Terneuzense
moeder in
zedenzaak
zit nog vast
Eis vijf jaar cel
voor misbruik
dochters
'De weekends voor en na je
vakantie vrij? Helaas...'
'Als je blindedarm ontstoken is, wil je toch ook hulp?'
4
WERKDRUK IS ENORM CONTRAST MET TERRASGANGERS^
MIDDELBURG De Terneuzense
moeder die jarenlang seksueel mis
bruik van haar twee dochters zou
hebben toegestaan en gefaciliteerd,
blijft vastzitten. Een verzoek tot
schorsing van de voorlopige hech
tenis werd door de rechtbank afge
wezen.
Tijdens een pro forma zitting
werd gistermiddag duidelijk dat de
44-jarige T.D. enige tijd in het zie
kenhuis in Scheveningen heeft ge
legen. Maar inmiddels kan de Ter-
neuzense terug naar een gewone
cel. Haar toestand is stabiel. Ze was
niet bij de pro forma aanwezig, ook
haar advocate ontbrak.
Volgens de officier van justitie
kan D. gewoon op de zitting ver
schijnen waarin de zaak inhoude
lijk wordt behandeld. De rechtbank
zal op 17 en 18 juni over alle tenlas-
tegelegde feiten spreken. De 44-ja-
rige Terneuzense wordt verdacht
van negen zedendelicten. De zaak
draait om jarenlang seksueel mis
bruik van haar twee minderjarige
dochters. Eind juni 2019 werd ze
daarvoor opgepakt samen met de
47-jarige P. P. uit Aardenburg, des
tijds haar partner. Hoofdverdachte
P. werd december 2020 veroordeeld
tot acht jaar cel en tbs, maar is in ho
ger beroep gegaan tegen deze straf.
MIDDELBURG De 53-jarige Goe-
senaar M. L. zou voor vijfjaar achter
de tralies moeten, vindt officier van
justitie Wilfred Suijkerbuijk. De
zaak tegen L. diende gisteren voor
de rechtbank in Middelburg.
L. wordt ervan verdacht zijn twee
dochters (inmiddels 34 en 28 jaar)
seksueel te hebben misbruikt. Bij
de oudste duurde dat tien jaar - van
september 1998 tot midden januari
2008. Haar jongere zus zou van ja
nuari tot en met november 1997
zijn misbruikt. De meisjes waren,
toen een en ander begon vijf en tien
jaar. De eerste melding van mis
bruik was in 1998. Die zaak werd
toen geseponeerd wegens gebrek
aan bewijs. L. leerde daar kennelijk
niets van, want hij vergreep zich -
volgens verklaringen - wekelijks
aan de meisjes. Onder de douche
werden ze betast en moesten ze
zijn geslachtsdeel vasthouden.
Meer was er volgens hem niet ge
beurd. Hij werd er wel opgewonden
van, erkende hij, maar kon zich ver
der goed in bedwang houden.
Opvallend was ook zijn verkla
ring bij de politie: ,,Alles wat de
meiden zeggen klopt, en ik heb heel
veel spijt van wat ik heb gedaan."
Maar daar kwam hij bij de behande
ling weer op terug. ,,Ik heb geen
seks met ze gehad." Volgens hem
hadden zijn dochters de boel een
beetje aangedikt. Naast de geëiste
celstraf zou L. ook nog in totaal
30.000 euro schadevergoeding
moeten betalen. Uitspraak 14 mei.
Ja, nu weten we het wel: het is druk in de
zorg. Maar hey, ze kiezen toch zelf voor dat
werk? Nou, als je dat zegt, jaag je Francis in de
gordijnen. „Normaal werken we niet op een
cohort met maskers en spatbrillen op." Zijn
collega's lopen op hun tandvlees. ,,Na corona
hebben ze extra rust nodig. En niet om vier
weken op het strand in Indonesië te gaan liggen."
Er is iets geks aan de hand. Buiten
de muren van de ziekenhuizen
gaat het over terrassen, publiek op
tribunes en vakantie vieren. Maar
binnen staan mensen soms te
janken van de stress. Ze werken
zich uit de naad en springen bij
waar het kan en moet. Ook al zijn
ze vrij. Want ja, je laat je collega's
niet stikken. Die staan er ook als
jij in de shit zit. Dan maar even
geen dag met het gezin.
