WEER EVEN THUIS
9
Wie de 26-jarige Julius Bliek tien jaar geleden had verteld dat hij profvoetballer zou worden, was
door Bliek zelf waarschijnlijk niet geloofd. Er is veel veranderd in het leven van de Haamstedeling. Niet
veranderd is zijn woonplaats, al heeft de voetballer van FC Dordrecht er wel al wat omzwervingen opzitten.
De wieg van Julius en zijn
broer Patrizio staat in
Vlissingen. Na een aan
tal jaar in Veere ge
woond te hebben, gaan
vader Peter en moeder Nicole uit el
kaar. Het zorgt ervoor dat de jongens
samen met moeder in Burgh-Haam-
stede gaan wonen. ,,Ik was een jaar of
vier toen ik hier kwam wonen en heb
er mijn hele jeugd gewoond. Sinds
een half jaar woon ik weer in Haam
stede, bij mijn moeder (in een ander
huis dan op de foto's). Vorig seizoen
voetbalde ik namelijk in Georgië, bij
de profclub Saburtalo Tbilisi. Ik was
er nog maar een aantal maanden be
zig toen de coronacrisis uitbrak. De
buitenlandse spelers werden alle
maal tijdelijk naar huis gestuurd. In
mijn geval is het uiteindelijk een per
manente terugkeer naar Nederland
geworden. Gelukkig kon ik weer
gaan voetballen bij mijn oude club,
FC Dordrecht, waar ik een contract
tot komende zomer heb. Ik heb er
voor gekozen om in deze periode
weer even bij mijn moeder te gaan
wonen. Afhankelijk van waar ik ko
mend seizoen voetbal, ga ik beslissen
waar ik hierna ga wonen."
Stapelgek
Waar het huis van Julius in de
tweede helft van het jaar te vinden
zal zijn, is dus nog even afwachten.
Dat hij uiteindelijk profvoetballer
zou worden, lag overigens zeker niet
altijd in de lijn der verwachting bij
Julius. ,,Het is prachtig om mee te
maken allemaal. Natuurlijk droom je
er als jongetje van om later profvoet
baller te worden. Toch was dit nu ook
weer niet zo'n groot thema bij mij en
mijn vriendjes hoor. Wel waren we
elke dag bezig met voetballen. We
hadden een tuin, waar we vaak te
vinden waren. Volgens mij stond er
op den duur geen grasspriet meer
recht en je wil niet weten hoe vaak
we ruitjes hebben ingetrapt. Mijn
moeder werd vaak stapelgek van
mijn broer en mij. Gelukkig is het
een schat van een vrouw. Mijn broer
en ik waren altijd aan het spelen met
de jongens van de familie Kloet, die
bijna naast ons woonden. Met Jordy,
net als ik de jongste broer, heb ik nog
steeds veel contact. Voetbal was be
langrijk, maar zeker niet het enige.
Achter ons huis lag een stuk bos,
waar we vaak 'legertje' gingen spe
len."
Lange dagen
Op zijn 22e belandde Julius voor het
eerst bij een profclub, FC Dordrecht.
In de jaren ervoor speelde hij bij di
verse Zeeuwse clubs. Zijn jeugdop
leiding was in principe niet bij een
echte profclub, maar zo voelde het in
de praktijk wel. ,,Ik heb vijf jaar bij de
voetbalopleiding van JVOZ in Vlis-
singen gespeeld. Dat is aardig te ver
gelijken met de jeugd van een prof
club. Iedere ochtend stond ik al om
8.30 uur op het voetbalveld. Vervol
gens ging ik naar school en na de les
sen werden we speciaal begeleid in
huiswerkklassen. Dit waren altijd
lange dagen, want ik was niet voor
18.00 uur thuis. Het vroege opstaan
was nog wel een dingetje hoor. De
buschauffeurs hebben me regelmatig
over de straat zien rennen om de bus
te halen. En dat terwijl de halte maar
300 meter van mijn huis lag, haha.
Op den duur kenden de chauffeurs
me wel. Het kwam dan ook nogal
eens voor dat ze me thuis afzetten,
want ik was op de terugweg vaak nog
maar de enige die in de bus zat." Na
het zakken voor zijn havo-examen
komt er voor Julius een einde aan de
periode bij JVOZ.
Hij keert terug bij zijn oude club in
Burgh-Haamstede, DFS. Eventuele
plannen voor een profcarrière wor
den in de ijskast gezet. ,,Ik ben een
jaar later in Rotterdam gaan studeren
en heb nog vier maanden in Man
chester gewoond om mijn Engels te
verbeteren. Uiteindelijk ben ik in de
zaak van mijn vader gaan werken, die
verschillende bakkerijen heeft. Ik
Achter ons huis lag
een stuk bos, waar we
vaak 'legertje' gingen
spelen
was er werkzaam als accountmana
ger en zat heel veel op de weg. Ik had
het perfect naar mijn zin en woonde
lekker in Burgh-Haamstede. Zowel
als kind als op latere leeftijd is het
echt heel goed wonen hier. Bos, zee,
strand, het is allemaal binnen hand
bereik. Nadat ik het voetbal weer wat
serieuzer op ben gaan pakken, heb ik
via een omweg toch nog de sprong
naar het profvoetbal kunnen maken.
Hierdoor heb ik naast Tbilisi ook nog
anderhalf jaar in Deventer gewoond,
toen ik bij Go Ahead Eagles speelde.
De focus ligt nu volledig op voetbal.
Zodra ik stop met voetballen wil ik
zeker weer iets in het zakenleven
gaan doen, wellicht bij het familiebe
drijf. Waar ik de komende jaren ga
wonen is afwachten, maar de kans is
groot dat ik na mijn carrière sowieso
weer in Burgh-Haamstede te vinden
zal zijn."
donderdag 22 april 2021
GO
Geen grasspriet meer recht
Bas Dingenouts
-Julius Bliek
Heeft u herinneringen aan uw
ouderlijk huis die u wilt delen en wilt
u weer even terug? U kunt uw ver
haal doen in 'Weer Even Thuis'. U
kunt contact opnemen met Ab van
der Sluis: 08801-30203,
chefnieuws@pzc.nl.
Julius Bliek voor de ouderlijke wo
ning in Burgh-Haamstede.,, Het is echt
heel goed wonen hier. Bos, zee, strand,
het is allemaal binnen handbereik."
FOTO'S SANDRA SCHIMMELPENNINK
