'Als kind
ging ik nooit
op vakantie,
daar was geen
geld voor'
Je zou zeggen dat iemand
met zo'n hoge productie als
Wim Daniëls (66) continu
toe is aan vakantie. De
auteur, taalkundige theater
maker en sinds kort tv-presentator
heeft meer dan honderd boeken
op zijn naam staan. In het zojuist
verschenen Op vakantie! laat hij
zien hoe we in Nederland vroeger
vakantie vierden: te voet, met de
auto, op de fiets, met de brommer,
per trein. Daniëls begon zoals hij
altijd begint: bij zichzelf. 'Ik ben
geboren in 1954 en ging als kind
nooit op vakantie. Er was geen tijd
voor, mijn vader had te weinig
vakantiedagen. Maar vooral: geen
geld.' Daniëls groeide op in een
arbeidersgezin in Aarle-Rixtel.
Zijn vader werkte in een metaal-
fabriek, zijn moeder deed het huis
houden. 'De vakanties bestonden
uit één dag in de zomervakantie
met de bus ergens heen.' Pas toen
hij aan dit boek begon, vroeg hij
zich af: was het raar dat we nooit
op vakantie gingen? Het lange
antwoord is zojuist in 240 pagina's
van de persen gerold. Het
korte antwoord heeft hij oo
paraat: 'Het is een tamelijk
jong fenomeen. We gaan
pas sinds zo'n honderd jaar
op vakantie.'
Zelf ging hij op zijn 16de
voor het eerst. Met zijn
vrienden, op brommertjes.
Althans: zij hadden er alle
maal eentje, Daniëls niet,
dus hij ging achterop. Naar
Cochem in Duitsland, aan de
Moezel. 'Je kunt het vergelijken
met de jongerenreizen van nu.' Hij
lacht. 'Maar dan met aanmerkelijk
minder drank.'
Zijn oudere broer ging een paar
jaar eerder al. 'Ik zie hem nog
staan. Met een stoere sportfiets.
Volbepakt. De grens over, op naar
België, daar keken mijn vriendjes
en ik wel tegenop.'
Wim Daniëls was de jongste van het
gezin, en de enige die na mulo
doorstroomde naar de havo, het
hbo en daarna naar de
universiteit. Hij stu
deerde Nederlandse
taal- en letterkunde.
Of hij zonder die studie
ook was gaan schrijven?
Volmondig: 'Ja. Toen
ik voor het eerst met die
vrienden op vakantie
was, heb ik een
uitgebreid reisverslag
gemaakt.' Hij schreef
gedetailleerd over de
uitstapjes, de grappen
die zijn vrienden maak
ten, het weer, het eten,
en bundelde alles, zodat
hij het naderhand
gestencild aan zijn
vrienden kon rondbren
gen. Dat was, als je het
zo bekijkt, misschien
wel een van zijn eerste
werken.
Hoe ouder hij werd, hoe
verder Daniëls' vakan
ties gingen. Een van de
hoogtepunten: toen hij
28 was, reisde hij negen
maanden lang, groten
deels liftend, met zijn vriendin - nu
zijn vrouw - door Amerika, Cuba,
Mexico, Nicaragua en Costa Rica.
Toen de kinderen kwamen, bleven
ze dichter bij huis. 'Spanje, Enge
land. Ook mooi.' Vorig jaar viel zijn
vakantie naar Andalusië in het
water. Die staat - als het mag - voor
dit jaar gepland. Maar een drin
gende noodzaak om op vakantie te
gaan? Die kent Daniëls niet zo. Hij
zou prima het hele jaar door kun
nen werken. Net zoals zijn ouders
deden.
Al van zijn eerste vakantie - op de
brommer naar het Duitse Cochem -
maakte veelschrijver WIM DANIËLS
een reisverslag dat hij stencilde voor
zijn vrienden.
MEZZA39
MIJN
BOEK
Wim Daniel;
