10 NIEUWS CORONA VACCINATIE-ERVARINGEN Ik vroeg om uw vaccinatie-ervaringen, uw twijfels over AstraZeneca, over prikken en het prikbeleid überhaupt. U schroomde niet. Ik kan natuurlijk niet alle mails weergeven, maar in deze keuze zit wel wat u bezighoudt: twijfels en vertwijfeling, maar ook vreugde en hoop op bevrijding. Vanmiddag mag mijn vrouw AstraZe neca gaan halen. Maar dat doet ze niet. Mijn zus heeft de afspraak ook laten lo pen en mijn schoonzus neemt hem ook niet. Ikzelf word in juni 66, heb nog niets gehoord, prima. Zelfs Pfizer, daar moet ik heel erg over nadenken. Ik heb ooit een longembolie gehad, nu bloedverdunners, maar verder kerngezond, nooit griep of griepprik, waarom zal ik iets in mijn li chaam laten spuiten waarvan ze op lange termijn de bijwerkingen niet weten? Hoop dat u niet te ziek wordt van Astra Zeneca, mijn kerngezonde zwager was drie dagen beroerd en die mankeert echt helemaal niets. Afgelopen woensdag om 16.00 uur een te lefoontje van de huisarts. Ik kon om 17.40 uur het vaccin krijgen. Tjee, wat een dub bel gevoel. Aan de ene kant superblij, aan de andere kant toch de angst voor de bij werkingen. Toch besloten om te gaan. Na de vaccinatie kreeg ieder een eierwekker mee naar de wachtkamer. Na een kwar tier ging die af en kon je vertrekken. Ge lach als er weer eentje afging. De huisarts stak af en toe zijn hoofd om de hoek en vroeg of iedereen nog rechtop zat. Heer lijk, humor is zo belangrijk! Op RTL Nieuws hoorde mijn man zater dag een bericht dat geboortejaar 1946/47 een vaccinatie-afspraak kon maken, voor dat je een oproep van de GGD had ont vangen. Direct gebeld, kwam er gelijk doorheen en gelukt! Zelfs nog eerder aan de beurt dan mijn man. Dankbaar! Van daag eerste prik, tweede prik op 13 mei. Nu kunnen we binnenkort naar de ver jaardagen van onze kleinkinderen. HOERA. Wij als ouders en mantelzorgers van een verstandelijk beperkte dochter hebben vorige week de AstraZeneca gehad en we zijn er blij mee. Er zijn nu tien dagen voorbij en bijna geen bijwerkingen ge had. Waar we wel gefrustreerd over zijn, is dat er voor onze dochter nog helemaal niet bekend is wanneer zij gevaccineerd wordt. Ik heb al diverse keren naar de huisarts gebeld, maar zij weten het ook niet. (Ze heeft niet het downsyndroom). Onze dochter gaat nu al een jaar niet meer naar de dagbesteding. Weg regel maat. Haar collega's die in de instelling wonen hebben allemaal al twee vaccina ties gehad. Zo frustrerend. Ik ben bijna 68 jaar, sportman, maar ook hartpatiënt. Hopend zo snel mogelijk ge vaccineerd te worden. Nu wonen wij in Drenthe aan de rand van het dorp, moge lijkheden genoeg om te wandelen en te fietsen. Maar we zijn het wel zat, weinig bezoek van de kleinkinderen, altijd voor zichtig etcera. Kortom, tijd voor een prik, maar dat leek nog wel even te duren. Gis teren rond het middaguur liet ik de hond uit en haalde gelijk mijn medicijnen op bij de apotheek. Lopend langs het Dorps huis hoorde ik mijn naam roepen. Hier kennen we elkaar nog vrijwel allemaal. Een buurvrouw van onze leeftijd, die vroeg of we al gevaccineerd waren, zij was zojuist geweest. Waarschijnlijk zag ze mijn verbaasde blik en ze legde spon taan uit dat ze 'over' hadden. Men was in het Dorpshuis bezig met