Sterrenkundige Kees de Jager 18 Kees de Jager, de nestor van de Nederlandse sterrenkunde, viert donderdag zijn 100ste verjaardag. Hij blikt terug: van zijn tijd als onderduiker in de sterrenwacht tot aan het moment dat hij 'Pluto de titel planeet ontnam. 'Zonnevlammen waren toen net ontdekt. Ik ging daar onderzoek naar doen' Pr|'-- ANS HEKKENBERG EN JIM JANSEN ees de Jager heeft veel betekend voor de Neder landse sterren kunde. Hij door grondde gehei men van de zon, stond aan de wieg van het ruimteonderzoek en schreef een boek over de zwaarste sterren in het heelal. Minstens zo indruk wekkend is zijn kleurrijke leven. De Jager werd geboren op Texel, verhuisde al snel naar toenmalig Nederlands-Indië. Toen hij als 19- jarige terugkeerde voor studie, kondigde WO II zich aan. In die ja ren verloor hij zijn hart aan de zon. ,,Dat gebeurde op Texel. Ik was vijf jaar oud. Mijn vader wees me op de lucht waar het noorderlicht te zien was. Het was schitterend. Het wekte mijn interesse voor de ster ren. Toen mijn ouders me vroegen wat ik van Sinterklaas wilde heb ben, koos ik voor een boek over sterrenkunde. Het werd een twee dehands exemplaar van De wonde ren des hemels. Mijn overbuur meisje, die jaren later mijn vrouw werd, zei weleens: 'Altijd als ik je zag, liep je met dat boek onder de arm.' Het heeft nog steeds een ere plaats in mijn boekenkast.'' U begon uw studie sterrenkunde in 1939. Hoe ervoer u de oor logsjaren? ,,In 1943 eisten de Duitsers dat alle Nederlandse studenten een loyali teitsverklaring ondertekenden. Wie dat niet deed, moest naar Duitsland om te werken. Met een vriendje die ook sterrenkunde studeerde, doken we onder in een kamertje in de sterrenwacht Son- nenborgh. Dat mocht van de di recteur. We waren doodstil tot 6 uur 's avonds. Dan gingen we naar de keuken om eten te maken. 's Nachts leerden we in de biblio theek sterrenkunde. De volgende ochtend, vanaf 8 uur, zaten we weer in ons kamertje. We zaten daar tot 1945.'' ,,De Utrechtse sterrenwacht had een nieuw instrument: een spec- trograaf voor zonne-onderzoek. (Dat is een apparaat dat licht op splitst in zijn verschillende golf lengten, waardoor je de eigen schappen van een ster kunt ach terhalen, red.) Mijn professor Marcel Minnaert begon er als een van de eerste zonnefysici ter we reld mee te werken. Ik volgde dat pad. Ik schreef mijn proefschrift over waterstoflijnen in het spec trum van de zon. Ik vond uit hoe je het temperatuurverloop in de buitenste laag van de zon kon be palen. Op het oppervlak is het 5000 graden Celsius. Ik wist de temperatuur op verschillende diepten daaronder te achterhalen. Toen mijn proefschrift klaar was, promoveerde ik cum laude. Zon nevlammen waren toen net ont dekt, uitbarstingen op het zonne- oppervlak. Ik ging daar onderzoek naar doen. Met onze spectrograaf bepaalden we de temperatuur van zo'n uitbarsting. We dachten dat die zo'n 15.000 graden was.'' Paspoort 1939 studie sterren kunde in Utrecht 1945 'assistent buiten bezwaar' bij zonnefy sicus Marcel Minnaert 1952 promotie 1960 hoogleraar as trofysica Utrecht 1961 oprichter en eer ste directeur van het Laboratorium voor Ruimteonderzoek in Utrecht 1963 directeur van de Utrechtse sterren wacht Sonnenborgh 1970 Secretaris-gene raal van de Internatio nale Astronomische Unie 1972-1978 en 1982 1986 voorzitter van COSPAR (Committee on Space Research), de internationale or ganisatie voor weten schappelijk ruimteon derzoek 1986 Emeritaat ,,Ik kreeg financiering om een la boratorium voor ruimteonder zoek te stichten (tegenwoordig het SRON Netherlands Institute for Space Research, red.). Ons eer ste doel was om röntgenstraling te meten met een apparaat op een Europese satelliet. Dit type stra ling wordt uitgezonden door he mellichamen met heel hoge tem peraturen. Als er op de zon een zonnevlam plaatsvindt, gaat dat gepaard met hoge temperaturen, en dus met veel röntgenstraling. Door die röntgenmetingen kwa men we erachter dat de tempera tuur van een zonnevlam oploopt tot een miljoen graden. Ook za gen we dat een zonnevlam slechts tien seconden duurt. ,,Eind jaren 70 meldde Nasa dat zij een zonnesatelliet ging lance ren, de Solar Maximum Mission. Die zou ons onderzoek verder kunnen helpen. Kun je details van een zonnevlam zien? Is zo'n ding echt een miljoen graden? Nasa liet wereldwijd kandidaten voorstel len indienen voor instrumenten op de satelliet. Toen ons voorstel voor een röntgendetector werd aangenomen, was er feest in Utrecht.'' ZATERDAG 24 APRIL 2021 GO A Herinnert u zich de eerste keer dat de sterrenhemel indruk op u maakte? De sterrenkunde won het van de natuurkunde toen u uw proef schrift ging schrijven. Op welk onderwerp richtte u zich toen? Kees de Jager in 1953, een jaar na zijn promotie. fotopersbureau anefo Prof. dr. Cornelis (Kees) de Jager Eind jaren 50 kwam de ruimte vaart in opkomst. Hoe beïn vloedde dat uw carrière?

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2021 | | pagina 66