EENS EEN ZEEUW...
II
12 ZEELAND
Jeroen Raes (44) uit Middelburg en Heinkenszand is al twaalf jaar eigenaar van restaurant Rozemarijn in Maastricht.
Zo goed en kwaad als het gaat, slaat de Zeeuwse horecaman zich met vrouw Maaike Steins en drie kids door deze barre
tijden heen. Tijdens de lockdown bijvoorbeeld vier weken asperges steken in Ospel. Die asperges in de zaak schillen, koken
en meegeven in de Take Away-bestellingen. In zijn werk zitten Zeeuwse twisten. „Onze visleverancier komt uit Yerseke."
Hoe was je jeugd?
,,Ik ben geboren in Middelburg, in
het Gasthuis-ziekenhuis. Ik ben
enig kind en woonde maar drie
maanden in Middelburg. We ver
huisden naar Heinkenszand. Een
klein dorp. We woonden aan een
pleintje op het Havikhof. Veel kin
deren om mee te spelen. Mijn be
ste vriendje was Martijn Loos,
mijn buurjongen. We voetbalden
altijd op het befaamde pleintje
voor onze deur."
Hoe ging school?
,,De basisschool was niet altijd
even leuk. Ik had moeite met lezen
en schrijven en ervoer dat als grote
last. Op mijn 8ste ging ik naar het
speciaal onderwijs in Goes. Niet
altijd even leuk door mijn dyslexie
en afstand tussen oude en nieuwe
school. Daardoor nauwelijks con
tact meer met vriendjes van de
oude school."
,,Ja, we gingen regelmatig naar de
kerk. Mijn vader speelde volleybal.
Dat ben ik ook gaan doen bij Atlas.
Heerlijk. Later heb ik ie klas ge
speeld bij Kast, maar door horeca-
werk stopte ik met volleybal. Mijn
eerste baantje was bessen plukken
in de omgeving. Op mijn 16de ging
ik bij cafetaria De Landbouw in
Goes werken. Ik mocht ijsjes ma
ken en mosselpannetjes vullen. Ik
heb me daar ook eens pijnlijk ver
brand aan mijn vingers."
,,Mijn twee jaar ivmbo was een
harde school met veel ruzies en
conflicten in en rond de klas. Ik
heb ook twee jaar huishoudschool
(een meisjesschool) gedaan. Daar
zat ik meer op mijn plek. Vriende
lijk en meer gericht op koken. Ik
liep stage in het Wapen van Goes.
Daar mocht ik voor het eerst ap
peltaart maken. Als grap hadden
ze voor mij de recepthoeveelheden
veranderd. Lachen geblazen en
een grote rotzooi met veel bloem.
Daar begon mijn carrière. Via de
koksopleiding op het Zeeland Col
lege in Middelburg veel stages ge
lopen, bijvoorbeeld in De Waag in
Serooskerke (SD), het niet meer
bestaande Bon Vivant in Goes en
De Stadsschuur. In het laatste jaar
van de opleiding een stage in Cha
teau Neercanne. Mijn eerste con
tact met tophoreca in Limburg."
,,Zeker in de zomer. Het uitgaans
leven was leuk in Zeeland. We
gingen op stap in Goes naar El
Torro of café Bubbel op de Markt.
Soms reden we naar Antwerpen,
naar de bioscoop. Ik woonde op
mij zelf in Zierikzee. Mijn eerst
moment van zelfstandigheid, hoe
wel ik elke week naar huis ging."
,,Net als veel oude klasgenoten
wilde ik na school weg uit Zee
land. Niet studeren, maar graag
ook iets anders zien dan het vlakke
land. Via Inter Scaldis kwam ik te
recht bij Scholtjeshof in Stevoord
Hasselt in België. Twee Michelin-
sterren en het beste van België
anno 1996. Een harde leerschool
met een chef van de oude stempel.
Lange dagen werken, staand eten
en zonder fatsoen naar personeel
toe. Na drie maanden werken
mocht ik gaan, althans dat werd
vriendelijk verzocht."
