De buurtschap
'We houden een
oogje in het zeil
Gaan de gordijnen
's ochtends wel
open
Dit is een serie over buurtschappen en
gehuchten in Zeeland. Leven tussen
lucht en klei. Vandaag aflevering 39:
Sluissche Veer, een knusse
verzameling familiehuizen naast de
Zwinbrug over het Uitwateringskanaal
naar Retranchement.
Sc
Opeens was Sluissche
Veer wereldnieuws.
Afgelopen februari
werd het in stukken
gesneden lichaam
van de Oostburgse Ichelle in het
Uitwateringskanaal gevonden. Een
paar honderd meter verderop bij
die hoge bomen, wijst Willy Mat-
thijs. We staan in de moestuin ach
ter zijn huis aan de Hoogstraat. Bu
ren Herman en Louki Cornelis be
amen het. Herman: ,,Er hing
opeens een politiehelikopter bo
ven ons huis. Ik was binnen, kon
hem niet zien. Een lawaai! Af en
toe hing hij op een bepaalde plek
boven het water. Er zal vast sonar-
apparatuur aan boord zijn geweest.
We zagen politiemannen in boot
jes, mannen in het water aan het
dreggen, mannen met honden op
de kant. Echt, hier gebeurt nooit
iets. En dan dat." Louki: ,,Die
moord. Ik ben een week van de
kaart geweest. Zo erg vond ik het."
Ze laat een glazen potje zien
waarin een kaartje en een waxine
lichtje zijn gestopt. Voor Ichelle.
Iemand had het potje op de Zwin-
brug gezet.
Het is een doordeweekse voor
jaarsdag. Truienweer, de noorde
lijke wind brengt nog steeds koude
lucht met zich mee. Maar het is
zonnig, zij het een beetje verslui
erd. We kloppen aan bij de huizen
meteen naast de Zwinbrug over het
Uitwateringskanaal. Op de gok,
want Sluissche Veer heeft geen
plaatsnaamborden. We zitten goed,
wordt ons verzekerd. De woningen
langs de Hoogstraat iets verder
richting Sluis mogen ook nog tot de
buurtschap worden gerekend. In
totaal een stuk of tien huizen. We
beperken ons tot het drietal vlak bij
de brug. Daar treffen we Willy en
Frieda Matthijs, Ans Herman-Her-
rel en Herman en Louki Cornelis.
Ans (1948) woont in het middel
ste huis. Het is een samengesteld
geheel dat vroeger uit mogelijk drie
afzonderlijke arbeiderswoninkjes
bestond. Nu zien we een lang huis
aan de straatkant en daarnaast nog
een gebouwtje op de kop van de
tuin. In combinatie met de omrin
gende heggen is er een ruime bin
nentuin ontstaan. Een slanke, in
het zwart geklede vrouw loopt ons
tegemoet. Mensen vergissen zich
vaker omdat ze jong oogt - ze zegt
het lachend - maar zij is het echt:
Ans Herman-Herrel, de moeder
van de inmiddels in Nederland en
Vlaanderen wereldberoemde ster
renkok Sergio Herman. ,,Het voelt
hier als een gemeenschapje", zegt
ze. ,,Ik begon als eerste de buren op
verjaardagen uit te nodigen. Nu
doen we dat over en weer. Zo zijn
we veel intenser met elkaar mee
gaan leven. De kinderen, de klein
kinderen, we weten het van elkaar.
En we houden een oogje in het
zeil. Gaan de gordijnen 's morgens
wel open? Als er één op vakantie is,
letten we extra op. Onze tuinen
grenzen aan elkaar. Buurman Her
man is vaak buiten in de weer, aan
het bouwen of weet ik wat, hij is
dan altijd aan het zingen of fluiten.
De andere buurman Willy hoor ik
in zijn moestuin rommelen. Zo
weet je dat je hier samen woont."
Het huis aan de Hoogstraat was
van haar ouders. Ans is geboren in
Sluis. Ze woonde aanvankelijk met
haar vier jaar geleden overleden
man Ronnie Herman boven hun
restaurant Oud Sluis, de tegen-
woordige Eetboetiek in Sluis die
gerund wordt door haar jongste
zoon Michel. Zo'n 25 jaar geleden
verhuisden ze naar de Hoogstraat.
,,Ik ben zo blij dat mijn man de
tuin hier nog heeft meegemaakt.
In Sluis hadden we die niet. Hier
heeft hij daar nog volop van kun
nen genieten." De Eetboetiek kan
nog op haar rekenen. Als het nodig
is draait ze mee met de afwas, in de
keuken of achter het buffet. In de
bediening doet ze niet meer zo
graag. Wat het huis betreft: ,,Ik blijf
het liefste hier wonen. Maar je
moet realistisch zijn. Voor het ge
val het niet meer gaat, wordt nu al
het andere huisje van mijn ouders
in de Dinsdagstraat in Sluis klaar
gemaakt. Voorlopig blijf ik hier.
Mijn kleinkinderen komen graag.
Zes heb ik er nu, bij Michel is de
zevende op komst."
Bij de buren aan de Sluise kant is
ook al sprake van oud familiebezit.
De grootvader van Willy Matthijs
(1941) had een grote tuin aan de
Hoogstraat. Veertig jaar geleden
besloot Willy die te kopen, zo'n
1200 vierkante meter met een tuin
huisje erop. Willy woont in
Knokke met zijn vrouw Frieda. Hij
had er een kapperszaak, net als zijn
vader. Een jaar of zes geleden
kwam de woning naast Ans te
koop. Ideaal zo vlak bij de moes
tuin. Meteen aan het huis grenst
8 ZATERDAG 24 APRIL 2021 GO
V.iiir
JAN VAN DAMME
Ans Herman-Herrel: ,,We leven
intenser met elkaar mee."
Louki en Herman Cornelis: ,,We
hebben altijd geweten dat we
terug zouden keren."
Ans Herman-Herrel
Willy en Frieda Matthijs: ,,Kijk
hoe gelukkig we hier zitten."
