mwM
Ik denk dat we hier
wonen tot het niet
meer kan
mmm
9
ik voel me niet gezien. Als ik als
mezelf rond stap, wordt er veel
naar me gekeken. Dat heb ik zeker
gemerkt. Er worden geen verve
lende opmerkingen gemaakt, dat
is wel fijn." Er moet nog hard wor
den gewerkt. Een nieuwe badka
mer, een nieuwe keuken, een aan
bouw, in juni hopen ze erin te
trekken. Tot dan woont Niek thuis:
,,Dat is wel raar, maar ook heel ge
zellig."
Marco de Vries (1969) parkeert
zijn auto voor nummer 7. Ja, dat is
zijn stek. Het huis is in 2008 ge
bouwd, hij woont er sinds 2010.
Zijn kinderen Fabian en Evy van 15
en 13 zijn ook van de partij, ze ko
men er om de week. Marco is een
geboren en getogen Terneuzenaar
en werkt als veiligheidskundige
bij Dow. Over de buurtschap zegt
hij: ,,Ik ken de mensen van gezicht.
We zwaaien, verder bemoeien we ons
niet te veel met elkaar. De buren zie je
natuurlijk wel vaker." Evy: ,,Het is
lekker rustig hier. Toen ik op de basis
school zat, eerst in Reuzenhoek en
daarna in Othene, had ik klasgenoot
jes in de buurt, verderop in de pol
der." Fabian: ,,Ik zou niet liever in de
grote stad wonen. Dat komt omdat ik
nogal gevoelig ben voor prikkels, ik
raak er snel door geïrriteerd." Evy:
,,We speelden in het bos hier achter
ons huis. Ik ben wel eens uit een
boom gevallen." Marco: ,,Zelf vind ik
rust belangrijk. Je hebt hier verkeer,
zeker ook landbouwverkeer als het
seizoen er naar is. 's Avonds en 's
nachts is het stil."
Papieren rompslomp
Het boerderijtje op nummer 4 vormt
als het ware de kopse kant van de
buurtschap. Een schuur en een huis
een stukje van de weg gelegen. Chris
Guiljam (1959) staat op het punt om
wat kanthooi bij elkaar te gaan har
ken. Hij werkt bij de groenvoorzie
ning van de gemeente en is nog een
klein beetje boer. De laatste paar jaar
heeft hij de rond de boerderij gelegen
vier hectare verhuurd. Hij had ooit
dertig stieren, daarna kwamen er
twintig varkens, vervolgens vijftien
schapen. Chris: ,,In het houden van
die dieren is de klad gekomen. Het
moest steeds groter en groter, de
kleintjes moesten weg. De papieren
rompslomp was ook een punt. Die is
voor duizend varkens net zo groot als
voor twee." De gewezen veehouder
ziet de gevolgen van natuurbeleid in
zijn polder. Hazen zie je er, herten,
vossen. Hij zegt: ,,Het wordt steeds
gekker. Vroeger zag je nooit een hert.
Nu om de haverklap. Die vermenig
vuldigen zich zo snel, dat kan niet
goed blijven gaan."
Poldermensen
In de omgeving van Hoek van de Dijk
struikel je over de buurtschappen.
Reuzenhoek ligt een paar honderd
meter verder aan de Zaamslagsedijk.
Iets noordelijker kom je door Kwak
kel, Poonhaven, Kamperhoek, Scha-
pershoek. Chris werd op een boerderij
geboren in het gehucht De Val. Zijn
vrouw Anja woonde daar een kilome
ter vandaan, haar vader was melkvee
houder. Chris: ,,We hebben elkaar le
ren kennen bij het uitgaan in Axel. In
1982 zijn we getrouwd en zijn we in
een huurhuisje op Othene gaan wo
nen. Van daaruit konden we uitkijken
of er wat vrijkwam. Op dit boerderij
tje konden we inschrijven. Wij waren
de hoogste bieder."
Achter het keukenraam staat een
blauw bordje: Chris en Anja 12-02
1982. Voor een trouwdag gekregen,
zegt Chris. ,,Ik denk dat we hier wo
nen tot het niet meer kan. We zijn
echte poldermensen." Eén punt nog,
over het verkeer: ,,Er wordt hier ge
vlogen, niet normaal. Regelmatig rijdt
er een van de dijk af. Als de nieuwe
aansluiting op de Kraag richting Ter-
neuzen er komt, zal het vast verbete
ren."
Hoek van de Dijk
■uzen
GO ZATERDAG 8 MEI 2021
'>T*ry
Marco de Vries met
dochter Evy en zoon
Fabian: ,,We
zwaaien, verder be
moeien we ons niet
te veel met elkaar."
Kijk op de
site bij
/video
Hoek van de Dijk even ten noor
den van Zaamslag.
FOTO'S RUBEN OREEL
Chris Guiljam
De Duitse
invasie is
gestopt
