'IK KAN MOEILIJK in mijn
slaapkamer gaan staan grunten,
hoezeer ik er ook behoefte aan
heb. Dat kan ik mijn buren niet
aandoen. Ik mis de optredens erg.
Voor mij is spelen in m'n death-
metal-band de ultieme ontspan
ning. Als ik een avond optreed,
komt er zo'n explosie van energie
in me los. Ik schrijf mijn liedjes
zelf en daarin verwerk ik mijn
emoties. Op het podium schrééuw
ik het uit. De beste vorm van
therapie, als je het mij vraagt.
In het woonzorgcentrum waar ik
werk, zing ik juist heel hoog en
zachtjes voor de bewoners. In deze
tijd voelen veel ouderen zich een
zaam en ik heb de taak om hen een
gezellige avond te bezorgen. In
plaats van mijn
basgitaar pak
ik dan de
djembé, een
Afrikaanse
trommel.
Met de bewo
ners zing ik
kinderliedjes
van vroeger. Ik
zie de mensen
die dementie
hebben dan
opfleuren.
Helaas mogen we nu niet met z'n
allen zingen, maar de ouderen
neuriën of tikken mee.
Als ik aan het werk ben in het
woonzorgcentrum, dan ben ik er
voor de bewoners. Ook als coun
selor richt mijn aandacht zich
volledig op mijn cliënten. In het
weekend op het podium ben ik het
middelpunt. Twee verschillende
werelden, ook qua type mensen.
De fans van deathmetal zijn een
redelijk vaste groep mensen die
ik bijna elk weekend tegenkwam,
toen uitgaan nog mocht. Ook voor
hen is deathmetal een uitlaatklep.
Er wordt veel geheadbangd en
soms vliegt er een stagediver
voorbij. Voor mij voelt de death-
metal-wereld als ontlading.'
MEZZA 27
CORINNE VAN DEN
BRAND (52) uit
Tilburg werkt als
counselor. Ook is ze
sfeermaker in een
zorgcentrum voor
ouderen. Ontspannen
doet ze als zangeres
en basgitarist in een
deathmetal-band.
