'Ik bescherm mijn
pleegdochter
vanuit hetzelfde
oergevoel'
TISCHA: 'EEN GEZIN MET DRIE KINDEREN, dat was altijd mijn
droom. Maar zwanger worden lukte helaas niet. Met mijn
toenmalige partner deed ik meerdere IUI-trajecten (intra-
uteriene inseminatie, red.) die niet lukten, of in een miskraam
eindigden. Toen we de behandelingen even stopten om weer
op adem te komen, raakte ik spontaan zwanger.
Ik werkte destijds binnen Jeugdzorg en zag veel kinderen met
pittige thuissituaties. Die wilde ik het liefst mee naar huis
nemen om rust, liefde en aandacht te geven. Toen ik na de
geboorte van Dim opnieuw een miskraam kreeg, telden we
onze zegeningen en stelden we ons huis open voor kortdurende
crisispleegzorg. Dat gaf veel voldoening en zorgde ervoor dat
hij opgroeide met andere kinderen. Als klein mannetje telde hij
ze trots bij elkaar op en riep: ik heb wel vier broers en zussen!
Tien jaar geleden kregen Dims vader en ik de vraag of we voor
langere tijd een 17-jarig meisje in huis wilden
nemen. Zij kon, door een aantal traumatische
gebeurtenissen, niet meer bij haar ouders wonen.
Na een fijne kennismaking stemden we in.
Gabriëlle was een echte puber, maar ook lief en
kwetsbaar. Ik liep eens door de Hema, waar zij
een bijbaantje had, en hoorde haar tegen collega's
zeggen: kijk, dit is mijn moeder. De vanzelf
sprekendheid waarmee ze dat zei, ontroerde
me. We werden steeds hechter. Als Gabriëlle boos
of verdrietig was over gebeurtenissen uit haar
verleden, troostte ik haar. Op een dag kreeg ze
een heel vervelend bericht over haar biologische
familie. Snikkend op bed vertelde ze me alles. Op
dat moment raakten het onrecht en haar tranen mijn moeder
hart op een manier die ik tot dan toe alleen kende bij mijn
zoontje. Een oergevoel kwam boven om ook haar te beschermen.
Ze vertelde laatst dat ze zich dat goed herinnerde: eindelijk
iemand die voor haar streed en om haar gaf. Op haar 18de ging
Gabriëlle op kamers. Onze relatie is inmiddels verdiept tot een
echte moeder-dochterband, we bespreken van alles met elkaar,
kibbelen en knuffelen. Onlangs woonde ze, na het verbreken
van haar relatie, weer een half jaar bij Dim en mij. Omdat ik
zelf sinds een aantal jaren gescheiden ben, kon ik haar helpen
opkrabbelen. Dat bracht ons nog dichter bij elkaar.
Acht jaar geleden kwam ook Edmunda in ons leven. Als weekend
pleegdochter komt ze elke maand een weekend hier, zelfs nu
ze al 16 is. Hoe gezellig is dat? Toch nog drie mooie kinderen,
ik vind het een groot cadeau.'
TISCHA NEVE (51) is
kinderpsycholoog en
opvoedkundige.
Ze heeft een latrelatie en
woont samen met zoon
DIM (12) in Bussum. Met
pleegdochter GABRIËLLE
(26, jurist) ontwikkelde
Tischa een speciale band.
Sinds acht jaar heeft ze ook
een weekendpleegdochter:
Edmunda (16).
MEZZA29
