t
Echt waar:
geen corona!
'We nodigen
wel koppels uit'
'In Duitsland
mag ik nu
al meer'
5
,,Omdat ik als begeleider in een ggz-
instelling werk, zat ik bij de eerste
groep die een prik met AstraZeneca
kreeg. Mijn tweede prik volgt in mei.
Mijn man moet nog best een tijdje op
zijn vaccinatie wachten. Hij is 33 en zit
dus waarschijnlijk pas bij de laatste
vaccinatiegroep. Ondanks mijn prik
houden we ons nog aan bijna alle
maatregelen: de avondklok, mond
kapje op, 1,5 meter afstand houden.
We doen alleen iets minder moeilijk
over de '1 bezoekerregeling'. Zo nodi
gen we wel bevriende koppels uit: wij
gaan ervan uit dat een eventuele be
smetting via de één toch de ander be
reikt. Bovendien hebben we een vaste
vriendenclub: onze 'bubbel' is niet zo
groot. Ook mijn schoonouders en ou
ders mogen bij ons komen. Zij zijn
tussen de 60 en 65 jaar en hebben in
middels ook allemaal AstraZeneca
toegediend gekregen. En, ja, opa's en
oma's mogen ook mijn dochtertje van
2 knuffelen: het is sowieso onmogelijk
dat te vermijden als ze oppassen. Je
kan geen luier verschonen zonder een
kindje aan te raken. Ik krijg weleens
wat commentaar van anderen dat ik
nu die bezoekersregeling overtreed,
maar ik leg dan uit dat we ons, als vol
wassenen, in huis wel aan de afstands-
regels houden. En, ja, ik vind het be
langrijk voorzichtig te zijn maar ik
vind sociale relaties in deze tijd óók
belangrijk.''
,,Mijn man en ik wonen
sinds 2012 in Duitsland, in
de deelstaat Rheinland-
Pfalz. We hebben eind
maart onze eerste prik ge
kregen, van Pfizer-BioN-
tech. In mei krijgen we onze
tweede prik en dan krijgen
we na een 'inwerkperiode'
van veertien dagen weer
meer vrijheid. Zo hoeven we
dan geen negatieve test meer
te laten zien in cafés en res
taurants. Maar wat voor ons
belangrijker is: we mogen
met ons vaccinatiebewijs
dan ook eindelijk zonder ge
doe naar Nederland en kun
nen eindelijk weer met onze
drie kinderen en vijf klein
kinderen afspreken. Ten
minste: dat mag dus volgens
de regels in deze deelstaat.
Hier is onlangs namelijk be
sloten gevaccineerden meer
vrijheid te gunnen dan niet-
gevaccineerden en dat vind
ik eigenlijk heel logisch. Als
je geprikt bent, lijk je op ba
sis van de eerste onderzoe
ken immers geen gevaar
meer te vormen voor ande
ren. Dat hele Nederlandse
'gelijke monniken, gelijke
kappen' vind ik echt
vreemd. Waarom wordt
mensen met een prik niet
gewoon wat meer gegund?
Die kunnen de economie
juist een zetje geven, door
weer te gaan winkelen en
vakantie te vieren. Maar in
Nederland vindt men dat
dan dus 'niet eerlijk', maar
het leven is nu eenmaal niet
altijd eerlijk toch?''
IN QUARANTAINE
DAG 398
We hebben een verkoudheid in
huis. Geen corona, ik zeg het
maar direct. We zijn getest,
poeh we zijn zo getest. Maar dat is het
dus niet. Wel keelpijn, dikke klieren,
hoofdpijn, snotteren, niezen en hoesten.
Geen corona dus, we sterven er niet
aan. Soms vinden we ons wel een beetje
zielig.
Het zal wel niet wetenschappelijk zijn,
maar ik denk: nu we nauwelijks mensen
zien, bij niemand op visite gaan, kunnen
we 'm ook niet doorgeven aan andere fa
milies. En daardoor blijft-ie misschien
ook wel langer bij ons. Het is alsof je een
tijger in je huis hebt. Hij heeft iedereen
al gebeten, maar omdat er geen deur
naar buiten opengaat komt-ie na verloop
van tijd gewoon weer bij de eerste terug.
Zoals ik al zei: wetenschappelijk bewijs
heb ik er niet voor.
Hij kwam ongeveer drie weken gele
den binnen via de kleinste van 6. Alles
komt via die kleintjes binnen hè,
vriendjes, gadgets en virussen. Allemaal
van school. Ze had koorts, hoesten, rooie
oogjes. Zo zielig. Wij met haar naar de
teststraat. Bleek niks, gelukkig. Nou ja,
een stevige verkoudheid.
Toen kreeg ik klachten en bij mij sloeg
het natuurlijk direct op m'n longen. Dat
was in die dagen überhaupt een ding,
want ik moest mijn eerste vaccinatie ha
len. Nou was ik daarheen gegaan ook al
waren spontaan mijn beide benen afge
vallen, maar het ging dus net goed, die
verkoudheid en mijn vaccinatie.
Bij school of in een winkel
vinden ze het toch niet
gezellig als je hoestend en
proestend naast hen staat
Goed, ik was er bijna af, sloeg het toe bij
mijn vrouw. Die ook weer naar de test
straat, want je wilt het allemaal netjes
doen. Natuurlijk weer niks. Alleen onze
8-jarige is de dans nog ontsprongen. Ter
wijl ze wel elke morgen even geïnteres
seerd komt vragen of we al koorts heb
ben. 'Want van de beslisboom moet ik
dan thuisblijven.' 'Geen koorts,'
schreeuwen we tegenwoordig 's mor
gens vroeg als ze langskomt.
Een verkoudheid dus, geen corona.
Maar dat staat niet op je voorhoofd en
ondertussen voel je je dus wel een beetje
melaats, vooral buiten de deur. Want al
komen we bijna nergens, daar waar we
komen, school, een enkele per se nood
zakelijke winkel, daar vinden ze het toch
niet gezellig als je hoestend en proes
tend naast hen staat.
En je schreeuwt ook niet steeds: geen
corona! Bovendien, welk geloof zou ik er
zelf aan hechten als iemand naast mij
dat zei?
vrijdag 16 april 2021
GO
Renee (35 jaar) kreeg eerste prik in
februari.
Marrie (70 jaar) kreeg
eerste prik in maart
Frank
Poorthuis
Frank Poorthuis schrijft dagelijks over
het gezinsleven tijdens corona.
Reageren:
frankpoorthuis@dpgmedia.nl
FOTO KOEN VERHEIJDEN
