'Ik ben 22 keer verhuisd. Niemand
heeft me geholpen. Alles wat ik
heb bereikt heb ik zelf gedaan'
Het is donderdagmiddag,
even na tweeën. Johan
Derksen leunt achter
over in zijn stoel. Hij
heeft op ontspannen
wijze verteld over zijn moeizame
jeugd, zijn avonturen als journalist,
zijn passie voor bluesmuziek en
zijn aflopende carrière als televisie
maker. Tussendoor heeft 'De Snor'
tevreden gelurkt aan de zoveelste
Olifant, 'de beste sigaar van Neder
land'.
Als de fotograaf binnenkomt,
verandert plotseling zijn toon.
'Ik ben niet de gemakkelijkste
om te fotograferen, hoor. Ik doe
namelijk nooit iets wat ik niet
wil. Fotografen komen hier met
allerlei ideeën, maar ik ben geen
clowntje, hè. Ik wil somber op de
foto, niet lachend en het liefst
rokend. Om te provoceren. En
bij vrouwen wil ik nog weleens
spontaan bloot poseren. Hoewel,
ik ben 72. Misschien moeten we
de lezers dat niet aandoen. Wil je
iets drinken?'
De toon is gezet in huize Derksen.
Althans, in de mancave van Derk-
sen. De beroemdste bewoner van
Grolloo heeft in de royale achter
tuin zijn eigen domein. En dat is
geen lullig tuinhuisje. 'Toen we dit
huis kochten, voor de hond omdat
er zo'n enorme tuin bij zat, heeft
de aannemer dit gebouwd. Hier
kan ik me terugtrekken, dit is mijn
wereld.'
Zijn mancave is een walhalla voor
muziekliefeebbers. Er staan kasten
met duizenden cd's - keurig op
alfabetische volgorde - honderden
muziekboeken ('ik hou van biogra
fieën') en een bureau ('zonder
troep'). Er hangt een televisie
scherm, net als op de eerste ver
dieping waar hij zijn radiostudio
heeft en zijn drumstel staat. Aan de wanden
affiches (Ricky Nelson), elpees (The Angry
Young Men van Them), nummerplaten (Austin
Texas), tekeningen, muziekposters, ingelijste
shirts (George Best) en veel foto's. Van zijn
vriend Harry Muskee, en van hemzelf, genie
tend van een sigaar, met dochter Marieke, in
duel met de legendarische spits Ruud Geels.
'De cd's heb ik nooit geteld, maar dit is mijn
leven in muziek.'
ZIJN LEVEN IN ÉN BUITEN DE MUZIEK is nu opge
tekend door Michel van Egmond en Antoin-
nette Scheulderman in Derksen, zijn biografie.
Van Egmond vergaarde roem met bestsellers
over de oud-voetballers René van der Gijp en
Wim Kieft. Scheulderman, voormalig 'tafel-
dame'bij DWDD, is interviewer voor Linda en
de Volkskrant en auteur van onder andere de
boeken De mama's en de papa's en Dan neem
je toch gewoon een nieuwe. Samen schreven ze
vorig jaar de biografie van Patty Brard.
Derksen: 'Met Michel wilde ik best een boek
over mijn leven maken. Hij is een van de wei
nige schrijvers die je als lezer laat glimlachen.
Ik heb van Michel het manuscript gekregen,
maar alleen het eerste en laatste hoofdstukje
gelezen, meer niet. Ik vond het zo gênant om
over mezelf te lezen. Ik zie het allemaal wel.
En wat de mensen vinden, zal me worst wezen.'
Derksen en Van Egmond kennen elkaar meer
dan twintig jaar. Toen De Snor in 1999 op tele
visie debuteerde met Sport aan tafel, was Van
Egmond samen met onder anderen Hugo
Borst eindredacteur. 'Veel later, vanaf 2008,
werd ik zijn adjunct bij Voetbal International
en maakte ik hem als eindredacteur van
Voetbal Inside intensief mee,' vertelt Van
Egmond, vier uur eerder in de auto op weg
naar Grolloo. 'Tijdens de uitzendingen van
VI Oranje zat ik wekenlang met hem in het
Kurhaus en zagen we elkaar dagelijks. Dat
gaf me bij het maken van dit boek natuurlijk
een grote voorsprong.'
Waarom een boek? 'Kijk, over vrijwel alle
hoofdpersonen aan de stamtafel van VI zijn
een of meerdere boeken geschreven. Ik geloof
dat Jan Boskamp inmiddels meer biografieën
heeft dan Winston Churchill. Het
zou gek zijn als de spil van het pro
gramma er dan geen heeft. Maar
daarnaast is Johan in veel opzich
ten perfect materiaal voor een
boek. Hij is uitgesproken, heeft
ontzettend veel meegemaakt en is
ook bereid daarover openhartig te
praten. En hij heeft iets mysterieus.
Ik denk niet dat er veel mensen
zijn die hem volledig doorgronden.
Misschien is zijn dochter Marieke
wel de enige die hem echt kent.
Toch denk ik dat wij best aardig
in de buurt zijn gekomen.'
Een nadeel was dat Johan niet
gemakkelijk over zijn gevoelsleven
praat. 'Zeker niet tegen een man.
Hij heeft altijd iets stoers over zich
en bedient zich meestal van een
paar vaste oneliners als hij over
gevoelige zaken moet praten.
Daar wilde ik voor dit boek geen
genoegen mee nemen. Vandaar
dat ik zo blij was dat Antoinnette
ook dit keer met me wilde samen
werken, na ons boek over Patty
Brard. Het is sowieso leuk om met
je eigen partner te werken, maar
ik vond haar ook perfect geschikt
voor dit project. Ik weet dat ik niet
helemaal objectief ben, maar ik
vind Antoinnette de beste inter
viewer van Nederland. Ik dacht:
als zij Johan niet aan het praten
krijgt, dan lukt het niemand. En
ik denk dat het uiteindelijk gelukt
is. Johan toont gaandeweg het
boek toch ook onverwachte en
gevoelige kanten.'
is zijn voorliefde voor romantische
films. In zijn mancave wijst Derk
sen op het scherm aan de wand.
'Voetbal kijken is voor mij echt
werk geworden. Het interesseert
me niet bijster veel, zeker niet als
EEN VAN DIE ONVERWACHTE KANTEN
