Italië tegenTurkije is een
ode aan het vrije leven
7
een toernooi om niet te vergeten
Het lied van de Italianen is van
avond even van ons allemaal. Als
Giorgio Chiellini om iets voor ne
gen in het Stadio Olimpico vol
vuur begint te schreeuwen, dan
weet de liefhebber in Europa dat
het spel gaat beginnen. Hoe sym
bolisch wil je het hebben, met het
oude Rome als vertrekpunt van
het nieuwe begin. Een reis kriskras
door Europa. Met een jaar vertra
ging, maar misschien daarom wel
meer gewenst dan ooit gezien de
voorgeschiedenis vol twijfels en
vraagtekens. Het doek kan
omhoog, de spotlights kunnen
weer aan.
Turkije-Italië is ook een opening
die direct nieuwsgierig maakt. Dat
de Turken met Burak Yilmaz aan
het kanon, kunnen stunten, daar
weten we in Nederland alles van.
Maar stiekem zal de meeste aan
dacht toch uitgaan naar La Squadra
Azzurra, de thuisspelende ploeg
die zich weer in de harten van de
tifosi heeft gespeeld.
»Het eerste duel
maakt meteen
nieuwsgierig, met
Burak Yilmaz aan het
kanon bij Turkije en
de metamorfose van
La Squadra Azzura
En dan te bedenken dat het nog
maar drie jaar geleden is, dat de
Italianen he-le-maal klaar waren
met het nationale elftal. Was de af
wezigheid van Oranje op het WK
in Rusland een deceptie, het toe
kijken van Italië was een nationale
ramp. Om de tragedie nog eens
verder te illustreren: Italië bevond
zich op dat moment op de 21ste
plek van de FIFA-ranglijst. Hoe ge
kwetst wil je de ziel van de trotse
Italiaan hebben?
Sinds de nederlaag in september
2018 tegen Zwitserland is Italië aan
de hand van bondscoach Roberto
Mancini al drie jaar ongeslagen. En
dat met een ploeg, die alle conser
vatieve waarden overboord heeft
gegooid en vol furie het avontuur
durft te zoeken. Samen aanvallen,
samen druk zetten en samen
verdedigen: Mancini heeft er een
flitsende harmonica van gemaakt.
Spoel de band van de meest
recente Nederland-Italië maar
eens terug. Zelden werd Oranje de
laatste jaren in eigen huis zo over
hoop gespeeld.
Schijnwerpers
Maar wat is dat allemaal waard in
een periode zonder een groot
toernooi, zullen de sceptici zich
afvragen. De renaissance van het
Italiaanse voetbal wordt vanaf
vanavond op z'n ware kracht be
oordeeld als de schijnwerpers
Rome laten blinken in het licht
van hoop en verwachting.
Groots is trouwens niet alleen
het verlangen in het thuisland. Als
scheidsrechter Danny Makkelie
om 21.00 uur precies het EK op
gang brengt, jubelt de rest van de
wereld net zo hartstochtelijk mee.
EURO 2020 opent de deur die een
jaar lang onwrikbaar op slot zat.
Niemand ook die wist wat er über
haupt achter dat hek zat. Daarom
is Turkije-Italië veel meer dan
zomaar een openingswedstrijd.
Zie het als een ode aan het vrije
leven.
is dat veel landen een
verjongingsslag hebben gemaakt
en dat bondscoaches zich niet
langer blind staren op één
formatie.
De opmars van de variant waar
mee bijvoorbeeld Chelsea onder
trainer Thomas Tuchel de Cham
pions League won, kan op het EK
wel eens een hoogtepunt berei
ken. Of het nu De Boer, Joachim
Löw, Robert Mancini of Gareth
Southgate betreft, ze stelden alle
maal hun ploeg de voorbije maan
den in op zowel een soort 5-3-2 als
4-3-3. Dat kan en zal vooral in top-
duels tot het nodige geschaak lei
den. Verder debuteren niet alleen
bij Oranje veel internationals op
een eindtoernooi. Ook bij Italië,
Spanje en Engeland is dat bijvoor
beeld het geval. Het WK 2018 gold
misschien wel een beetje als het
einde van een generatie. De keu
zeheren geloven in succes met een
nieuwe lichting. Dat betekent dat
heel Europa nu ook de gezichten te
zien gaat krijgen van de veelbelo
vende namen die dit seizoen
vooral rondzongen.
Puskas Arena aangemoedigd
worden door zo'n 60.000
toeschouwers. Schotland moet het
op Hampden Park doen met
12.000 fans.
Hoewel het ook maar zo kan zijn
dat de uiteindelijke kampioen in
vijf landen actief is geweest, heeft
deze constructie ook voordelen.
De EK-beleving wordt immers
over meer landen uitgesmeerd.
Liefst elf landen zijn gastheer. Dat
zorgt ervoor dat voetballiefheb
bers in Roemenië en Azerbeidzjan
ook eens een eindtoernooi van
dichtbij meemaken. Zo is de ko
mende maand heel Europa (even)
in de ban van het EK.
Tactisch
En het voetbal dan? Wat uit
de definitieve selectie en de
oefencampagnes valt op te maken,
vrijdag 11 juni 2021
De stad waar het melodrama
ooit begon, opent vanavond de
deuren van het moderne thea
ter. Alle ogen zijn als vanouds
gericht op Rome, dat na alle
corona-ellende het volk de spe
len teruggeeft. Met Turkije-Italië
kent het EK een prikkelende
aftrap.
Leon ten Voorde
Rotterdam
Ciro Immobile (links) en
Burak Yilmaz, de topschutters
van Italië en Turkije. foto epa, ap
In elk stadion is het toeschou
werspercentage anders. foto afp
M Luis Enrique van Spanje
neemt geen risico: zelfs op het
veld een mondkapje op. foto epa
SÊGUffiDM
333
gebieden
