'Ik knars soms echt even met mijn tanden als ik de covers van mijn boeken zie' Met onberispelijke make-up en haar blonde haren strak gekapt, zit Lucinda Riley (53) op de bank in haar huis in het Engelse Norfolk. Tijdens het gesprek trekt ze regel matig een blauw dekentje over zich heen, dat goed past bij de bank en de kussentjes op die bank. Als ze nadenkt, neemt ze een slok thee. Het gesprek krijgt er, ondanks de beperkingen van Zoom, toch een huiselijke sfeer door. Aanleiding voor het gesprek is het boek waar over de hele wereld miljoenen mensen reikhalzend naar hebben uitgezien. Begin deze maand verschijnt dan eindelijk het zevende deel van haar serie De zeven zussen. Van de eerdere delen werden wereldwijd dertig miljoen boeken verkocht. In het Nederlands gingen drie miljoen exemplaren van haar boeken over de toonbank. Toch is een groot deel van de bevolking nog nooit aan haar werk blootgesteld: haar boeken worden vooral door vrouwen gelezen. 'Ik krijg weleens mail van mannen. Vaak vertelt zo'n man me dan dat zijn vrouw De zeven zussen had gelezen en er niet over kon ophouden. Dat hij daardoor dacht: laat ik er dan ook eens een lezen. En dat hij er vervolgens verslingerd aan raakte. De helft van mijn hoofdpersonen is man. En het is heus niet zo dat mijn boeken overlopen van romances, ze zijn soms best rauw en pijnlijk. En als mijn hoofdpersonen liefdesaffaires beleven, lopen die bovendien vaak verkeerd af. Ik heb mannen dus best iets te bieden.' 'Nou, ik knars soms echt even met mijn tanden als ik zie met wat voor covers mijn boeken de wereld in worden gestuurd. Dan vraag ik me af: is dit hoe jullie ze zien? Van de andere kant wil ik nergens over klagen. De taakverdeling is zo dat ik schrijf, en dat mijn uitgevers voor de marketing zorgen. Dat doen ze duidelijk goed, want dankzij hen heb ik miljoenen exemplaren verkocht. Dat ik af en toe flink moet slikken, neem ik dan maar voor lief. Met veel van mijn uitgevers ben ik inmiddels bevriend geraakt. Sander Knol, die mijn boeken in Nederland uitgeeft, is bijvoor beeld een goede vriend geworden. Een paar jaar geleden heb ik al mijn internationale uitgevers uitgenodigd voor een etentje. Iedereen was er, en nu kennen ze elkaar allemaal. Ik vind dat zo'n leuke gedachte.' 'Ik heb met mijn boeken nooit een missie gehad, en hoewel ik over sterke vrouwen schrijf, heb ik geen feministische agenda. Feminisme zou over gelijk heid en gelijkwaardigheid moeten gaan, maar in de jaren 90 draaide het alleen om het doorbreken van het glazen plafond. Ik voelde die druk: alleen als je carrière maakte stelde je wat voor. Hedendaagse feministen zijn daar gelukkig minder fel op. Die willen volgens mij meer keuzevrijheid, meer kansen om te zijn wie ze willen zijn. Voor mij is een sterke vrouw niet per se iemand die de top wil bereiken. Ook Starr, een van de zeven zussen, is een sterke vrouw. Dat zij een huiselijk leven leidt, kinderen wil krijgen en voor hen wil zorgen en koekjes bakken, doet daar niets aan af.' 'Als kind zat ik altijd met mijn neus in de boeken en als tiener bezocht ik graag musea. Met mijn boeken wil ik iets van de kennis die ik opdoe overdragen. En daarbij leg ik heel bewust de nadruk op de rol van vrouwen in de geschiedenis. Die is in andere literatuur en in het geschiedenisonderwijs vaak nogal onderbelicht. Mijn nieuwste boek speelt zich grotendeels in Ierland af, ten tijde van de Ierse vrijheidsstrijd tegen de Engelsen. De meeste verhalen die daarover gaan, kijken alleen naar mannen. Die sommen op welke man welke aanslag pleegde. Terwijl vrouwen even goed een grote bijdrage leverden aan de strijd. Ze naaiden kleding met zakken die groot genoeg waren voor geweren, en brachten zo op hun fiets de wapens naar waar ze nodig waren. Ze namen geheime boodschappen aan en gaven die door. En ondertussen hielden ze ook nog hun boerderijen draaiende. Voor mijn boeken doe ik altijd veel research. Als ik Zijn er ook mannen die uw boeken lezen? Komt dat misschien ook door de omslagen? Die zijn vaak heel romantisch vormgegeven, zou dat mannen afschrikken? Als u nu een boek schrijft, weet u dat het door miljoenen mensen gelezen wordt. Heeft u een missie, wilt u hen iets meegeven? Uit uw boeken spreekt een voorliefde voor geschiedenis. Waar komt die vandaan? 30

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2021 | | pagina 110