'ALS JE SAMEN
LOOPT, IS HET
OPEENS EEN STUK
MINDER ZWAAR'
'Ik heb een
doel nodig,
anders
zak ik in'
HARDLOPEN 13
'Je herkent niet
alleen de pas, maar
ook de scheten van
de andere lopers'
Kilometervreter
Poeper eruit. Mijn persoonlijk record
op de tien kilometer ligt onder de 38
minuten. En tijdens trainingen loop
ik met gemak 25 kilometer.
Dat heb ik allemaal te danken aan
trainer Rob van Kempen. Hij geeft
drie keer per week training aan de
b-selectie van PAC. De groep bestaat
uit twintigers en dertigers, maar ook
uit zestigers - de diesels, of de pros
taatboys, zoals ze worden genoemd.
Ze hebben in hun jonge jaren onder
de drie uur op de marathon gelopen
en zijn niet stuk te krijgen. Ook Rob
van Kempen (bijnaam: 'de plakker',
omdat hij vroeger vlak achter zijn
concurrenten liep om ze voor de
finish in te halen), liep ruim onder
de drie uur. Dit jaar is hij 76 jaar
geworden. Hij geeft zijn trainingen
op een vouwfiets, een fluitje in zijn
mond om het tempo aan te geven.
In de winter lopen we door hagel
en sneeuw. Rob zit op zijn fiets met
muts, wanten, een winterjas, en
zijn fluitje. Ik had eens zulke koude
handen dat ik ze mocht warmen bij
Sebastiaan. Terwijl hij mijn handen
vasthield, zei hij: „Tussen mijn teel
bal en dijbeen is het nog warmer.''
Misschien is dat het mooist aan
in een groep lopen. De intimiteit.
Je herkent niet alleen de pas, maar
ook de scheten van de andere hard
lopers, weet welke toonsoort bij wie
hoort. Je kent elkaar, zoals een echt
paar elkaar kent. Er is geen schroom,
geen schaamte. Je pakt elkaars
handen vast, je bent er voor elkaar.
Je omarmt, moedigt aan, sleept elkaar
erdoorheen. Je zorgt dat de ander
niet opgeeft.
Een doel
Het is bewonderenswaardig hoe Rob
van Kempen de groep bijeenhoudt.
Hij laat iedere loper aan zijn trekken
komen. De snelle jongens, de diesels,
en Theo Cummings, die soms moe
derziel alleen achteraan loopt. Niet
medelijden maar een groot en diep
respect roept zijn stadige pas op.
Theo Cummings wil dit jaar voor
de vijfendertigste keer de marathon
van Rotterdam lopen.
Je hoopt dat er na corona nog steeds
een grote groep is. Dat de prostaat
boys sterker zijn dan covid-19, dat de
trainer vrolijk verder fluit in het bos,
en dat de flatulentie net zo onbe
schaamd zal weerklinken.
Mijn doel is om de marathon onder
de drie uur te lopen. Ja, ik heb een
doel gekregen door de groep waarin
ik train. Ik ren om sneller te rennen.
Rob van Kempen vertelde dat hij zijn
beste tijden heeft gelopen toen hij in
de 40 was.
Soms klagen mijn knieën of kuiten,
en schreeuwt mijn lijf: waarom heb
je dit niet tien jaar eerder verzonnen?
Maar dan hoor ik de stemmen van de
andere lopers. Onmisbare stemmen,
geweldige groep.
In het verleden ging ik daarom regelmatig
op pad met De Vrolijke Loper, een trailgroep
uit Leidschendam-Voorburg. Dan gingen we
gezellig een weekend weg om in Limburg of
België te lopen. Toen ik in november naar
Rotterdam verhuisde, ben ik lid geworden
van Loopschool Kralingen.
Samen lopen motiveert. Het is opeens een
stuk minder zwaar en je hebt tijd om rond te
kijken. En het is gezellig. Al heb ik maar een
paar keer met de Loopschool kunnen trainen
voor de coronamaatregelen aangescherpt
werden, ik ben nog steeds blij dat ik lid ben.
Als ik op zaterdag weleens met iemand uit
de trainingsgroep op pad ga, wil ik niet met
mijn tong op mijn knieën lopen. Het geeft
me de motivatie om doordeweeks twee of
drie keer zelf te gaan. Onze trainer Sheila van
Galen geeft ons
huiswerk via
wachten. Ik schaamde me een beetje.
Zij waren in de 60, ik was nog geen
40. ,,Je moet bij onze groep komen'',
zei de snor. ,,Ik weet zeker dat je ons
dan snel bijhoudt.''
Zoals ik nog niet eerder in mijn
leven zulke witte billen had gezien,
zo zag ik de dinsdag erop voor het
eerst dertig mannen in een heel
strakke legging. Ik had geen Dri-FIT
tights, maar een joggingbroek. Ik had
ook geen singlet, geen windstopper,
geen Garmin-horloge, geen hartslag
band, geen LED-armband, geen car-
bonplaat, geen gelletjes die naar pas-
sievruchten smaken, geen electrolyte
sportdrank, geen naadloze sokken,
geen Strava. Ik heb het nu, ruim drie
jaar verder, wel allemaal. Plus trail-
schoenen, compressiesokken, reflec
terend jasje en arm sleeves (uit de
Nike-lijn van Eliud Kipchoge).
Plus heel veel vrienden: Roberto,
Job, Sebastiaan, No Sweat (Jurriaan,
hij zweet niet), Iron Mike (Michael,
klaagt nooit). Je krijgt snel een bij
naam in de hardloopgroep. Ik werd
'de wandelaar' genoemd, omdat ik
in het begin niet mee kon komen.
Inmiddels loop ik Pornosnor en de
een appgroep.
want lopen is
een hobby,
maar ik wil wel
een doel hebben
waar ik naartoe
kan werken. Anders zak ik in. Voor dit jaar is
dat duidelijk: op 27 september word ik 50
jaar. De dag ervoor is de CPC Loop in Den
Haag en dan wil ik finishen binnen de 2,5
uur, de tijd van mijn eerste halve marathon
bij de CPC vorig jaar. Dat was niet heel goed,
dus het moet lukken om nu een stuk sneller
te zijn.'' -SE
GO WOENSDAG 21 APRIL 2021
Zin om eens mee te gaan met
een loopgroep? Een overzicht
van alle atletiek- en trainings
clubs, groot en klein, vind je op
hardlopen.nl/clubs
k houd heel erg van buiten zijn en
I van bewegen. En hardlopen is bui-
I ten bewegen. Hoewel het achteraf
I altijd goed voelt, vind ik het wel een
I opgave om het alleen te moeten
doen. Dan kan de hele weg een gevecht zijn.
Plezier staat
altijd voorop,
De beginner
Bij Harmanna
van Dalen (49)
uit Rotterdam
staat plezier
tijdens het lopen
voorop. Ze
noemt het niet
voor niets 'buiten
spelen'. Daarom
is ze sinds
november lid van
een loopgroep.
