Bouwman heeft
voor marathon nog
ruimte op zijn shirt
ZEELAND 15
Willeboordse was vanaf 2016 drie jaar keu
ringsarts bij het UWV, maakte een wereldreis
langs allemaal judovrienden, zette de stichting
Judo2Inspire op, ging aan de slag bij de judo-
bond als talentcoach en begon aan een studie
aan de Johan Cruijff Academy. De oud-judoka
is nu arts bij Zorggroep Ter Weel in Goes en is
teruggekomen naar Middelburg, waar al haar
familie woont. ,,Ik ben terug in de zorg. Ik vind
het ook leuk, maar denk nog steeds wel: 'Is dit
het nou?' Ik weet dat niet."
Door corona veranderde veel. Als judocoach
kon ze vanuit huis weinig doen en dus had ze
tijd over. Ze voelde zich geroepen. ,,Er was heel
veel nood en dan moet je de handen uit de
mouwen steken. Dat vond ik best wel logisch."
Ze meldde zich aan op een website aan en
werd gevraagd om in een verpleeghuis in Ca-
pelle aan den IJssel als basisarts vrijwilligers
werk te gaan doen. ,,Ik heb dat drie maanden
gedaan zo'n tweeënhalve dag in de week", ver
telt ze. ,,Dat was best heftig allemaal. In het be
gin zeiden ze meteen: 'We hebben geen be
schermingsmateriaal'. In die tijd werden de
verpleeghuizen gewoon vergeten. Ik was erbij
dat mensen gingen overlijden aan corona en
moest familieleden opbellen met de medede
ling: u mag langskomen, maar het is wel op ei
gen risico en we hebben geen beschermende
kleding voor u. We raadden mensen aan een
bril of stofmasker te halen bij een bouw
marktMaar vaak ook kwamen ze niet meer,
uit angst het zelf ook te krijgen."
'O wat een ellende'
Al snel kwam het besef dat ze bij de judobond
niet ging aarden en dus besloot ze het roer om
te gooien: terug naar Zeeland en daar een baan
in de zorg zoeken. Sinds juni 2020 is ze nu ou-
derenarts bij Ter Weel. Nu het merendeel van
de cliënten en de verzorgenden is ingeënt, is de
situatie daar wat minder heftig. ,,Eerst moesten
al die demente mensen op hun kamer blijven,
o wat een ellende. Ga maar eens uitleggen
waarom dat moetNu gaan we ze ook niet
meer isoleren. Het is zo verschrikkelijk om
mensen die dement zijn te horen roepen en
bonken op de deuren als ze angstig zijn, maar
dat je ze niet kunt geruststellen... Dat was echt
onmenselijk."
ging supergoed", weet ze nog. ,,In minuut vijf
van de partij was er nog steeds niets beslist en
dacht ik: hé, jij gaat mij niet meer gooien! Maar
prompt gebeurde dat wel. Zo ging het dus pre
cies: zij maakte een actie en ik bleef staan, om
dat het haar al de hele tijd niet lukte om mij te
gooien en ik ervan overtuigd was dat het haar
nu weer niet ging lukken. Normaal bewoog ik
mee en was het gevaar weg. Nu was ik dom en
lomp en lag ik in een yuko
Overzichtelijk
Na 'Londen' kwam de Zeeuwse in een lange
zoektocht terecht. ,,Ik weet niet of die al klaar
is", zegt ze. ,,Mijn leven was heel overzichtelijk
toen ik judoka
was. Het was
makkelijk: je
Normaal bewoog had een doel en
ik mee en waS het al-
gevaar weg. Nu passie. Ik denk
was ik dom en nietdatikvan
een yuko ^wdif
voor het judo,
vond dat ik er
laten zien. En
toen ik later coschappen liep tijdens mijn stu
die geneeskunde, was dat overzicht er ook nog
wel. Maar toen merkte ik al wel: ik vind heel
veel leuk, maar niets héél leuk. Niet iets waar-
Bjorn Bouwman is voetballer en
hardloper in één. Hij voetbalde
voor Mevo en tegenwoordig in de
JO19-2 van fusieclub MZC'11. „Al
tijd met plezier. In 2017 kwam het
hardlopen op mijn pad. Hoe dat
precies gebeurde, zou ik niet dur
ven zeggen. Ik ben er wel nog al
tijd ontzettend blij mee. In verge
lijking met voetbal is het lopen
van lange afstanden een heel an
dere tak van sport. Letterlijk én fi
guurlijk. De grote overeenkomst
is het trainen en toewerken naar
een bepaald doel. Of dat nu kam
pioen worden is op het voetbal
veld, of de marathon onder een
bepaalde tijd lopen.''
