ra*
ft
T\
rW
MEDIA CULTUUR 25
The Handmaid's Tale 4
vertoont slijtage
Sri
music
1 1
,ss M-fi
V
vrouwen gebeurt, is gebaseerd
op de werkelijkheid. Ergens op
deze wereld worden vrouwen in
strafkampen gestopt, (Oeigoe-
ren), onvruchtbaar gemaakt
(Oeigoeren), besneden (200 mil
joen wereldwijd), tot baren ge
dwongen (Nigeria) bedekt (Iran,
Afghanistan, Saoedi-Arabië) en
tot seksslaaf gemaakt (Islamiti
sche Staat).
Bedreiging
'Nu ben ik wakker. Ik sliep eer
der. Dat is hoe we het hebben la
ten gebeuren. Toen ze het Con
gres afslachtten, werden we niet
wakker. Toen ze de terroristen
de schuld gaven en de grondwet
opschortten, werden we niet
wakker. Niets verandert meteen.
In een geleidelijk verwarmde
badkuip, word je uiteindelijk
dood gekookt.' Atwood schreef
het, June zegt het, en wij lijken
het steeds meer te leven. Niet al
leen klimaatverandering is een
heuse bedreiging, de discussie
rondom onze abortusrechten is
ook weer terug. Een pandemie
heeft onze vrijheid ingeperkt,
compleet met avondklok, qua
rantaineplicht en samenscho
lingsverbod, en een partij die
openlijk fascistisch is, en fake
news verspreidt over de journa
listiek, de rechterlijke macht en
onze gezondheid wint acht ze
tels in onze Tweede Kamer. Wie
in de hoofdstad woont kijkt niet
meer op of om van een eindeloze
rij ME-wagens compleet met
waterkanon, of afgesloten stra
ten waar ze je alleen maar door
laten als je je identiteitsbewijs
kunt laten zien. Het dragen van
een mondkapje is doorgedron
gen in het modebeeld en in de
VS werd het Capitool bestormd
door mensen die oprecht gelo
ven dat alle politici, met uitzon
dering van Donald Trump, pe-
doseksuele criminelen zijn, en
uit op The Great Reset, een ultra
links complot dat aanstuurt op
de dood van 3 miljard mensen.
Allemaal redenen om niet The
handmaid's Tale, maar de zoveel
ste herhaling van Friends te kij
ken, want mijn hemel, vrolijk
word je er niet van. Het is geen
leedporno, maar leedhorror. Het
leven in Gilead is angstaanja
gend en verontrustend, zonder
enige ruimte voor een vleugje
plezier, een zuchtje romantiek,
maar toch, ze kruipt onder je
huid, die June met haar dappere
handmaidsleger, en je kan niet
anders dan alles meevoelen, de
hele emotionele rollercoaster
uitzitten in de hoop dat June
zich zal herenigen met haar
dochter, haar man, maar ook met
Nick, de mysterieuze verboden
liefde. Haar razernij is voelbaar.
Blaas die hele flikkersezooi op!
Nooit eerder schreeuwde ik naar
de tv, behalve tijdens voetbal,
maar The Handmaid's Tale is als
eindeloze penalty's met verlen
ging op verlenging. Wanneer
houdt het op, denk je, tegelijker
tijd verlangend naar meer.
Het is geen
leedporno,
maar
leedhorror
The Handmaid's Tale, seizoen 4
In het begin van het vierde seizoen van The
Handmaid's Tale passen de makers een veelge
bruikt en modieus procedé toe. Zij gebruiken
een popklassieker, in dit geval I say a little prayer
(de versie van Aretha Franklin), om een scéne
die er niet om liegt van ironisch commentaar te
voorzien. Die truc herhalen zij ook in latere afle
veringen waarin nummers van Carole King (A
Natural Womanen David Bowie (Suffragette
City) die dezelfde functie hebben.
Het geeft de openingsscène een extra lading.
De opstandige en hevig bloedende dienstmaagd
June Osborne (nog altijd een dramatische
krachttoer van Elisabeth Moss) wordt in het be
wuste fragment in een bos opgelapt na een
schotwond die zij aan het slot van het derde sei
zoen opliep nadat zij 86 kinderen had weten te
redden uit de klauwen van een totalitair regime.
Omringd door haar lotgenoten vecht June
voor haar leven. Een toekomst in buurland Ca
nada, na de vlucht uit Gilead (een dictatoriale
versie van Amerika), is haar enige uitweg.
Ook in de nieuwe reeks van The Handmaid's
Tale, de succesvolle televisiebewerking van het
gelijknamige boek van de Canadese schrijfster
Margaret Atwood uit 1985, wordt het er niet ge
zelliger op. Een van de nieuwe personages is het
14-jarige meisje Esther Keyes dat door toedoen
van haar hoogbejaarde echtgenoot aan de lo
pende band is verkracht en als wraak hem lang
zaam aan het vergiftigen is. Het heeft haar bitter
en onberekenbaar gemaakt.
De toon in het vierde seizoen van The Hand
maid's Tale, waarvan in 1990 de Duitser regisseur
Volker Schlöndorff al een speelfilm maakte, gaat
onverstoorbaar dezelfde kant op als in de vorige
reeksen. Op basis van de eerste delen uit het
nieuwe vervolg ontstaat de indruk dat de serie
aan slijtageverschijnselen lijdt. Het verzet van
June wordt wel heel erg uitgemolken. Het ge
toonde geweld is er soms letterlijk met de haren
bijgesleept. Met het originele boek van Atwood
heeft de plot weinig meer te maken.
Er dreigt zelfs een internationaal conflict te
ontstaan tussen het liberale Canada en het fun
damentalistische Gilead, het land van de on
vruchtbare echtparen. Voorlopig is het einde
van dit conflict, waarbij elementen uit het
Trumptijdperk te ontdekken zijn, nog lang niet
in zicht. Een vijfde seizoen van The Handmaid's
Tale is ook al aangekondigd, evenals een verfil
ming van het vervolgboek van Atwood, The Tes
taments. Naar de laatste bewerking zijn wij het
meest benieuwd. - Ab Zagt
Vii 1
Luister vandaag naar
de ontknoping van de
Top 500 van de '80s
op Qmusic en geniet
van de beste hits uit
die tijd.
donderdag 6 mei 2021
gjpaïKïöfiöïii
Hoofdpersoon
Elisabeth Moss
(June), 2de van
rechts, in de serie
die niemand onbe
roerd laat. FOTO RTL
44
—Saskia Noort
DRAMA
Te zien op Videoland
9
TOP 500
4,
