'Unne goeie mens', zeggen straatbewoners. Maar wel met
L
1
TANJA GROEN
16
men in een betonfabriek. ,,Hij
kwam eens bij ons aan de deur en
vroeg naar mijn broer. Mijn vader
kwam erbij en zei: 'Opgeflikkerd
jij, ik wil je hier niet zien'. Het was
een aparte familie. Altijd maar zui
pen. Wij mochten van onze vader
niets met ze te maken hebben.''
Als S. trouwt, verhuist hij
naar Geldrop, een dorp
naast Eindhoven. Zijn
vrouw komt er vandaan. Het stel
krijgt drie kinderen. Ze vinden
een huis in volksbuurt Braakhui
zen-Zuid. Als hun eerste woning
tegen de grond gaat, betrekken ze
eind jaren 80 een nieuw huurhuis
op vrijwel dezelfde plek. Na zijn
veroordeling in 1994 zal S. er nooit
meer komen. Sinds zijn vrouw
vier maanden geleden naar een
verzorgingshuis vertrok, staat de
woning leeg. In het naamplaatje
onder de deurbel staat zijn naam
gegraveerd.
In de straat staat Wim S. bekend
als 'unne goeie mens'. Ook nu nog.
Oudere bewoners kennen hem al
lemaal. ,,Je kon altijd op hem reke
nen'', vertelt Martien Thijssen,
lange tijd een goede vriend.
,,Moest er iets in huis worden ge
repareerd? Wim kwam meteen.
Als je zijn auto wilde lenen, dan
kreeg je de sleutels.''
Met die auto is hij veel bezig, al
ziet Thijssen er niet altijd de logica
van in. ,,Dan haalde hij de auto
grotendeels uit elkaar en spoot hij
alles schoon. Zuiver maken,
noemde Wim dat. Daarna veran
derde hij met een verfroller de
auto van kleur. Ik heb hem dat ver
schillende keren zien doen en
snapte niet waarom hij al die
moeite deed.''
Wim S. gaat van het ene naar het
andere baantje. Een betonfabriek,
vrachtwagens wassen, een kolen
mijn in België, aan de lopende
band in een snackfabriek. Als
loodgieter doet hij geregeld klusjes
in de bouw of bij mensen thuis.
,,Korte tijd later werd er op die
adressen vaak prompt ingebro
ken'', zegt oud-rechercheur Van
Hout.
,,Hij jatte alles wat los en vast
zat'', herinnert ook Thijssens zich.
,,Ik weet nog dat mijn broer ooit
zijn brommer ruilde met de Zün-
dapp van Wim. Kwam de politie
langs. Bleek die Zündapp gestolen
bij de DAF.''
De politie staat geregeld bij S.
aan de deur als er weer ergens is
ingebroken. Vaak liggen de gesto
len spullen bij hem in huis. Siera
den wil hij nog wel eens achter de
bh van zijn vrouw verbergen. Aan
zijn talent als kruimeldief dankt
Wimke zijn bijnaam 'De dief van
Washington', naar de gelijkna
mige televisieserie van eind jaren
60, waarin een inbreker het leven
leidt van een rokkenjager.
Ook S. is gek van vrouwen. Hij
heeft een fascinatie voor seks. Hij
houdt er meerdere vriendinnen op
na, bezoekt seksclubs en heeft een
collectie van zelf gemaakte seksvi-
deo's, vertellen rechercheurs. ,,Hij
had ook altijd seksboekjes bij zich
in de auto", vertelt Max Offen
bach. ,,Die bewaarde hij netjes op
gestapeld in schoenendozen. Hij
verkocht ze voor een gulden per
stuk.''
Offenbach ontmoet Wim S. hal
verwege de jaren 80 als hij de
Joodse begraafplaats in Eindhoven
opknapt. Die is ten prooi gevallen
aan vandalen. S. wil wel helpen bij
het rechtzetten van de zerken en
het opnieuw uitbikken van de na
men. Uiteindelijk houdt hij er als
tuinman ook tien jaar het gras kort
en snoeit er de beuken. Wim voelt
zich thuis tussen de doden.
