7
SONGFESTIVAL WEERKLAN K
Het eerste Eurovisie Songfestival sinds corona bracht
Europa naast vermaak ook hoop. De shows in een met
toeschouwers gevuld Ahoy boden een vrolijke blik op een nabije
toekomst met perspectief. Wat maakte het festival tot een
succes? En wat ging er minder goed?
CORONA
een constant hoog niveau van de
Songfestivalliedjes. Er is de omroep
veel aan gelegen om niet terug te ke
ren naar de duistere jaren waarin acts
als Sieneke en Joan Franka ons land
zonder enig perspectief vertegen
woordigden. Inmiddels haalt de Ne
derlandse muziektop niet langer de
neus op voor het songfestival. Eén te
genvaller zal dat opgebouwde krediet
niet meteen tenietdoen, maar de
druk voor 2022 staat er nu al op.
DUNCAN LAURENCE
De coronaprotocollen van het song
festival werkten. Het virus werd bui
ten Ahoy gehouden (voor zover dat
nu na te gaan is), maar positieve ge
vallen waren niet uit te sluiten. Het
songfestival was met nadruk geen
bubbel; medewerkers, journalisten
en delegatieleden mengden zich na
een dag in Ahoy weer in hun eigen
omgeving. Terugkerende coronatests
waarborgden dat zij het virus daarna
niet mee naar binnen konden ne
men. Zo werd ook Duncan Laurence
in de slotweek geweerd nadat hij een
dag eerder nog in Ahoy was geweest.
Het was de grootste tegenvaller voor
de organisatie: de ambassadeur van
het festival, de man die ervoor zorgde
dat het festijn naar Nederland kwam,
was er in de finale slechts bij vanaf
een tape. Ook de IJslandse deelne
mers werden getroffen door corona
en deden daardoor zowel in de halve
finale als in de finale alleen mee met
een opgenomen repetitievideo. Ze
werden er nog vierde mee.
Positieve tests in de teststraat naast
Ahoy waren er nauwelijks, minder
dan 1 procent had een positieve uit
slag. Er werd gewerkt met een blaas-
test, die a la minute de uitslag geeft.
Dat ging niet altijd goed, op sommige
momenten liet het blaassysteem het
afweten en was alsnog een neustest
vereist.
liedje te verbasteren tot In de Mane
skin. Eigenlijk zonde dat dat moment
de televisie niet haalde.
DE LIEDJES
Voordat zaterdag de finale losbarstte
was het de grote vraag: gaat Europa
voor het verstilde chanson van
Frankrijk, of voor het gewapend be
ton van Italië? Het laatste dus, de
stemmen van de kijkers gaven duide
lijk de doorslag. Zij gingen dus het
liefst uit hun dak op het keiharde
Zitti e Buoni van Maneskin. Barbara
Pravi moest het met Voila doen met
plek twee. De Zwitser Gjon's Tears,
derde, was de favoriet van de vakjury
maar zijn gemankeerde act kwam
onvoldoende over bij het publiek.
Cornald Maas: ,,Vier van de vijf
bovenste liedjes, ook Oekraïne als
vijfde, waren gezongen in de eigen
taal. Authenticiteit werd beloond.
Bij Birth of a new age is die authenti
citeit blijkbaar niet herkend. Mis
schien is dat lied te uitgesproken ge
weest. Jeangu kreeg lof in de New
York Times, die het verbond aan Black
Lives Matter. Dat het in Europa niet
overkwam, lag niet aan zijn overtui
gingskracht en vocalen, die waren
dik in orde.''
Toch is dit een gevoelige tik voor
Nederland en in het bijzonder voor
AvroTros, dat sinds de deelname van
Anouk (2013) doelgericht werkt aan
Achteraf lijkt het makkelijk, maar
hoe sterk is de Nederlandse organisa
tie omgegaan met de coronapande-
mie? Eind vorig jaar kondigde uitvoe
rend producent Sietse Bakker al aan
dat het festival sowieso zou doorgaan
in mei. In de rug gesteund door de
overkoepelende EBU ontvouwde
Bakker vier scenario's die voor elke
denkbare coronasituatie te gebruiken
waren.
Vanaf dat moment straalde de or
ganisatie rust uit en werd oneindig
vaak dezelfde boodschap gecommu
niceerd: het gaat door, we weten al
leen nog niet hoe. Een boodschap die
duidelijk was voor deelnemers, om
roepen, media en medewerkers. Ie
dereen wist waar hij aan toe was.
BACK-UPTAPES
Ze waren de geruststellende garantie
op een festival dat onder alle omstan
digheden zou kunnen worden ge
houden: de backup-tapes. Al in maart
moest elke deelnemer zijn of haar
lied in eigen land opnemen, onder
strikte voorwaarden en onder toe
zicht (op afstand) van EBU en orga
nisatie. Mocht er in mei door de coro
nasituatie van dat moment geen ar
tiest naar Ahoy kunnen komen, dan
kon er toch een wedstrijd plaatsvin
den. Het was wekenlang veel werk
voor het team van 'wedstrijdleider'
Twan van de Nieuwenhuijzen, dat
ook tot zijn opluchting vrijwel volle
dig tevergeefs bleek. Alleen Australië
moest gebruikmaken van deze nood
oplossing toen duidelijk werd dat een
retourtje Rotterdam vanuit Down
Under een brug te ver was.
DE SHOW
Toen het eenmaal zover was en de
coronacijfers het toelieten, mochten
er per show 3500 toeschouwers Ahoy
in. Die dynamiek van een livepu-
bliek, zorgvuldig getest en gebonden
aan de spelregels van Fieldlab, tilde
de toch al sprankelende shows naar
een hoger niveau.
De drie uitzendingen van het
songfestival waren als balsem voor
de gekwetste ziel van Europa, vond
ook commentator Cornald Maas.
,,Dat was het mooiste van deze editie:
dit is om met Jeangu Macrooy te
spreken het begin van een nieuwe
tijd. Dat zoiets weer mogelijk is met
publiek biedt een perspectief van een
ontluikende wereld, waarin we
straks weer allemaal naar concerten
en voorstellingen kunnen.''
Het podium met al zijn video
schermen, lampen en andere tech
niek was in één woord adembene
mend. Er waren verbluffende effec
ten, maar ook met kleine, intieme
filmpjes (Edsilia Rombley in de auto,
de Eurovisiontutorials van Nikkie de
Jager) veroverde Nederland vele Eu
ropese harten. De technische mal
heur die er was, beperkte zich tot de
repetities die niet op tv kwamen.
Camera's die sneuvelden noopten de
presentatoren tot improviseren. Toen
de latere winnaar Maneskin in de
eerste juryshow van de week moest
optreden en moest wachten vanwege
technische tegenslag, doodde Chan-
tal Janzen de tijd door met het pu
bliek in Ahoy een bekend kinder-
dinsdag 25 mei 2021
Alexander van Eenennaam
Vrolijkheid bij de
fans, heerlijke sfeer
in Ahoy, spanning bij
de presentatoren en
ontlading bij winnaar
Maneskin. fotos anp
^JEWGU
