TV-AVONDJE
IN HUIZE
DE JONG
EUROVISIE SONGFESTIVAL 3
Voorwoord
'We hebben
alle vijf een
voorliefde voor
kitscherige
Oostblok-dance
met veel glitters'
Reportage
Als in 2020 de coronacrisis het Eurovisie Songfestival
dwarsboomt, zit Rotterdam niet bij de pakken neer. Al snel
wordt besloten het in 2021 weer te proberen. Want wat er ook
gebeurt, het muzikale mega-evenement gaat dóór.
'Mooi dat
uit tests
blijkt dat het
songfestival
veilig kan'
Angela de Jong
is columnist bij
deze krant
De datum staat al bijna een jaar met
rood omcirkeld in mijn agenda: 22 mei,
finale Eurovisie Songfestival, Ahoy.
En vlak daaronder: 'kaartjes scoren,
anders vilt Fiene me levend'.
Fiene is mijn 14-jarige dochter en hardcorefan van
het songfestival. Terwijl Duncan in de green room
in Tel Aviv amper zijn handen in de lucht had en
Cornald Maas ongelovig 'we hebben hem' mompelde
vanuit de commentaarpost, schreeuwde zij al in
mijn oor dat ze erbij móest zijn, in Nederland.
Welnu, het verhaal is bekend. We zitten al een
poosje op het plateau van de derde coronagolf waar
door het een wonder is dat er überhaupt een plukje
publiek bij mag zijn in Ahoy. Aangezien het voor de
editie van 2020, toen het er nog op leek dat we met
16.000 liefhebbers gezellig in elkaars gezicht konden
joelen en zingen, al niet lukte om kaartjes te bemach
tigen, heb ik de
hoop nu bij
voorbaat opge
geven. We kijken
gewoon op tv.
Ook leuk.
aan de songfesti
val-avonden uit
mijn jeugd. Mijn
moeder taaide
vaak halverwege
af naar bed, die
liep bepaald niet warm voor het liedjesfestijn. Zat ik
samen met mijn vader in een bijna donkere woon
kamer de ellenlange puntentelling uit, terwijl we van
te voren al wisten dat Ierland wéér ging winnen.
Want in mijn jeugd won Ierland namelijk altijd.
Inmiddels ziet een avondje songfestival in huize
De Jong er zo uit: graaiend in een berg chocolade en
chips nemen we alle deelnemers stuk voor stuk
door. Dat gaat meestal in niet al te politiek-correcte
bewoordingen, moet ik bekennen. Vaak zijn we
opvallend eensgezind in ons oordeel. We hebben alle
vijf een voorliefde voor kitscherige Oostblok-dance
met veel glitters en diepe decolletés en anderszins
theatrale optredens, tot een gemaskerde hardrock
band aan toe. Maar we kunnen een mooi luisterliedje
op zijn tijd ook zeker waarderen.
Ik verheug me er nu al op. Misschien moet ik mijn
vader bellen, of hij bij ons komt kijken.
et zijn herinneringen
die Ahoy-directeur
Jolanda Jansen liever
even vermijdt. Begin
2020, nog zo hoopvol
begonnen als het jaar
van de waarheid,
belandt ze van de hemel in de hel.
Langzaam maar onverbiddelijk
duwt een uit China overgewaaid,
potentieel dodelijk virus de maat
schappij in het slot, en de 65ste edi
tie van het Eurovisie Songfestival
van de kalender. Geen artiest zal in
Rotterdam Ahoy de bühne betreden,
geen miljoenen euro's zullen de
beurs van de stad doen zwellen,
noch gaan de kassa's rinkelen van de
lokale ondernemers, de horeca
voorop.
Demonstratief
Een horrorscenario, waar misschien
alleen een - zeer lokale - komeet
inslag overheen kan. Toch een kleine
terugblik: ,,Begin maart vorig jaar,
vlak nadat premier Rutte aankon
digde om maar even geen handen
meer te schudden, hadden we een
bijeenkomst met delegatiehoofden
in het stadhuis aan de Coolsingel.
Ik weet nog dat burgemeester
Aboutaleb heel demonstratief met
zijn handen in de zakken bij de deur
stond. We gingen hutjemutje met
z'n allen op de trap van het stadhuis
op de foto. Maar toen dacht ik al: hoe
realistisch is het om vol te houden
dat het allemaal doorgaat?''
Niet dus. De Nederlandse editie,
waar decennia lang reikhalzend naar
was uitgekeken, wordt geschrapt. Er
volgt een korte periode van rouw en
wat vurige debatjes in de gemeente
raad, maar al snel gaat het vizier op
2021. Hoewel het beeld rond corona
in die periode nog buitengewoon
troebel is, een werkend vaccin nog
slechts op de tekentafel bestaat en de
ic's afgestampt liggen met Covid-19-
slachtoffers, richt het Rotterdamse
Eurovisie-team zich op en begint
zich voor te bereiden op de Grote
Herkansing: Open Up Again!
Profetisch
Een staaltje culturele wederopbouw,
niet bepaald onbekend in de Maas
stad. Jansen: „Wethouder Kasmi zei
nog voordat de boel werd afgeblazen:
het songfestival gaat door, hoe dan
ook. Die woorden blijken profetisch.
En we gaan het op de maximale ma
nier doen. En hoe mooi is het dat uit
die testevenementen van Fieldlabs
blijkt dat het ook veilig kSn. Mét
publiek dus hopelijk.''
Maar ofschoon het plaatselijke
organisatiecomité er met volle
kracht tegenaan gaat, lijkt de Rotter
dammer vooralsnog de kat uit de
boom te kijken. Waar nS de winst
van Duncan Laurence in Tel Aviv -
in 2019, het lijkt wel 20 jaar geleden -
en het binnenloodsen van het ver
maarde liedjesspektakel het enthou
siasme in Rotterdam niet op kan,
loopt het volk nog niet echt warm
GO VRIJDAG 7 MEI 2021
ft
Ik bewaar mooie
herinneringen
COLOFON
Deze bijlage is een eenmalige uitgave van ADR Nieuwsmedia
in samenwerking met ESF Rotterdam. Aan deze bijlage
werkten o.a. mee Alexander van Eenennaam,
Suzanne Eijgenraam, Salwa van der Gaag, Annet de Groot
(eindredactie), Bart Hoogveld (fotoredactie), Timo van de
Kasteele, Marcel Potters, Mariska Schotman (vormgeving),
Peter Schuiten (peter@schuiten.nl), Koos de Wilt (coördinatie).
Directie Erik van Gruijthuijsen en Bart Verkade.
DPG Media NL
«s£c3|
Festival in de
herkansing
TEKST MARCEL POTTERS
Neerlands hoop Jeangu Macrooy
voor het megaportret dat Tymon
de Laat van hem maakte.
- Jolanda Jansen is
directeur Rotterdam Ahoy