Offenbach beschouwt S. als een
vriend. Hij is een van de weinigen
die hem na zijn veroordeling op
zoekt in de gevangenis. ,,Ik geloof
niet dat Wim die vrouwen heeft
vermoord. Hij was een echte goed
zak, al had hij ook een duistere
kant.'' Offenbach doelt onder an
dere op de agressie die ineens bij S.
naar boven kon komen. ,,Als hem
onrecht werd aangedaan, kon hij
heel boos worden. Dan was er een
explosie.''
Die agressie komt ook naar vo
ren in een onderzoek van het Pie-
ter Baan Centrum. In rapporten
die tijdens de rechtszaak worden
gebruikt, schilderen psychiater en
psycholoog hem af als een 'op seks
gerichte, zwakbegaafde man, die
snel gekrenkt is en die geen uitstel
kan verdragen van zijn behoefte
tot bevrediging'.
Tanja Groen, 1993
De sfeer is uitgelaten op het intro-
ductiefeest in Maastricht. Honder
den studenten vieren het begin
van wat een van de mooiste perio
des van hun leven moet worden.
Onder hen is de 18-jarige Tanja
Groen. Ze komt uit het Noord
Hollandse Schagen en gaat ge
zondheidswetenschappen stude
ren aan de universiteit. Recent
heeft ze een kamer betrokken in
het dorpje Gronsveld, even buiten
Maastricht.
Tanja voelt zich die dinsdag
avond 31 augustus 1993 niet lekker.
Om middernacht pakt ze haar fiets
en gaat alleen naar huis. Ze rijdt
richting het Vrijthof en verdwijnt
na 100 meter uit het zicht. Voor
goed.
Driekwart jaar later ploft Tanja's
dossier bij rechercheur Jan Gruij-
ters op het bureau. Die onderzoekt
ofWim S. mogelijk een rol speelt
bij enkele vermissingszaken. Een
van de elf vermoorde vrouwen
waarover S. tegen kroongetuige
Pieter Knabben in de gevangenis
vertelt, is 'dat meisje uit Maas
tricht'. ,,Voor ons was duidelijk dat
het om Tanja Groen ging'', zegt
Gruijters.
Wim S. vertelt Knabben dat hij
het meisje op een landweg heeft
gespot. Met een smoes overtuigt
hij haar om bij hem in de auto te
stappen, de fiets gaat in de koffer
bak. Vervolgens zet hij koers rich
ting Geldrop. De fiets zou hij on
derweg hebben gedumpt in het
water, haar lichaam op de hei.
De rechercheurs onderzoeken
wat 's nachts op de route van
Zuid-Limburg naar Geldrop de
meest logische plek is om een fiets
te dumpen. Ze komen uit bij de
Zuid-Willemsvaart, tussen Ne-
derweert en Asten. In een paar
weekenden wordt met duikers het
kanaal afgezocht. Ze halen de ene
na de andere fiets naar boven,
maar niet die van Tanja.
Daarna volgt een lange zoek
tocht naar het lichaam. Gruijters is
overtuigd dat ze op de Stra-
brechtse Heide moeten zijn. Maar
het natuurgebied is enorm. Met
lijkhonden wordt op tientallen
plekken gezocht. Het team krijgt
hulp van kapitein Harry Jongen,
de legerexpert die in spraakma
kende moordzaken - zoals later in
de zaak-Dutroux - lichamen weet
te vinden. Gruijters ziet hem nog
over de Strabrechtse Heide wan
delen. ,,Hij prikte met een ijzeren
pen diep in de grond, haalde 'm er
weer uit en snoof eraan. Hij kon
feilloos ruiken of er een lijk lag.''