,,Omdat ik toch al in Belgisch Lim
burg woonde, ben ik gaan bellen
of ik ergens terecht kon. Dat kon
bij kasteel Erenstein in Kerkrade.
Hier spraken ze tot mijn verbazing
Duits. Dat klopte toch niet hele
maal met mijn Zeeuwse achter
grond, haha. Na verschillende om
zwervingen ben ik sinds 2009 op
mijn plaats in Rozemarijn."
,,Mijn Zeeuwse koppigheid. En ik
ben zuinig. De liefde voor de zee
en wat eruit komt ook: van vis tot
schaal, schelp en zeewier. Onze
visleverancier komt uit Yerseke.
Als ik het vraag, komt er een
doosje bolussen van Bakkerij De
Rijk mee. Of een paar plakjes
Zeeuws spek."
,,Ons bezoek aan opa en oma in
Zeeuws-Vlaanderen. Met de boot.
Altijd prima. Tenzij het vakanties
waren en je moest wachten. Altijd
stress op de terugreis om de laste
boot te halen."
,,Als kind stond ik altijd te helpen
in de keuken bij mijn moeder. Ik
had er een dingetje mee. Vond het
leuk dingen uit te proberen en ver
zamelde al snel recepten in een re-
ceptenboekje. Dit heeft mijn moe
der nog steeds."
,,Het is lastig. Helemaal niet leuk.
Zorgen over je bedrijf, eigen huis
en privésituatie. Druk met ver
schillende zaken. We proberen op
diverse plaatsen actief te zijn. Take
away, bestellingen uitrijden. We
koken bij de buren in Hotel Der-
lon. Hebben gekookt voor de Stille
Arme, een stichting in Maastricht.
Koken aan huis bij vaste gasten.
Doen mee aan een stadswande
ling. Wandelaars kunnen dan op
diverse adressen een hapje eten."
,,Er zit veel vergelijk tussen Lim
burgers en Zeeuwen. Ook hier is
Als een kans zich
aandient voor een
mooie strandtent aan
zee, dan kom ik terug
er veel invloed van Belgen en
Duitsers. Toen ik hier net woonde,
had ik moeite tussen de echte
Maastrichtenaren te komen. An
dersom is dat ook. Niettemin le
ven Limburgers misschien wel
meer. Maastricht bruist altijd."
,,Mijn vader woont nog in het ou
derlijk huis. Mijn moeder net over
de grens in België. In de zomer
gaan we vaker dan 's winters. Elk
jaar wel een kleine of korte vakan
tie in Zeeland. Twee jaar geleden
een huisje op het strand. Wauw,
wat een belevenis was dat."
,,De zee, ja de zee! Toch vind ik
Zeeland altijd een beetje bekrom
pen in vrijheden. Je moet mee
gaan in de massa. Als je iets niet
kunt, of anders bent, word je
daarop aangekeken. Dat vind ik
vervelend aan onze provincie."
,,Wie weet. Ik woon nu al langer in
Maastricht dan dat ik in Zeeland
heb gewoond. Ons leven is hier.
Met onze drie kinderen en een res
taurant in de binnenstad. Als er
een kans zich aandient voor een
mooie strandtent of restaurant
vlak aan zee, dan kom ik terug."
donderdag 22 april 2021
'De liefde voor de zee heb ik
mee naar Maastricht genomen'
Jeroen Raes en Maaike Steins voor hun restaurant Rozemarijn in Maastricht. foto privé
Gerrit van Loon
Je bent katholiek opgevoed.
Na de middelbare school ging
het snel richting horeca.
Ging je ook zelf op stap?
Waarom Zeeland verlaten?
Je belandde in Limburg.
Nam je Zeeuwse gewoontes
mee?
Wat herinner je nog uit Zeeland?
Komt de liefde voor eten en
drinken vanuit de familie?
Hoe slaan jullie je bij Restaurant
Rozemarijn door deze tijd heen?
Is Maastricht bourgondischer
dan Zeeland?
Kom je vaak terug naar Zee
land?
Wat mis je het meest?
Keer je ooit terug?
