'Ik hou erg van de getallen 4 en 24,
even getallen. Ik heb een hekel aan
oneven. 2021 is ook niet mijn jaar'
Barbara Elisabeth
Baarsma
Denkt na. Peinzend: 'Eerlijk gezegd
weet ik dat niet. En als het zo is, is
het mijn eigen verantwoordelijk
heid. Het zal best zo zijn dat deze
kwestie effect heeft gehad op de
mening van sommige mensen.
Maar één: ik ben daar niet dagelijks
mee bezig en twee: stel dat het zo
is, dan gaat dat me er niet van
weerhouden me uit te spreken.
Het stuurt me niet in mijn gedrag.
Wat me stuurt, is dat ik écht graag
een bijdrage lever aan de vraag
hoe we deze crisis het best te lijf
kunnen. Dat is gebleven. Ik voel
me niet monddood gemaakt.'
Barbara Baarsma doet haar verhaal
thuis, in een bovenwoning in
Amsterdam-Zuid, op blote voeten
onder een krijtstreeppak. Sinds
1 maart is haar huis ook haar kantoor, want op
die datum verruilde ze haar baan als directeur
van Rabo Amsterdam voor een ambitieuze
klus bij dezelfde bank, de oprichting van de
zogenoemde Carbon Bank. Hele dagen brengt
ze videocallend door achter haar bureau, ze
overlegt met de halve wereld, van Australië tot
Brazilië en Canada, vanuit haar werkkamer
met uitzicht op Amsterdamse binnentuinen.
De 'koolstoftank' is een nieuw initiatief,
waarbij boeren CÜ2-rechten die zij verdienen
met het verduurzamen van de bodem en de
aanplant van bomen, kunnen verkopen aan
bedrijven die veel kooldioxide uitstoten en
hun voetafdruk willen verminderen.
De coronacrisis mag misschien complexe kost
zijn voor een econoom, haar nieuwe functie
doet daar weinig voor onder. 'Alle aspecten
van mijn hersencapaciteiten worden aan
gesproken, want het is ingewikkeld, echt
ingewikkeld,' zegt Barbara Baarsma verlekkerd,
'ik hou ervan ze te laten kraken.' Niet alleen
het technische verhaal, ze moet ook partners
zoeken, relaties opbouwen, het proces
opschaalbaar maken. 'De eerste weken liep
mijn hoofd over. Zalig! Een totale staat van
verwarring. Langzaamaan begint er lijn in te
komen, er komt iets van orde.' Ze voelt intuïtief
dat het project klopt, en bij haar past, zegt ze.
'Ik wil meedenken over de energietransitie en
het klimaatprobleem. Hoe kan ik als weten
schapper, hoe kan ik als bankier, hoe kan ik
met alle nevenfuncties die ik heb, een bijdrage
leveren aan die ingewikkelde transitie? Je
verduurzaamt de landbouw, je geeft boeren
betere kansen en je reduceert CO2-emissies.
Niemand verliest. Het is win-win-win.'
Om duidelijkheid te scheppen in dit soort
ingewikkelde processen, zegt ze, gaat ze graag
hardlopen. Dan dropt haar echtgenoot haar
ergens in de ommelanden van Amsterdam
en rent ze terug naar huis. 'Omdat ik nu geen
reistijd heb, heb ik meer tijd over, dus ook
meer tijd om na te denken. Ik wandel iedere
dag of ik ren, om het hoofd leeg te lopen en
te ordenen.'
'Ik zet graag mijn denkkracht in
om een bijdrage te leveren aan
meer geluk voor iedereen, een
betere wereld. Dat zijn grote woor
den, ik weet het, maar zo voel ik
het. Als econoom heb ik geleerd
hoe je met kennis een bijdrage
künt leveren. Hoe je verbanden
legt, structuren ziet.'
Waar komt die drive toch vandaan?
Peinzend: 'Ik weet het niet precies.
Wat er in mij opkomt... ik had een
heel lieve grootvader en hij voelde
zich ontzettend verantwoordelijk
voor de mensen van wie hij hield,
van de mensen om hem heen. Dat
gevoel herken ik, alleen speelt het
bij mij op een grotere schaal. Ik
voelde verwantschap met hem. Hij
was ingenieur, hij heeft in Zürich
gestudeerd, en toen in Delft, net
als ik. We zijn de enige bèta's in de
familie. Toen hij 70 werd heb ik
een boek voor hem geschreven,
ik was 10. Een boek met allerlei
adviezen, over hoe hij goed oud
kon worden.'
'Dat speelde toen minder. Ik wilde
niet per se concrete dingen ont
werpen, een kopje of een fles of
een telefoon, maar iets abstracts,
dat vond ik leuk.'
'Een reguleringsschema, of een
veilingmechanisme, dat wilde ik
al maken toen ik jong was. Maar
toen ik industrieel ontwerpen
studeerde, vond ik dat veel te
concreet. Ik moest dingen tekenen
en kleien en dat is niets voor mij.'
Uw reputatie heeft wel een knauw
gekregen.
Barbara Baarsma werd geboren in
Leiden op 19 november 1969. Ze stu
deerde economie aan de Universiteit
van Amsterdam, waar ze in 2000
promoveerde. Ze is er nu hoogleraar
toegepaste economie en ze was
tussen 2008 en 2016 directeur van
adviesbureau SEO Economisch
Onderzoek. Sinds 2012 is ze kroonlid
van de SER. Begon in 2016 bij de Rabo
bank; op 1 maart als directeur van de
Rabo Carbon Bank. Baarsma publi
ceert regelmatig opiniestukken en
schreef vorig voorjaar Het voedsel-
paradijs, over kringlooplandbouw.
Ze is getrouwd en heeft twee zoons.
U wilt altijd dingen oplossen.
Voordat u overstapte op economie,
studeerde u in Delft een jaar indus
trieel ontwerpen. Was uw ambitie
toen ook de wereld beter te laten
functioneren?
Iets abstracts.
16