Wekenlang speuren de recher
cheurs de Strabrechtse Heide af
naar het lichaam van Tanja. Vooral
op plekken waar brandnetels
groeien wordt gezocht. Die ver
schijnen vaak waar de aarde kort
geleden is omgewoeld. Het levert
allemaal niks op.
De vraag is bovendien of S. op de
avond van de verdwijning über
haupt in de buurt van Maastricht
is geweest. Hij staat geregeld op de
camping in Valkenburg of Gulpen
en kent Zuid-Limburg goed. Maar
als Tanja verdwijnt, is S. al ver
dachte in de zaak-Rienja. Hij zit
weliswaar niet vast, maar zijn auto
is in beslag genomen voor sporen
onderzoek.
Gruijters ontdekt dat Wim S.
rond de verdwijning van Tanja
eenmalig de auto van een kennis
leent. Hij is er uren mee weg en
het duurt tot diep in de nacht
voordat hij weer terug is. Waar
Wimke is geweest, vertelt hij niet.
De technische recherche neemt
ook deze auto in beslag. Er wordt
een knoop gevonden die niet van
de kennis is. De politie denkt aan
Tanja, maar ook dit spoor loopt
dood. Na negen maanden onafge
broken speuren geven de recher-
VERMIST
SIGNALEMENT:
Bovenstaande poster werd ver
spreid na de vermissing van stu
dente Tanja Groen.
cheurs het op. Hun zoektocht
heeft aanwijzingen, maar geen
hard bewijs opgeleverd. Met lood
in de schoenen reist Gruijters naar
Schagen om Tanja's ouders te ver
tellen dat ze hun dochter niet heb
ben gevonden. ,,Verschrikkelijk.
Die mensen zijn er tot op de dag
van vandaag kapot van."
De frustratie blijft
Jan Gruijters is al jaren met pensi
oen, maar aan Wim S. denkt hij
soms nog. De oud-rechercheur
vermoedt dat hij veel gruwelijke
geheimen mee zijn graf in heeft
genomen. ,,We geloofden bij de
recherche wel dat hij achter de
verdwijning van Anne van der
Groen-Heijligers en Henny Maas
zat. Bij Tanja Groen had ik die
overtuiging minder. De enige
echte aanwijzing daarvoor is de
verklaring van Pieter Knabben.
Maar ik sluit niet uit dat Wim in
de bajes flink heeft zitten op
scheppen. Zo van: 'Ken jij mij niet?
Ik heb die en die vrouwen ver
moord.'"
Ook voormalig officier van justi
tie Jan Regelink, de man die S. ach
ter de tralies kreeg, gelooft dat
Wim achter meer moorden zit.
„Intuïtief voelden we dat wel aan.
In potentie is S. misschien wel de
grootste seriemoordenaar die Ne
derland ooit heeft gekend. Qua
persoonlijkheid houd ik dat zeker
voor mogelijk. Psychologisch past
hij in het plaatje van een serie
moordenaar.'' Aanwijzingen zijn
er genoeg, maar hard bewijs ont
breekt. Bovendien houdt Wim S.
al die jaren vol dat hij niets met de
ZATERDAG 8 MEI 2021 GO
VERVOLG VAN PAGINA 15
LENGTE t 1.70 M.,
FRIS, GOED VER
ZORGD UITERLIJK
(GEEN MAKE-UP
GEBRUIKSTER),
DONKERBRUINE
OGEN, DONKER
HAAR TOT OVER
DE SCHOUDERS.
IN BEZIT VAN
ZWARTE OMA-
FIETS EN GROENE
LIEDERENBUNDEL.
KLEDING' BLAUWE SPIJKERBROEK
ROZE T-SH1BT MET OPSCHRIFT (020, TANJA)
GRIJZE PULLOVER
DONKERBLAUW SPORTJACK (MERK GUERRIER)
ZWARTE SCHOENEN MET ZILVERKLEURIGE CLIPS
HEEFT U INFORMATIE? BEL:
GEMEENTEPOLITIE MAASTRICHT 043-292929
