mensen me raar vonden. Ik denk terug aan vorige week, toen ik in
de rol van journalist iemand interviewde, even nerveus was en er door me heen schoot: hij
ziet mijn zenuwen, hij vindt me raar. In het hoofd spookt van alles rond; bij iedereen. Dat is
niet raar. Dat is menselijk.
Mijnteiintien
20
