v\£
ïv *0
MEDIA CULTUUR 29
f
v
'Opgesloten
zitten in de
kerkers van
mijn gedachten'
iVl
RUDY (44)
SIMONE (33)
CHANTAL (30)
ROLAND (49)
yg y i
angst: er waren situaties dat het een
tijdje niet lukte contact te krijgen
met een van de deelnemers. ,,Het
hangt altijd boven de markt, dat was
heel spannend. Je brengt door de
gesprekken ook wat teweeg. Simone
zei: 'Jij stelt allemaal van die vragen!'
Een goed gesprek kan
een uitlaatklep zijn, al is
het eng als iemand
zegt dat-ie dood wil
Maar ook: 'Laat dit maar zien, mijn
meest kwetsbare kant.' Soms ging ik
even een rondje wandelen na een
zware draaidag, maar verder kan ik
het goed van me afzetten.''
Hij is geen hulpverlener, bena
drukt Lodiers. ,,lk ben een pro
grammamaker die dit thema be
spreekbaar probeert te maken. Ik wil
begrijpen wat er in hun hoofd om
gaat." Dat is, voor zover mogelijk,
gelukt, denkt hij. ,,Chantal zei: 'Je
bent heel ver gekomen, maar dat laat
ste stuk begrijp je niet als je zelf die
duistere en donkere kant niet kent.'
Ze was blij dat ik naar haar verhaal
durfde te luisteren. Ik ben heel trots
dat deze vijf hun verhaal willen
delen.''
MEES (25)
gaat er mis, wat heb ik verkeerd ge
daan? Ik móest hier iets mee. Maar ja,
ga maar eens de boer op met een
tv-programma over suïcide. De
publieke omroep erkende het belang
om zelfdoding bespreekbaar te
maken, maar had ook twijfels. 'Zorgt
het niet voor copycatgedrag?' Volgens
de experts niet, omdat je het juist
bespreekbaar maakt. 'Blijft een pro
gramma over zelfmoord wel kijk-
baar?' Ik kan alleen maar conclude-
Waarom ben ik
niet gewoon blij?
Waarom vind ik het
leven niet leuk?
ren: ja.'' Hij overtuigde: vanavond om
21:30 uur is de eerste aflevering van
de BNNVara-reeks op NPO 1 te zien.
Lodiers had als voormalig presen
tator van Over mijn lijk en Je zal het
maar hebben al bewezen dat zware
thema's bij hem in goede handen
zijn. Hij en de redactie bereidden
zich ook nu grondig voor, door een
training te volgen bij 113 Zelfmoord
preventie. ,,We moesten bijvoor
beeld rollenspelen doen, hoe je een
gesprek over zelfmoord voert. Dan
was je soms ook degene met de
depressieve klachten, dat gaf wel
inzichten. Het is niet gemakkelijk,
maar het is goed om niet te oordelen,
niet te zeggen: 'Bekijk eens wat je
wel hebt', juist open vragen te stel
len.''
Het is een ziekte, voor sommigen
zelfs een dodelijke ziekte, maar aan
de buitenkant zie je niets. Zo iemand
als Simone lacht veel, is soms hart
stikke vrolijk. En vaker hebben men
sen eromheen helemaal niets door.
Dan komt een zelfmoord heel plots.
Ze zijn soms zo eenzaam in hun
gedachten dat ze denken: het is mak
kelijker om niet te leven. Maar ze
willen niet dood, ze willen niet meer
worstelen met het leven. Een goed
gesprek kan een uitlaatklep zijn, al is
het natuurlijk eng als iemand zegt
dat-ie graag dood wil. Jan Mokken-
storm, oprichter van 113 Zelfmoord
preventie, zei: 'Niemand hoeft zelf
moord te plegen.' Ik weet niet of ik
dat geloof, bij sommigen vraag ik me
af of zij er ooit nog uitkomen.''
Heftig
De presentator en de redactie wer
den ook begeleid door een trauma
psycholoog die vertelde hoe ze de
heftige verhalen konden verwerken.
Hoe ze om konden gaan met de
woensdag 21 april 2021
GO
~"v
TM kv Bk' i
44
—Patrick Lodiers
Praten over zelfmoordgedachten
kan anoniem: chat via 113.nl, bel 113
of bel gratis 0800-0113.
penheid creëren is naar
l 1 mijn idee essentieel,
omdat zo'n gesprek me
de kans biedt om even uit mijn
hoofd te ontsnappen en weer
even in de wereld te zijn. Mis
schien is het niet het onderwerp
dat je had gehoopt op te hoeven
brengen, maar dat iemand die
strijdt met suïcidale gedachten
het tegen je durft te zeggen,
spreekt van een immens vertrou
wen. Ik hoop dat mensen zich
door het programma gesteund
voelen.
Toen ik een jaar of 12 was, had ik
het moeilijk: thuis botste ik vaak,
op school werd ik buitengesloten
omdat ik 'anders' was en ik
voelde me steeds minder thuis in
mijn eigen lichaam. Ik begon
mezelf te zien als egoïstisch en
waardeloos, een kind dat het
anderen enkel moeilijk maakte
door zo nodig 'anders' te zijn. Ik
raakte steeds meer geïsoleerd
en raakte verstrikt in mijn eigen
gedachten. Ik begon de dood te
zien als middel om me rust te
kunnen geven.
Ik ben nu twee maanden relatief
stabiel en ben helemaal oké met
mijn non-binaire genderidentiteit.
Ik ben op zoek naar een plekje
voor mezelf en mijn hondje en
rond mijn therapietraject af. Ik
weet dat er periodes komen
waarin de donkerte zal overheer
sen en ik opgesloten zal zitten in
de kerkers van mijn eigen ge
dachten, maar ik ken mijn trig
gers beter. Ik ben niet meer bang
voor de gedachten aan de dood.
Als ze opkomen probeer ik na te
gaan wat ze me proberen te ver
tellen. Soms kan ik dat niet alleen
en heb ik een beetje hulp nodig,
maar dat is oké.''
44
—Simone
Simone in
gesprek met
presentator
Patrick Lo
diers.
FOTO'S BNNVARA