het prikken van de 60-64 jarigen. Loop maar even binnen zei ze, kan vast wel. Enfin, ons kent ons, via de uitgang naar binnen en ter plekke afgesproken dat mijn vrouw en ik om 13.00 uur konden komen voor de prik. Uurtje later zaten we in het Dorpshuis op onze prik te wachten. Alle kennissen van onze leeftijd onmiddellijk gebeld, ieder een enthousiast en iedereen (tien perso nen) ook geweest. Weliswaar AstraZe neca maar we zijn er toch blij mee. Toch raar, echte risicogevallen zijn we niet, voordringen wilden we ook niet, maar het werd zomaar geregeld. Dan lees ik in de krant de schrijnende gevallen en denk dat het toch beter moet kunnen. Nu al leen beetje hoofdpijn, maar daar valt heus mee te leven. Hoewel vorige week in de krant stond dat de mensen die in 1949 en 1948 geboren zijn een vaccinatie krijgen, heeft mijn man, hartpatiënt, nog steeds geen oproep ontvangen. We zouden graag weer de kleinkinderen ontvangen, maar durven nog steeds niet. Het wachten duurt zo lang. Elke dag denken we: misschien is die brief er nu. Op 25 maart gevaccineerd met AstraZe neca. Een dag rillingen, hoofdpijn en gammel. Had het er graag voor over. Nu twee weken later voel ik me veiliger. En het allerbelangrijkst, misschien komt een bezoekje aan Engeland dichterbij. Aan mijn dochter, schoonzoon, kleindochter en baby Otis die 23 januari is geboren en die ik alleen nog op filmpjes heb gezien. Ik wil hem zo graag vasthouden. Ik had al mijn twijfels over het AstraZe- neca-vaccin en nu helemaal. Ik ben een vrouw van 52 en heb besloten dat ik me niet laat vaccineren met AstraZeneca. Wat ik kwalijk vind, is dat niemand mij kan vertellen of ik straks zelf een keuze kan maken voor welke vaccinatie ik wel wil. Ik wil me echt wel laten vaccineren, al moet ik het zelf betalen. Ik ben stinkend jaloers op je, Frank! In fe bruari zou ik, 65-jarige met longemfy seem met fybrose en 24/7 afhankelijk van zuurstof, dé prik krijgen. Februari ging voorbij en het werd maart, nu is het april en nog steeds weet ik niet wanneer ik aan de beurt ben. Alle 70 tot 100-jarigen zijn geprikt, 60 tot en met 64-jarigen zijn nu aan de beurt, met alle mensen met obesi- tas en syndroom van Down. En mijn leef tijdsgroep wordt gewoon overgeslagen. Sterker nog, mijn vriendin, 66 jaar en kerngezond, wordt gelijkgesteld met mij, 65 jaar en doodziek. De enige overeen komst op coronagebied is dat we allebei 'thuiswonend' zijn. Snap jij 't nog? Ik al lang niet meer. Dat veel mensen uit angst afzeggen, vind ik te kort door de bocht. Het gaat niet om angst, het gaat om geen geloof meer heb ben in wat er door de overheid en media wordt gepubliceerd. Ik ben 63 jaar, dia beet en heb overgewicht ben geen virus- wappie. Ik zou vandaag mijn AstraZeneca krijgen. Maar ik zeg af. Waarom? Omdat ik niet geloof in AstraZeneca, omdat de beschermingstijd maar zeer kort is en de beschermingswaarde maar 60 procent. En omdat er in de onderzoeken, ook bij zaterdag 10 april 2021 Verdriet, vreugde, verbazing ooshe Reageren: frankpoorthuis@dpgmedia.nl Dick van Dijk José Abbenhuis Frederika van Teijlingen Renata Jegerings Jaap van der Niet Truus Oost Marlies Brooimans Monique Spitters Joke Martens

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2021 | | pagina 10