Hardlopen is niet altijd een in
dividuele sport. Dat bleek wel
toen Bouwman op 15 mei op
Vliegveld Twente de 10 kilometer
liep, tijdens een Fieldlab-evene-
ment. ,,Nog voor ik het bord van
de eerste kilometer passeerde
werd ik ingehaald door een andere
hardloper. Hij liep net een fractie
sneller. Toch besloot ik bij hem
aan te sluiten. Omdat ik iemand
voor mij had lopen die mij uit de
wind hield, kostte het me minder
moeite zijn tempo aan te houden.
Het tempo nam na een paar kilo
meter af. Ik ging op kop lopen en
zo wisselden we elkaar af.''
Snelste vrouw
Tot de doorkomst op vijf kilome
ter. Bouwman: ,,We hoorden de
omroeper zeggen dat de snelste
vrouw uit onze shift ook net het 5
kilometerpunt gepasseerd was. Ze
liep achter ons en vanaf dat mo
ment hebben we geprobeerd haar
als snelste vrouw van deze shift
over de finish te helpen. Dat lukte
en dat maakt hardlopen zo mooi.
Ik had die twee mensen nog nooit
gesproken, maar toch hielpen we
elkaar. We liepen alsof we dat al
jaren samen deden."
De uitdaging voor september
heet de Petra Desert Marathon. De
bekende afstand van 42,195 kilo
meter hardlopen door de woestijn
in Jordanië. ,,Ik loop voor KiKa,
omdat mijn neefje een paar jaar
terug leukemie heeft gehad. Hij is
er gelukkig weer bovenop geko
men, maar voor te veel kinderen is
dit niet het geval. Om mee te mo
gen doen moeten deelnemers mi-
Ik loop voor KiKa,
omdat mijn neefje
een paar jaar terug
leukemie heeft
gehad
nimaal 6250 euro ophalen. Ik zit
inmiddels rond de 4200 euro. Met
het geld helpen mensen mij op
weg naar Jordanië en kinderen
met kanker naar een grotere kans
op genezing."
42 mensen op het shirt
Om dichter bij zijn streefbedrag te
komen, zette Bouwman met In-
tersport uit Zierikzee een actie op.
,,Ik kreeg van hen oude MZC'11-
en FC De Westhoek-voetbalkou
sen. Onverkoopbaar geworden,
omdat beide clubs zijn overge
stapt naar een andere kledingleve-
rancier. De kousen zijn prima te
gebruiken om in te trainen. Als
mensen 10 euro of meer doneren
komt hun (bedrijfs)naam op mijn
trainingsshirt. Er is ruimte voor 42
mensen. Voor elke kilometer één
naam. Dit kan, net als het kopen
van FC de Westhoek-kousen, ge
regeld worden door mij een be
richtje te sturen."
vrijdag 28 mei 2021
GO
Elisabeth Willeboordse: „Weet je wat
nou het mooie aan judo is? Dat je op
het juiste moment die ander kunt fop
pen. Het is echt een gevoelsspelletje."
FOTO MARCELLE DAVIDSE
één lange zoektocht
De twee concurrentes in 2012: Anicka
van Emden (links) en Elisabeth Wille
boordse. FOTO ROBERT VOS/ANP
van ik dacht: dit ga ik doen. En dat heb ik nu
nog steeds."
De vierde aflevering van 'De Zeeuwse Selec
tie' is te beluisteren op de website van de
PZC en via de verschillende podcast-kana-
len. Abonneren is gratis en je krijgt een mel
ding zodra de volgende aflevering online
staat.
nature topspor-
lomp en lag ik in ter ben, maar ik
-Elisabeth Willeboordse goed in was en
over de Spelen van 2012 wilde dat ook
Bjorn Bouwman (18) uit Zierik-
zee is in voorbereiding op zijn
eerste marathon. Niet in Rot
terdam of Londen, maar in de
woestijn in Jordanië. Hij loopt
de snikhete marathon op 4
september met een bijzonder
doel: geld ophalen voor KiKa.
„Mijn neefje is er gelukkig weer
bovenop gekomen, maar voor
te veel kinderen is dit niet het
geval.''
Gerrit van Loon
Zierikzee
-Bjorn Bouwman (18)
Meer info is te vinden op:
https://www.runforkikamara-
thon.nl/bjorn-bouwman-petra-
desert-2021
Bjorn Bouwman traint langs de Zeeuwse kust, om straks goed
voorbereid in de woestijn van start te gaan. foto katja van noort
