Sprekers H.M. van Randwijklezing
blikken terug op eerdere uitspraken
OM wil Middelburger
'plukken' voor 1,3 mln
8 ZEELAND
Negen jaar in Papua heeft Kloetings gezin veranderd
,,We liepen op ons tandvlees", zegt
moeder Jacomien. Ze maakten er
extreme dingen mee. Pieter: ,,Het
leven is op Papua veel heftiger en
zwaarder dan in Nederland. Leven
en dood gaan er hand in hand. Of ze
nu aan aids, corona of malaria ster
ven, dat maakt geen verschil."
Er lag al een plan om in juni terug
naar Nederland te verhuizen. ,,Zo-
dat Julia, onze toen 15-jarige doch
ter, hier de havo kon afronden. Het
laatste jaar was heel heftig. Er was
al politieke onrust, maar in septem
ber 2019 brak er een grote opstand
uit. In Wamena, een stad van zo'n
40.000 mensen op zes kilometer
van de campus waar wij woonden,
trokken grote groepen studenten
door de stad, plunderden winkels
en staken ze in brand. Er was veel
politie, zwaar bewapend maar
slecht opgeleid. De situatie esca
leerde toen die al snel begon te
schieten. De gebeurtenissen hakten
er flink in bij de kinderen. Niet lang
daarna kreeg ik een miskraam. Julia
en onze vierjarige zoon Jesse waren
betrokken bij een verkeersongeluk.
Het ene trauma na het andere. Co
rona was de druppel."
Nog gratis ook!
Het leven in Papua, waar het echt
paar werkt bij een christelijke lera
renopleiding, heeft hen veranderd.
Met verbazing kijken de gezinsle
den naar de Nederlandse samenle
ving. Jacomien: ,,Het klinkt niet
aardig, maar er is niks goed, er is al
tijd wel wat. Onze kinderen zitten
op het Calvijn College. Een van de
beste scholen van het land. Het is
nog gratis ook! Realiseren mensen
zich dat wel? Wij moesten 5000
euro per jaar per kind betalen. Hier
zien mensen vooral wat er fout is."
Net terug in Nederland, kreeg
Pieter een niersteenaanval. ,,Het
was vijf kilometer naar onze huis
arts. De assistent vroeg verontrust
of we dat wel redden, met de auto.
Ik was stomverbaasd. Natuurlijk
konden we dat! Alle medische zorg
ligt hier bij wijze van spreken naast
de deur. In Papua heeft Pieter een
blindedarmontsteking gehad.
Moest hij kromgebogen in het
vliegtuig 3000 kilometer reizen
naar Bali, omdat ze in het lokale zie
kenhuis zijn blindedarm niet kon
den vinden."
Papua heeft hen geleerd de din
gen op zijn beloop te laten. ,,Wij
zijn altijd heel gestructureerd ge
weest", zegt Pieter. ,,Alles goed op
orde. Daar heb je zoveel minder
grip op dingen. Mijn moeder
stuurde drie maanden geleden een
mailtje: jongens, we zijn aan het
plannen voor de zomervakantie. Ik
dacht: nu al? Geen idee wat we dan
doen! Ik wil best langetermijnplan-
Als ze met kippen
betalen mogen ze de
antwoorden van het
examen overschrijven
van het bord
nen maken, maar alleen als het zin
vol is. Vaak is het lastig en onno
dig." Jacomien: ,,Twee maanden ge
leden vroegen ze op de school waar
ik nu werk om ideeën voor Moeder
dag. Ik kon het gewoon niet, ik
blokkeerde. Plannen voor volgende
week, dat is het maximum."
Julia (16) en Ivana (14) bezochten
de internationale school in Wa-
mena. Beiden spreken vloeiend En
gels. ,,En straat-Indonesisch", vult
Ivana aan. Buiten Wamena leven
verspreid over het binnenland een
paar honderdduizend mensen. Elk
dorpje heeft zijn eigen school.
,,Honderden scholen, waarvan op
90 procent de leraren vrijwel nooit
of niet aanwezig zijn", vertelt Pie-
ter, die zelf leraar is. ,,Ze hebben een
vast salaris, dus waarom zouden ze
er iets voor doen? Als ze er wel zijn,
slaan ze de kinderen, drukken peu
ken op hun huid uit, vreselijke din
gen. Het laatste jaar wordt een exa
men afgenomen. De kinderen kun
nen dan nog niet lezen of schrijven,
maar dat is geen probleem: als ze
betalen met brandhout of kippen
mogen ze de antwoorden over
schrijven van het schoolbord."
Pieter en Jacomien proberen ver
andering in die situatie te brengen.
Hun Karunia Foundation leidt
kundige leraren op, die hun werk
doen vanuit hun hart, naar het
voorbeeld van J ezus. Het belang van
goed onderwijs is hun kinderen
met de paplepel ingegoten. Terug in
Nederland verbaast het Julia en
Ivana hoe anders dat in Nederland
is. Ivana: ,,Veel leerlingen hebben
een hekel aan de docenten. Ze kra
ken ze af, vinden ze irritant, hebben
het over hun gekke kleren, over hun
haar dat raar is. Dan denk ik: hallo,
het gaat om kennisoverdracht! Ik
bedank leraren na een les. Ik waar
deer hoe ze hun best doen."