Ddt is wat er nu gebeurt. Men
sen in de zorg zijn uitgeput.
Daarom moet er een herstelplan
komen, vinden organisaties van
artsen en verpleegkundigen. Om
personeel voor te bereiden op de
situatie na corona. Want ddn
moeten ze ellenlange wachtlijs
ten gaan wegwerken. Hoezo rust?
Verpleegkundige Veronique
Oele-Schroevers (35) hoopt dat
ze straks extra vrije tijd
krijgt. „Ook al wordt
het niet gevraagd, ik
draai nu ook in mijn
vakantie extra dien
sten. Omdat er zo'n
tekort aan mensen is.
Meer vrije tijd is straks
echt nodig om te herstellen."
Veronique werkt op de acute
opname afdeling van ziekenhuis
Adrz in Goes. ,,Die bestaat uit 46
bedden, waarvan er 20 zijn gere
serveerd voor covid-patiën-
ten. Die andere 26 bedden
zijn voor reguliere zorg.
Die is niet verminderd.
Het is niet zo dat mensen
ineens geen blindedarm
ontsteking meer hebben of
geen heup meer breken. Dus
is de druk op die bedden ex
treem hoog. Daardoor heb je in
een dienst op één bed soms wel
vier verschillende mensen lig
gen. Dat zorgt voor hoge werk
druk."
Ze haalt haar kracht uit pa
tiënten die 'goed opknappen en
dankbaar zijn voor de zorg'. ,,Ik
ben op een andere manier be
trokken bij patiënten. Want
mensen zijn angstig. Dat vraagt
emotioneel veel van mij. Daar
komt bij dat soms in korte tijd
veel mensen overlijden. Dus ik
ben ook met palliatieve zorg be-
zig. Ook bij mensen van mijn
leeftijd."
Alle stress breekt haar soms
op. ,,Dat merk ik doordat ik af en
toe een korter lontje heb, ook in
privé-situaties. Waar het kan
spring ik bij, maar soms moet ik
ook gewoon voor thuis kiezen."
Zelf is ze in januari behoorlijk
ziek geweest van covid. Met het
hele gezin. ,,Als je de ziekte zelf
hebt gehad, besef je extra goed
dat je op jezelf moet passen."
zaterdag 1 mei 2021
GO
Soms is het janken van
Jeffrey Kutterink
Goes/Terneuzen
„Collega's geven nu al aan dat
ze onvoldoende kunnen her
stellen, ook na een paar dagen
vrij", vertelt Francis De Smet.
Hij is leidinggevende op de in
tensive care van het ZorgSaam
ziekenhuis in Terneuzen. ,,Ze
raken uitgeblust."
Straks terugkeren naar het nor
male leven is onvoldoende,
zegt hij. ,,Er is een overgangs
periode nodig. De vraag is wel
of dat praktisch haalbaar is.
We zitten met de reguliere
zorg waar een flinke in
haalslag gemaakt moet
worden."
Hij schetst een lastige
keuze: patiënten laten
stikken of niet? „Kiezen we
voor onszelf, dan zeg ik: laat de
reguliere zorg zolang mogelijk
afgeschaald en geef ons zo
veel mogelijk rust.''
„Gaan we uit van onze be
roepseer (mensen helpen) dan
kunnen we dat niet maken en
moeten we doorgaan. Maar, je
kunt wel willen doorgaan, maar
op een gegeven moment kun je
niet meer."
Dat beseft niet iedereen. ,,Dan
krijg je niet alleen grootscha
lige, maar ook langdurige uitval
van personeel. Dan zullen we
het met minder bedden op de
ic en de afdelingen moeten
doen. Ik kan niet overzien wat
de gevolgen daarvan zullen
zijn."
Hij noemt de werkdruk nu
'hoog tot zeer hoog'. „Bijna
iedereen heeft tiental
len uren aan over
uren staan. Het is
gebruikelijk dat
mensen de week
enden voor en na hun
vakantie vrij hebben.
Maar dat kan nu niet altijd."
Dat vreet aan collega's, ziet
Francis. ,,De meeste mensen
snakken naar een normale ma
nier van werken en een nor
maal werkrooster. Voor dit
werk hebben we niet gekozen.
Collega's zijn toe aan rust en
vrije tijd."
Verpleegkun
dige Veronique
Oele-Schroevers,
FOTO MARCELE DAVIDSE