van juf Bokma,
frater Selesius en
andere leraren
JUFS BRILLETJE
ZIET ALLES
LEGGEN OF
LIGGEN?
centrum van Amsterdam, waar we een
oude schooljuffrouw hadden. Streng,
met brilletje. Iemand die niet met zich
liet sollen. Haar wil was wet en we waren
diep onder de indruk van haar. Maar
ook oude, strenge leraressen moeten
weleens naar het toilet. Ze zette dan
plechtig haar bril af en legde die voor
zich neer op de lessenaar, met de glazen
onze kant op. Vervolgens sprak ze met
een lichte dreiging in haar stem: 'De juf
is nu even weg, maar ik laat mijn bril
hier, zodat ik jullie kan blijven zien.' Zij
vertrok, ons achterlatend met de armen
over elkaar, muisstil en gebiologeerd
door de bril op de lessenaar. Toen zij
terugkwam, verklaarde zij tevreden dat
we ons voorbeeldig hadden gedragen.
Want zij had alles gezien. En wij geloof
den haar heilig.
HET EINDE VAN HET SCHOOLJAAR brak aan
en de directeur van de Kweekschool voor de
Detailhandel in Amsterdam, mijnheer Kouse
maker, zwaaide alle leerlingen uit. 'Fijne
vakantie,' wenste hij iedereen. Ik ontdekte
dat ik mijn vulpen had laten liggen, een dure
in mijn ogen, dus ik terug naar school.
'Meneer, ik heb mijn vulpen laten leggen.'
'Stil laten leggen,' zei hij, 'dan heb je na de
zomer kleine vulpennetjes.' Het verschil
tussen liggen en leggen, ik ben het nooit
meer vergeten.
Jaap Toorenaar is een man van de
mooie anekdote. Hij werkt aan een
boekje met memorabele verhalen van
en over onze leerkrachten. Hier
een korte, eerste bloemlezing.
IK ZAT OP EEN LAGERE SCHOOL in het
Fred Kolsteeg (77) Rotterdam
Miep van der Kroon-Nanne (77) Amstelveen
20 MEZZA