Ongelukkig
Julia: ,,Kleding, uiterlijk, wat men
sen van je denken; dat vinden ze
hier belangrijk. Ik zie hoe ongeluk
kig sommige meiden daar zelf van
worden. Soms denk ik: is dit het
enige wat je bezighoudt?"
Clairy Polak, bekend van onder
meer NOVA, Nieuwsuur, Buitenhof
en Met het Oog op Morgen, is ge
spreksleider. Zij interviewt de spre
kers afzonderlijk en tijdens een ge
zamenlijk slotdebat. De H.M. van
Randwijklezing is dit jaar vanwege
corona niet in de Vlissingse Sint Ja-
cobskerk. Op 5 mei, tijdens het Be
vrijdingsfestival Zeeland, zijn de
gesprekken vanaf 11.00 uur live te
volgen via bevrijdingsfestivalzee-
land.nl.
Inez Weski, een van de bekendste
Nederlandse advocaten, is momen
teel betrokken bij het Marengo-
proces van Ridouan Taghi. Zij
pleitte in 2012 voor de verplichte
schoolvakken 'Wijsheid en Moed'
en sprak over de grote angst die zij
zag bij de Nederlandse bevolking
voor het vreemde, en het vastklam-
pen aan een denkbeeldige eigen
identiteit.
Cultuurhistoricus, archeoloog en
schrijver David van Reybrouck
keek in 2014 naar de democratische
toekomst van Europa. Europa, be
toogde hij, heeft meer behoefte aan
participatie en directe betrokken
heid van de bevolking bij de tot
standkoming van beleid.
Peter Vandermeersch (voormalig
NRC-hoofdredacteur) leidt nu het
Ierse krantenbedrijf Independent
News Media. Hij stelde in 2018 de
gebrekkig functionerende journa
listiek aan de kaak. De grootste uit
daging waarvoor de media zich ge
steld zien, zei hij, is het terugwin
nen van het vertrouwen.
Ruim 1,3 miljoen euro. Dat is het
bedrag dat de 48-jarige Middelbur
ger R. D. volgens justitie met de
smokkel van cocaïne zou hebben
verdiend. En omdat het crimineel
geld is moet dat worden ontnomen
en uiteindelijk in de kassa van jus
titie worden gestort.
Of het dat bedrag ook gaat wor
den, hangt af van de beslissing van
de rechtbank. Gisteren zou de ont
neming worden behandeld, maar
dat ging niet door. In het dossier
van D.'s raadsman ontbrak een do
cument en na het alsnog lezen
daarvan wilde hij zich eerst nog
eens goed in de zaak verdiepen D.
kwam bij justitie in beeld toen een
sjorder in de haven van Vlissingen
voor D. pakjes cocaïne uit een schip
uit Equador ophaalde. De sjorder
werd destijds voor het bezit van een
pakje met bijna elf kilo zuivere co
caïne veroordeeld tot vier jaar cel.
Volgens diens verklaringen zou D.
betrokken zijn geweest bij zeker
vier transporten. D. werd in 2014
veroordeeld tot acht jaar cel. Het hof
in Den Bosch maakte daar vier jaar
van omdat zij slechts één transport
bewezen achtte en D. werd vrijge
sproken van deelname aan een cri
minele organisatie.
D. kreeg in 2001 ook al eens 7 jaar
cel opgelegd voor drugsdelicten.
vrijdag 16 april 2021
'Het leven daar is veel zwaarder'
Tien jaar geleden vertrok het
gezin Van der Wilt uit Kloetinge
naar de Indonesische provincie
Papua om zendingswerk te
doen. Midden in de lockdown
kwamen Pieter (42), Jacomien
(40) en hun drie kinderen over
haast terug, na een oproep van
de Nederlandse ambassade om
het land te verlaten. Met verba
zing kijken ze naar de samenle
ving waarin ze terugkeerden.
Ondine van der Vleuten
Kloetinge
- Pieter van der Wilt
Voor meer informatie: wildever-
halen.blogspot.nl en karunia.org
Drie oud-sprekers van de H.M.
van Randwijklezing mogen dit
jaar in een livestream terugblik
ken op wat zij destijds zeiden.
Hebben ze nieuwe inzichten ge
kregen, of zijn hun uitspraken
nog actueel? Op 5 mei stelt jour
naliste Clairy Polak deze vraag
aan strafpleiter Inez Weski, cul
tuurhistoricus David van
Reybrouck en oud-hoofdredac
teur NRC Peter Vandermeersch.
Ondine van der Vleuten
Vlissingen
Ad Roos
Middelburg
Ivana (14), Julia (16), Jesse (4), Jacomien en Pieter van der Wilt (vlnr) wonen na negen jaar Papua weer in Zeeland,
