BI
-
afdeling van het Academisch Zieken
huis Maastricht (AZM) en het was nog
onduidelijk wat het syndroom voor
effect op hem zou hebben.
Op z'n Nathan Rutjes: 'Dat vind ik een
hele mooie vraag en ik ga mijn best
doen om het je zo goed mogelijk te
vertellen.
In die periode zat ik totaal in de over-
levingsmodus. Ik had een vrouw die
aan het vechten was voor haar leven,
een kind dat aan het vechten was voor
zijn leven - zij kunnen niet gebruiken
dat er een man om hen heen is die
zwakte toont. Ik zette mijn verstand
op nul, ging trainen bij MVV en hup,
meteen daarna door naar het AZM om
's nachts naast Lavezzi te zitten. Hij lag
in een aparte kamer en zat helemaal
onder de slangetjes, overal piepjes, je
wilt het niet weten. Een paar weken
later kwam Angelique uit het zieken
huis, die moest ik thuis verzorgen.
Terwijl er ook van me verwacht werd
dat ik bij MVV aan die vijf-, zesduizend
man in het stadion iedere week mijn
beste niveau liet zien. Dat houd je vol
op een soort oerdrift. Als mijn gezin het
moeilijk heeft, móet ik er voor ze zijn.'
'Soms had ik wel zo'n moment onder
de douche, dat ik dacht: wat gebeurt
er allemaal in mijn leven? Maar mijn
oplossing is dan: relativeren. Wat stel ik
me nou aan dat ik moe ben? Die mensen
bij het AZM zijn pas een échte prestatie
aan het leveren. Dan raapte ik mezelf
weer bij elkaar. Oké, even dit moment
onder de douche pakken, zo even een
hapje eten, dan goed slapen en morgen
weer naar het ziekenhuis. Gewoon gas
geven nou Naat, kom op.'
'Nee, met Angelique niet toen, die was
hartstikke ziek. En ja, met vrienden...
Ik heb twee goede vrienden die ik nog
ken van mijn tijd bij de amateurs in
MEZZA 17
IHHS
1
fc,
ajs.: -
Je hebt van jongs af aan meegekregen
zaken zelf op te lossen. Hoe ging dat in
de moeilijke tijd rond de zwangerschap
van Angelique en de eerste weken van
Lavezzi? Lukte dat toen ook?
Dat moet een zware tijd zijn geweest.
En kon je dat een beetje delen met
vrienden, of met Angelique?
