In haar boek We zagen een licht wordt gaandeweg dui
delijk dat het leven op Lesbos - waarin je voortdurend op
je hoede moet zijn en nooit weet wat het volgende moment
brengt - geen onbekend terrein was voor Jansen. In haar
jeugd kreeg ze al te maken met trauma's. De scheiding
van haar ouders, plus een verleden waarin ze gepest werd,
maakte dat ze niet de basis kreeg die ze nodig had. 'Meer
wil ik er niet over zeggen, want daarvoor is de tijd niet rijp,
maar ik weet hoe het is om heel bang te zijn als kind. Er waren
vroeger momenten waarop het niet veilig voor me was. Niet te
vergelijken met de situatie op Lesbos, maar ik herken wel wat er
met kinderen gebeurt als hun omgeving onvoorspelbaar is.'
'Ja, dit is geen vluchtige obsessie. Ik heb veel geleerd over asiel
recht en wil mijn kennis uitbreiden, migratierecht studeren en
me inzetten voor veranderingen op politiek niveau.'
'Nee, popliedjes over vluchtelingen schrijven vind ik niet oké.
Er staan wel twee nummers op over Lesbos, waaronder een
monumentje voor Lara. Maar verder gaan ze over mijn inner
lijke landschap, over eenzaamheid, depressie en de weg naar
herstel. En over de liefde, want ik heb nu al twee jaar een
heel gelukkige relatie. Dat heeft me ook geholpen om beter
te worden. Misschien dat ik hier nu alsnog ga wortelen, in
Berlijn, met mijn vriend. Ik hoop het.'
'Een goede vriend haalde me van het eiland af. Eerst lag ik een
jaar in bed. Ik ben traumatherapie gaan doen, heb veel gerust,
gewandeld en uitgehuild bij vrienden. Het schrijven van het
boek hielp bij mijn verwerkingsproces en ik begon langzaam
weer muziek te maken. Ook ging ik op Tinder, al was dat geen
succes. Ik had wel dates, maar er kwam nooit een vervolg. Ik
won dan ook geen harten met mijn foto's van Lesbos en mijn
tirades tegen de mensonwaardige vluchtelingenpolitiek.'
MEZZA 27
Lesbos ligt nu achter je. Is er een andere manier waarop je je wilt
inzetten voor vluchtelingen?
Heb je je ervaringen meegenomen naar je nieuwe album?
Het album We Saw A Light en het boek Wij zagen een licht
verschenen deze week bij respectievelijk Universal en
Thomas Rap.
Hoe is het je gelukt weer beter te worden?
